یا علی بن موسی الرضا(ع)

دلم

ایمانم

و همه ی باورم را

به مشبکهای ضریحت که پنجره های

آسمان اند گره زده ام.

من و این سوز تنهایی

من و درد و شکیبایی

تو اینجا با منی اما

نگاهم سخت نابیناست

آقا بیا به خاطر باران ظهور کن

ما را از این هوای سراسیمه دور کن

وقتی برای بدرقه ی عشق می روی

از کوچه های خسته ی ما هم عبور کن

گر چه تنهاترینی تو اما

عشق هم سخت تنهاست تنهاست

کاش با من دل عاشقی بود

تا بگویم ظهور تو فرداست

زندگی زیباست اما

شهادت...

شهادت هنر مردان خداست