وقتی آسمان خوابیده و دریا ها سکوت کرده اند

تو در پرده نقرای ات چه کار ها که نمیکنی

چشماهایم را به تصاویر تو میدوزم تا به ابرها برسم

آه سینما چقدر خوشبوست

میان مهربانی تو و تصاویر تو مردد مانده ام همیشه همین گونه بوده است

همیشه چیزی میان سینما ، جاده ها ، چشمها و پنجره ها فاصله می اندازد

اما تو زیبایی سینما

هر شب خواب تو را میبینم ، خواب تصاویر تو را

ستاره ها ، ماهها ، خورشید ها ، رودخانه ها ، دریا ها ، در پرده نقره ای تو جاری است

مرا مثل یک پرنده سرما زده در سالن گرم سینما پذیرا باش...

هانی...