تبیان، دستیار زندگی

وقتی برای تهیه هر محصول آرایشی بهداشتی مراجعه می کنید، ابتدا از شما می پرسند چه نوع پوستی دارید؟ اگر پاسخ این سوال را نمی دانید این مطلب به شما کمک می کند.

برای تعیین دقیق نوع پوست خود، با دقت به این سوال ها پاسخ دهید:

1- پس از پاک کردن پوست خود از مواد آرایشی و آلودگی ها، معمولا چه احساسی دارید؟

الف. هنوز تمام سطح پوستم، چرب و براق است.

ب. فقط پیشانی، بینی و چانه ام چرب و براق است.

ج. پیشانی، بینی و چانه ام برق می زند، ولی چرب نیست.

د. هیچ نقطه ای از صورتم چرب و براق نیست، ولی شاداب است.

2- آیا پوست شما آسیب پذیر است؟

الف. حداکثر نیمی از هر ماه، دچار مشکل پوستی هستم.

ب. یک هفته از هر ماه، مشکل پوستی دارم.

ج. گاهی دچار مشکل پوستی می شوم (هرماه اتفاق نمی افتد و مثلا یک ماه درمیان است).

د. به ندرت مشکل پوستی دارم.

3- آیا منافذ پوست شما بسته و مسدود است؟

الف. معمولا منافذ بسته متعددی روی سطح پوست و صورتم وجود دارد.

ب. در بیشتر نقاط پوستم، به خصوص روی بینی و چانه، منافذ پوستی بسته دیده می شود.

ج. در چند نقطه کوچک به خصوص روی بینی و چانه ام، منافذ پوستم بسته است.

د. به ندرت منافذ پوستم بسته است.

4- معمولا در مورد پوستتان چه احساسی دارید؟

الف. زیر پوستم احساس ناصافی و برآمدگی می کنم.

ب. بیشتر نواحی پوستم صاف است و برآمده یا ناهموار نیست.

ج. پوستم صاف است.

د. بیشتر مناطق پوستم صاف و در چند نقطه، پوسته پوسته یا چروکیده است.

5- زمستان ها، معمولا پوست شما چگونه است؟

الف. دچار تغییر خاصی نمی شود (فرقی با بقیه ایام سال ندارد).

ب. چربی خود را از دست می دهد.

ج. گاهی احساس خشکی و کشیدگی پوست می کنم.

د. اغلب اوقات احساس خشکی و کشیدگی در پوستم دارم و حتی گاهی پوسته پوسته می شود.

تفسیر آزمون

اگر در پاسخ به حداقل 4 سوال، گزینه الف را انتخاب کرده باشید، پوست شما از نوع چرب است.

اگر در پاسخ به حداقل 4 سوال، گزینه ب را انتخاب کرده باشید، پوست شما از نوع ترکیبی (مخلوط) است.

اگر در پاسخ به حداقل 4 سوال گزینه ج را انتخاب کرده باشید، پوست شما از نوع طبیعی است.

اگر در پاسخ به حداقل 4 سوال گزینه د را انتخاب کرده باشید، پوست شما از نوع خشک است.

پوست چرب

معمولا پوست چرب ظاهری براق دارد و از سایر انواع پوست، ضخیم تر، محکم تر و با حساسیت کمتر است. در این نوع پوست، منافذ عموما بزرگ تر و مشخص تر هستند. جوش های سرسفید و سرسیاه، التهابات و آسیب های پوستی، منافذ پوستی مسدود و باز، بیشتر در این نوع پوست دیده می شود. این مساله، بیشتر به علت ترشح بیش از حد یک نوع چربی به نام «سبوم» است که از غدد چربی واقع در پایین ترین لایه پوست ترشح می شود.

با وجود اینکه پوست چرب بیشتر مستعد آکنه است، اما دارای این مزیت است که دیرتر دچار چروک می شود و تا سنین بالا ظاهر جوان خود را حفظ می کند.

متخصصان کرم های زیر را برای این نوع پوست توصیه می کنند:

کرم دور چشم (برای حفظ رطوبت دور چشم)، کرم روشن کننده (در صورت وجود لک های سطحی)، کرم مرطوب کننده (ترجیحا فاقد لانولین)، کرم ضدچروک (برای لایه برداری و درخشان کردن پوست)، کرم ضدآفتاب (به عنوان محافظ در برابر اشعه های مضر آفتاب) با حداقل SPF30 ، کرم پاک کننده (برای لایه برداری و پاک کردن چربی و غبار اضافی روی پوست).

پوست مخلوط

پوست مخلوط، به مراقبت مضاعف نیاز دارد، زیرا در بعضی از نقاط مثل پیشانی، بینی و چانه چرب و در طرفین صورت (روی گونه ها) خشک است. در این گونه موارد، باید در مورد نقاط چرب، مطابق دستورالعمل پوست چرب و در مورد نواحی خشک مطابق دستورالعمل پوست خشک عمل کرد. در 5 درصد موارد، پراکندگی نواحی چرب و خشک پوست، شکل پیچیده تری به خود می گیرد.

اگر مناطق چرب و خشک پوست خود را نمی شناسید، می توانید نیم ساعت پس از استحمام، یک برگ دستمال کاغذی روی پوست صورت خود فشار دهید. مناطقی که اثر چربی روی دستمال باقی می گذارند، چرب و بقیه خشک هستند. به طور کلی، عوامل مختلفی چون عوامل جوی، ژنتیکی و هورمونی روی نوع پوست تاثیر می گذارند.

متخصصان کرم های توصیه شده برای پوست های خشک را برای بخش های خشک پوست و کرم های پیشنهاد شده برای پوست های چرب را برای بخش های چرب توصیه می کنند.

پوست طبیعی

پوست طبیعی، متعادل ترین نوع پوست است که مانند پوست کودکان، مرطوب و سالم به نظر می رسد. منافذ آن کوچک تا متوسط است و ضخامتی متوسط و ظاهری نرم و هموار دارد. انعطاف و حالت کشسانی بافت این پوست در عین استحکام، خوب است.

متخصصان کرم های زیر را برای این نوع پوست توصیه می کنند:

کرم دورچشم (برای حفظ رطوبت دور چشم)، کرم روشن کننده (درصورت وجود لک های سطحی)، کرم حاوی اسیدهای طبیعی آلفا و ضدچروک (برای لایه برداری و درخشان کردن پوست)، کرم پلی ویتامینه (به عنوان مرطوب و نرم کننده)، کرم ضدآفتاب با حداقل SPF30 و کرم پاک کننده (برای لایه برداری و پاک کردن چربی و غبار اضافی روی پوست).

پوست خشک

افرادی که پوست خشکی دارند، اغلب حس می کنند پوستشان دچار کشیدگی می شود. این مشکل در اثر کمبود ترشح چربی در پوست به وجود می آید. به خصوص این حالت کشیدگی و خارش پس از شستشوی پوست، شدیدتر هم می شود. اگر پوست خیلی خشک شود، پوسته پوسته (ورقه ورقه) خواهد شد و نواحی اطراف ابروها زودتر از موعد دچار خطوط چین خوردگی می شوند.

عواملی مانند تابش مستقیم آفتاب، هوای آزاد، باد، فصول سرد، آلوده کننده ها و... خشکی پوست را مضاعف می کنند.

متخصصان کرم های زیر را برای این نوع پوست توصیه می کنند:

کرم دورچشم (برای حفظ رطوبت دورچشم)، کرم روشن کننده (درصورت وجود لک های سطحی)، کرم حاوی اسیدهای طبیعی (برای لایه برداری و درخشان کردن پوست)، کرم بادام (به عنوان مرطوب و نرم کننده)، کرم ضدآفتاب حداقل با SPF30 (به عنوان محافظ در برابر اشعه مضر آفتاب)، کرم پاک کننده پوست (برای لایه برداری و پاک کردن چربی و غبار اضافی از روی پوست).

منبع: pcparsi

پولیپ بینی، توده خاکستری و گاهی بی رنگی است که معمولا از مخاط سینوس‌ها و گاها از خود بینی منشاء می‌گیرد. 

در غالب موارد، پولیپ‌های بینی پایه دار و متعدد بوده و در داخل هر دو بینی ظاهر می شوند، هر چند که ممکن است فقط در یک بینی و به طور منفرد نیز دیده شوند. ظاهر پولیپ های بینی شبیه دانه های انگور است.

اگر پزشک با وسیله ای این پولیپ ها را لمس کند، متحرک هستند یعنی با لمس می توان آنها را جابجا کرد و ضمنا لمس آنها دردناک نیست.

در مواردی که پولیپ خیلی بزرگ شود، از سوراخ بینی نیز قابل رویت است و گاهی می تواند از پشت بینی وارد حلق شود و اگر بیمار دهانش را باز کند، در داخل حلقش قابل رویت باشد.

علل پولیپ بینی

علت ایجاد پولیپ بینی کاملا مشخص نیست، اما بدون شک التهابات و عفونت های مزمن داخل بینی از عوامل اصلی  پیدایش پولیپ بینی هستند.

پولیپ بینی معمولا به دلیل آلرژی بینی ایجاد می شود که ممکن است با حساسیت های دیگری مثل آسم و یا حساسیت های پوستی نیز همراه باشد.

به دلیل حساسیت، مخاط بینی متورم شده و کم کم به شکل نسج اضافی درمی آید که داخل بینی و سینوس ها را پرمی کند و به تدریج بر میزان آن افزوده می شود.

با توجه به نقش انکارناپذیر حساسیت مزمن بینی در ایجاد پولیپ بینی، درمان به موقع آلرژی می تواند از پیدایش پولیپ جلوگیری کرده و یا پیدایش آن را به تعویق بیندازد.

علائم پولیپ بینی

پولیپ بینی تا هنگامی که کوچک است علامتی ندارد، اما وقتی بزرگ شد، اصلی ترین علامت آن انسداد بینی است.

قبل از آنکه سایر علائم پولیپ بینی را مطرح کنم، لازم می دانم دو عملکرد اصلی بینی را مورد تاکید قرار دهم. این دو عملکرد عبارتند از :

الف) انتقال هوا از بینی به ریه و تهویه آن          

ب) بینی به عنوان محلی برای درک بوهای مختلف

هوا در حین عبور از بینی به سمت ریه، گرم و مرطوب شده و ذرات گردوغبار موجود در آن گرفته شده و تمیز می شود. ضمنا بینی خط مقدم مقابله سیستم ایمنی بدن با ذرات موجود در هوای استنشاقی است.

هر بار که از بینی نفس می کشیم، هزاران ذره گردوغبار و ذرات مضر دیگر مثل باکتری وارد بینی ما می شود. وجود مو در ابتدای سوراخ بینی، تعدادی از این ذرات بزرگ تر را به دام می اندازد. تعدادی از ذراتی که توانسته اند از این مرحله بگذرند، در اثر نحوه توربولانس و گردش هوا در درون حفره بینی به ترشحات چسبنده مخاط بینی می چسبند. برای روشن شدن اهمیت این توربولانس بر روی جذب و به دام انداختن ذرات باید متذکر شوم که ذرات بزرگتر از 4 تا 6 میکرومتر قادر نخواهند بود به ریه برسند.

وقتی ما به طور طبیعی از بینی نفس می کشیم، بینی هوای وارده را گرم و مرطوب و تمیز می کند. در صورتی که بینی انسداد داشته باشد، تنفس ما دهانی می شود و در نتیجه هوایی که به ریه می رسد، دیگر گرم و مرطوب و تمیز نخواهد بود و این امر می تواند باعث مشکلاتی گردد.

اصلی ترین علامت پولیپ، انسداد تنفسی است. با توجه به نقش فیزیولوژیک بینی معلوم می شود که وقتی پولیپ بینی منجر به انسداد بینی شود، بیمار با مشکلات دیگری نیز روبرو خواهد شد. تنفس دهانی منجر به خشکی گلو به هنگام خواب خواهد شد. این امر به نوبه خود باعث می شود که فرد مبتلا به پولیپ بینی خواب شبانه خوبی نداشته باشد و چون بدن وی شب هنگام استراحت مناسبی نداشته است طبیعتا روز بعد نیز سرحال نخواهد بود. ضمنا خشکی گلو باعث تحریک مزمن گلو و احساس ناخوشایندی در این ناحیه خواهد شد.

می دانیم به طور معمول ترشحات سینوس ها از طریق مجاری آنها به درون بینی تخلیه شده و از آنجا به طرف ته حلق هدایت می شود. پولیپ بینی ممکن است به گونه ای باشد که باعث انسداد مجاری سینوس‌ها شود. در این صورت ترشحات سینوس ها در داخل آنها تجمع یافته و احتمال سینوزیت افزایش می یابد. پس پولیپ می تواند عامل مساعد کننده ای برای ایجاد و یا تشدید سینوزیت باشد.

پولیپ ممکن با آبریزش بینی و افزایش ترشحات پشت حلق همراه باشد و می تواند باعث تغییر تون صدای بیمار شود، به نحوی که صدای افراد مبتلا به پولیپ "تو دماغی" می شود.

پولیپ بینی می تواند علت خرخر، کاهش حس بویایی و سردرد نیز باشد.

اگر پولیپ بزرگ باشد و به هر دلیل تحت درمان قرار نگیرد، می تواند منجر به پهن شدن و بزرگ شدن پل بینی شده و بر روی چهره فرد تاثیر بگذارد.

راه های تشخیص پولیپ بینی

تشخیص پولیپ بینی با معاینه بالینی به راحتی امکانپذیر است. در موارد زیادی بیماران مراجعه می کنند و اظهار می دارند که مبتلا به پولیپ بینی هستند، اما وقتی داخل بینی آنها را معاینه می کنیم، اثری از پولیپ دیده نمی شود، بلکه شاخک های تحتانی بینی آنها متورم شده و به درجاتی، انسداد تنفسی برای آنها ایجاد کرده است.

در معاینه، پولیپ از بزرگی شاخک به راحتی افتراق داده می شود:

پولیپ خاکستری رنگ و یا بی‌رنگ است، اما شاخک قرمزرنگ است. پولیپ قابل حرکت دادن است، اما شاخک ثابت است و نمی‌توان آنرا حرکت داد. لمس شاخک دردناک است، اما لمس پولیپ دردی را ایجاد نمی کند.

آندوسکوپی و همینطور سی تی اسکن از سینوس ها نیز برای مشخص کردن اندازه پولیپ‌ها و میزان گرفتاری سینوس ها مفید هستند.

درمان پولیپ بینی

چنانچه پولیپ ایجاد شد و اندازه آن به حدی رسید که باعث انسداد بینی گردید، لازم است با عمل جراحی برداشته شود.

از آنجایی که معمولا منشاء پولیپ از داخل سینوس هاست، اگر فقط پولیپ بینی خارج شود، احتمال عود آن بیشتر از وقتی است که علاوه بر خارج کردن پولیپ، با آندوسکوپ داخل سینوس ها نیز از وجود پولیپ تخلیه شود.

در هر صورت احتمال عود پولیپ بعد از عمل جراحی وجود دارد. البته درمان ضدآلرژی برای به تعویق انداختن پیدایش پولیپ و یا کاستن از سرعت رشد آن موثر است.

عمل جراحی پولیپ بینی، با هر دو روش نیمه بیهوشی یا بی هوشی کامل قابل انجام است. مدت عمل حدود 20 دقیقه است. بیمار همان روزی که بستری می شود، عمل شده و همان روز نیز مرخص می شود .

مصرف آنتی بیوتیک به مدت 10 روز بعد از عمل جراحی و مصرف داروهای ضد آلرژی برای به تعویق انداختن عود پولیپ لازم است.

نکاتی که باید بیمار بداند

1 – پولیپ از طریق داخل سوراخ های بینی برداشته می شود. لذا هیچ گونه برشی روی صورت یا بینی شما داده نمی شود و با این عمل شکل ظاهری بینی شما فرقی نمی کند.

2 – معمولا پولیپ بینی با سینوزیت همراه است که می توان هم زمان جراحی آندوسکوپی سینوس را نیز انجام داد.

3 – در صورت لزوم، جراحی پلاستیک بینی، جراحی اصلاح انحراف تیغه بینی و یا کوچک کردن شاخک های بینی را نیز می توان به طور همزمان با برداشتن پولیپ انجام داد.

4 – احتمال عود پولیپ بینی بالاست، چرا که علت پیدایش آن حساسیت بینی است و این حساسیت با عمل جراحی برطرف نمی شود. لذا به همان دلیلی که پولیپ ایجاد شده است، احتمال دارد که چندین ماه و یا چندین سال بعد از عمل، مجددا پولیپ تشکیل شود.

منبع: pcparsi