تبیان، دستیار زندگی

فرض كنيم شما تنها كاربري هستيد كه از سيستم‌تان استفاده مي‌كنيد. اگر شما ويندوز xp را طوري تنظيم كرده‌ايد كه هر بار بايد با پسورد وارد آن شويد و يا اينكه هربار صفحه Logon بي دليل ظاهر مي‌شود با اين آموزش مي‌توانيد كاري كنيد كه ويندوز XP به صورت اتوماتيك و مستقيم و بدون درخواست پسورد وارد حساب كاربري شما (Account شما) شود. فقط توجه داشته باشيد كه اين آموزش فقط براي افرادي مفيد خواهد بود كه به تنهايي از سيستم‌شان استفاده مي‌كنند و سيستم كاربر ديگري ندارد، در غير اينصورت، تمام كاربران مي‌توانند بدون هيچ ممانعتي به حساب شما دسترسي پيدا كنند. براي اين كار مراحل زير را دنبال كنيد: 1- ابتدا از طريق منوي Start برنامه Run را اجرا كنيد. 2- سپس در آن تايپ كنيد control userpasswords2 و بعد کليد Enter را بزنيد. با اين كار برنامه User Accounts باز مي‌شود. 3- در صفحه‌اي كه باز مي‌شود، حساب کاربري را كه مي‌خواهيد به عنوان حساب اصلي و ابتدايي در نظر گرفته شود انتخاب كنيد ( آن را Highlight كنيد). 4- بعد از اين كار تيك كنار عبارت User must enter a user name and password to use this computer را حذف كنيد. 5- سپس روي دكمه Apply كليك نماييد. سپس يك پيغام نمايش داده مي‌شود كه براي تأييد پسورد کاربري كه انتخاب كرده‌ايد مي‌باشد. پس از تأييد روي دكمه Ok كليك نماييد. بعد از يك بار Restart كردن سيستم، تغييرات اعمال مي‌شود.

چگونه اعداد را به فارسي تبديل كنيم ؟ 1- در برنامه word، برروي منوي Tools كليك نماييد . 2- گزينه options را انتخاب کنيد. 3- در منوي باز شده برروي گزينه complex scripts كليك نماييد . 4- در قسمت پايين منوي باز شده (قسمت General)، براي Numeral، گزينه Context را انتخاب نموده و از اعداد فارسي لذت ببريد. منبع: سايت تبيان

ببار باران بر اين شهر ويران زده كه دلاي آدما مسخ شده ببار بر اين جسمهاي خشكيده كه انسانيت  نسل بشر برچيده شده ببار بر اين دلهاي سرد كه ديگر نمي تپد براي كودكان بي مادر ببار بر دل غم گرفته بر دل پژمرده بر گل نشسته ببار بر سر انسانها كه زندگي را همين دنيا دانند و بس ببار بر دل آن پير گريان كه زندگي را باخت چه آسان ببار بر آن دل شكست خورده كه تيري آهنين بر دلش نشسته ببار بر او كه ديگر اميدي بر دل ندارد نيست مرهمي بر دل او چون اثر ندارد ببار بر اين جسم خسته من باشد كه رود اين سستي و رخوت من

تقدیم به تمام عشاق و دردمندانی که در راه عشق فنا شدن. دوباره باز خواهم گشت... نمی دانم چه هنگام٬از کدامین راه... ولی یکبار دیگر باز خواهم گشت... و چشمان تو را با نور خواهم شست... به دیوار حریم عشق یکبار دگر٬من تکیه خواهم کرد... رسوم عشق ورزی را دوباره زنده خواهم کرد... به نام عشق و زیبایی٬دوباره خطبه خواهم خواند... رفتی رفتي و خاطره هاي تو نشسته تو خيالم بي تو من اسير دست ارزوهاي محالم ياد من نبودي اما من به ياد تو شكستم غير تو كه دوري از من دل به هيچ كسي نبستم هم ترانه ياد من باش بي بهانه ياد من باش وقت بيداري مهتاب عاشقانه ياد من باش اگه باشي با نگاهت ميشه از حادثه رد شد ميشه تو اتيش عشقت گر گرفتن و بلد شد اگه دوري اگه نيستي نفس فرياد من باش تا ابد تا ته دنيا تا هميشه ياد من باش

خدايا معبودم! تو به همه چيز آگاهي پس بادا كه خواست تو پيوسته تحقق پذيرد در اندوه و شادي، معبودم ! بادا كه خواست تو تحقق پذيرد. خدايا هر روز كه راه ستايش تو را مي پيمايم با ديدگاني شگفت زده زيبايي را مي جويم كه ذات توست . و هر روز وظايف را با فروتني به انجام مي رسانم به برادران و خواهرانم ياري مي رسانم از تو می خواهم به برادران و خوهرانم یاری برسانی دوستان خوب و بدم را ببخش و به نور خود روشن کن

خدایا! به رغم تمامی تلاش هایم شکست خورده ام . نیازمند آن نیرو ، شهامت و ایمانی هستم تا دریابم که در هر چه روی می دهد رحمت تو نهفته است. مرا خردی بخش که شکست را توقف نداند وآن را نردبانی برای فراز به اوج ببیند تا دریابم ،‌ راه موفقیت من را شکست های بی شمار هموار می کند

این قسمت تقدیم به کسی که اسمش معنای همه زیبائیهاست معنای همه عشقها و معنای همه انتظارها اره انتظاری سنگین بطول همه همه قرون وعرض همه دنیا کسی که همیشه اسمش تو دفتر خاطراتم بود واو فکر میکنه که هیچجا نمیتونه اسم خودشو ببینه شاید اینم از بدبختی من باشه که اینقده بد خط میدویسم که حتی اونی که واسش مینویسم که منو بفهمه حتی تو همه این مدت نتونسته اسم خودشو جای خودشو لابلای اون همه اوراق ببینه اما اگه یادش باشه از روز اول نهش گفتم من اون کسی نیستم که بیامو سر هر کوچه و برزنی عشقمو داد بزنم . وقتی گفتی من حتی بلد نیستم ادای عاشقارو در بیارم برام خیلی زیاد سنگین افتاد این حرفت اما بازم گفتم اون که خودش حالیش اما وقتی فکر میکنی که من واسه جلب ترحم مینویسم اصلا ذوق نوشتن تو ادم از بین میره و دیگه ادم نمیدونه چی بگه

نام بي نشون تو در برگي از دفتر زندگي ام نقش بسته است هنگامي که خواستم تنها نام تو را آتش بزنم برگ برگ زندگي ام سوخت! از ديروزها به دنبالت دويدم و به اميد ديدارت به امروز رسيدم ولي افسوس...! افسوس که تو به فرداها سفر کردي!

بی تو دنیا نمی ارزه تو با من باشو بزار همه دنیا منو همیشه تنها بزاره من میخوام تا آخر دنیا تماشات بکنم اگه زندگی برام چشم تماشا بزاره...

بي تو مهتاب شبي باز از آن كوچه گذشتم همه تن چشم شدم خيره به دنبال تو گشتم شوق ديدار تو لبريز شد از جام وجودم، شدم آن عاشق ديوانه كه بودم در نهانخانه ي جانم گل ياد تو درخشيد باغ صد خاطره خنديد عطر صد خاطره پيچيد يادم آمد كه شبي با هم از آن كوچه گذشتيم پرگشوديم و در آن خلوت دلخواسته گشتيم ساعتي بر لب آن جوي نشستيم تو همه راز جهان ريخته در چشم سياهت من همه محو تماشاي نگاهت آسمان صاف و شب آرام بخت خندان و زمان رام خوشه ماه فرو ريخته در آب شاخه ها دست برآورده به مهتاب شب و صحرا و گل و سنگ همه دل داده به آواز شباهنگ يادم آيد : تو به من گفتي : از اين عشق حذر كن! لحظه اي چند بر اين آب نظر كن آب ، آئينه عشق گذران است تو كه امروز نگاهت به نگاهي نگران است باش فردا ،‌ كه دلت با دگران است! تا فراموش كني، چندي از اين شهر سفر كن! با تو گفتم :‌ "حذر از عشق؟ ندانم! سفر از پيش تو؟‌ هرگز نتوانم! روز اول كه دل من به تمناي تو پر زد چون كبوتر لب بام تو نشستم، تو به من سنگ زدي من نه رميدم، نه گسستم" باز گفتم كه: " تو صيادي و من آهوي دشتم تا به دام تو درافتم، همه جا گشتم و گشتم حذر از عشق ندانم سفر از پيش تو هرگز نتوانم، نتوانم...! اشكي ازشاخه فرو ريخت مرغ شب ناله ي تلخي زد و بگريخت! اشك در چشم تو لرزيد ماه بر عشق تو خنديد، يادم آيد كه از تو جوابي نشنيدم پاي در دامن اندوه كشيدم نگسستم ، نرميدم رفت در ظلمت غم، آن شب و شب هاي دگر هم نه گرفتي دگر از عاشق آزرده خبر هم نه كني ديگر از آن كوچه گذر هم! بي تو اما به چه حالي من از آن كوچه گذشتم!