تبیان، دستیار زندگی

پاسخ : يكي از موجوداتي كه از دير زمان افكار دانشمندان را به خود جلب نموده و آنان را به مطالعه و بررسي وا داشته است انسان است انسان معجوني است كه از نيروها و قواي مختلفي تركيب يافته و غرايز بسياري در نهاد وي آفريده شده است. در روان آدمي استعدادهاي شگرف و قابل ملاحظه‏اي وجود دارد تا در پرتو بكار انداختن آنها مدارج عالي كمال را به پيمايد، سرانجام به سعادت و خوشبختي واقعي كه هدف از آفرينش وي بوده است نائل گردد. يكي از مسايل مهم رواني عبارت از تأثير و پذيرش روح انسان است كه عوامل خارجي از بيرون و عوامل دروني يعني افكار و انديشه‏هاي وي در درون او اثر مي‏گذارد ولي در عين حال اثر گرفتن روح انسان هم مي‏تواند بر اساس اختيار صورت گيرد. چه اينكه تربيت و پرورش صحيح روح انسان را نيرومند مي‏كند و مي‏تواند در سايه رهبري خود و راهنمائي انبياء و جانشينان آنان راه صحيحي را انتخاب نموده و در آن گام بردارد و اجتماع طوري نيست كه بتواند اختيار را از انسان سلب كرده و او را بي‏اختيار در دامن فساد و انحراف محيط افكنده و ناخود آگاه انسان را آلوده و گناهكار سازد و همچنين وسوسه‏هاي شيطان به اختيار انسان ضربه‏اي وارد نمي‏كند بلكه وسوسه شيطان در واقع پيشنهاد و دادن طرحي بيش نيست اين انسان است كه مي‏تواند با بكار انداختن تصميم قاطع و اراده آهنين و عزم خلل‏ناپذير خود در سايه رهبري عقل و دين با همه عوامل فساد مبارزه كرده و با عمل كردن به دستورات و تعاليم ديني به سعادت و رستگاري جاوداني نائل گردد. شاهد زنده وجود برخي از افراد است كه در محيطهاي فاسد و ناپاك خويشتن را نگاه داشتند و عليرغم آلودگي محيط سلامت خويش را حفظ كردند و نه تنها از محيط رنگ نگرفتند بلكه تا سر حدّ امكان محيط را از فساد و انحراف پاك كردند. پس عوامل انحراف در دو مورد كلّي خلاصه مي‏شوند: 1. بيروني؛ 2. دروني. عوامل بيروني: طاغوت‏ها، تشويق‏هاي آدمها و حرفها و جلوه‏هاي دنيا؛ عوامل دروني: شيطان و وسوسه‏هاي نفس. امّا همانطور كه ذكر شد عوامل قوي مثبت نيز در درون (مثل اراده و ايمان، شناخت) و عوامل بيروني مثل هدايت انبياء و قانونها و تربيت آدمي را كنترل مي‏كنند و اگر عوامل منفي نبود انتخاب منفي نبود انتخاب راه خير و نيكي معني و ارزش نداشت. « بخش پاسخ به سؤالات »

پاسخ : شخصي كه قدرت فهم مسائل را به صورت عقلاني دارد و خيالات و احساسات بر او غالب نيست و تحت تأثير اصطلاحات نو و زيبا ولي بي‏محتوا واقع نمي‏شود؛ گوش كردن به مطالب بيگانگان و از جمله راديو انجيل اشكالي ندارد. امّا به طور كلّي بايد از شگرد تبليغاتي آنان آگاه باشيم كه به طور ناخودآگاه تأثير مي‏گذارد. فرمول آنان دقيق اجرا مي‏شود. جريان تأثير سه مرحله است: 1.تبليغ؛ 2. توجّه؛ 3. ادراك و تأثير. امّا آنها مرحله توجّه را از آدمي مي‏گيرند و شخص با حذف قدرت تأمّل خود از مرحله يك به دو يعني تأثير مي‏رسد و خود بي‏خبر مي‏ماند و اين كار به كمك جاذبه‏هاي تبليغي، موسيقي، بيان جذاب و روانكاوي ويژه انجام مي‏شود. فتواي امام خميني«رحمه الله» نيز در اين باره مشروط به توانايي تحليل و بررسي است. « بخش پاسخ به سؤالات »

پاسخ : صحيح است كه انحراف بيشتر افراد به خاطر سوء تربيت آنان است ولي بايد توجّه داشت كه خداوند به انسانها اختيار و آزادي داده است بنابراين هر كسي هر چند براساس سوء تربيت داراي اخلاق غيرصحيح باشد ولي همين قدر كه دانست كه كاري كه مي‏كند گناه و جنايت است و قدرت بر ترك آنرا داشت يعني آن كار را با اراده و اختيار انجام داد متخلف و شايسته كيفر است و به حكم عقل اگر او را عقاب و كيفر كند براساس استحقاق و به مورد است. البته از آنجا كه خداوند آگاه به قدر و اندازه‏هاست و حدود و توان و معذوريت را مي‏داند، تخفيف(براي معذورين) تشديدهايي براي مسئولين خواهد داشت كه از فضل و كرم او مورد انتظار است. در قرآن مي‏خوانيم: «لايكلف الله نفساً الا ما اتها؛ هر كس به اندازه‏اي كه دارايي دارد مسؤول است.» « بخش پاسخ به سؤالات »

پاسخ : اوّلاً؛ بايد توجّه داشت كساني كه گرايش به فساد و انحراف دارند و جز هرزگي و بي‏بندوباري و نشاندن هوسهاي خويش ايده و انديشه‏اي ندارند رفتن به مراكز فساد آنان را از تجاوز باز نمي‏دارد دليل آن وقوع اين گونه حوادث و جنايات با وجود مراكز مذكور است. ثانياً؛ زنان فاسدي كه در آن مراكز بسر مي‏برند مگر انسان نيستند؟ مگر آنان از احساسات و عواطف انساني برخوردار نمي‏باشند مگر آنها دوست ندارند كه در يك كانون خانواده از زندگي خانوادگي برخوردار باشند؟ چه عاملي آنان را به آنجا كشانده است؟ چرا بايد يك دختر جوان پس از اينكه در اثر لحظه‏اي غلفت و اشتباه اغفال گرديد براي هميشه از زندگي انساني محروم باشد و هر ساعتي براي خاموش ساختن هوس افراد هرزه خويشتن را آماده سازد؟ آيا وجود اين مراكز به سيه‏روزي و تيره‏بختي آنان كمك نمي‏كند؟ بر اين اساس وجود مراكز فحشاء را بايد در كنار صدها مفاسد ديگر دانست كه بايد با همه آنها مبارزه كرد و تمام آنها معلول پايين بودن سطح ايمان و اخلاق در جامعه است. در ضمن زناني كه در آن مراكز هستند از كجا تأمين شوند؟ آيا اين هم مثل اجناس و ارادتي، وارد مي‏شود؟ يا بايد عدّه‏اي را فاسد كنيم. براي آنجا بفرستيم؟ اين ساختن لجن و به روي خود ماليدن است. آن وقت مانند ابلهي خواهيم بود كه چوب را در لجن فرو كرده و روي ديوار تميز مي‏نويسد لطفاً نظافت را رعايت كنيد!!. « بخش پاسخ به سؤالات »

پاسخ : علّت آلودگي به فحشاء پنهان، ايمان ضعيف و معرفت اندك است و روشن است كه در جامعه اسلامي وقتي تظاهر به فساد جرم محسوب مي‏شود. مجرمين اين جريان را مخفي مي‏كنند. اين موضوع در كليت خويش اشكالي بر نظام اسلامي نيست. زيرا حكومت مأمور است كه مظاهر آشكار فساد را جمع نمايد. امّا افراد با آزادي و اختيار خود فساد پنهان دارند. البته نظام بايد با برنامه‏ريزي جامع، علّت و اسباب ايجاد را حتي‏الامكان كمتر نمايد. از آنجا كه در دين بخشي از پرونده انسان مربوط به آن جهان است. مأمور به تجسس در امور خصوصي افراد نيستيم، مگر دست به شيوع فساد بزنند. « بخش پاسخ به سؤالات »

پاسخ : موارد زير به ترتيب بايد پيگيري شود: 1. انگيزه خودكشي كاملاً روشن شود. 2. اگر مشكلات مالي و بن‏بست‏هاي معيشتي باشد با ارتباط افراد خيّر راهگشايي شود. 3. اگر مشكلات خانوادگي ايجاد انگيزه نموده باشد با مشورت و هدايت و دلسوزي به سامان برسد. 4. در صورتي كه معضل روحي در حدّ شديد و روانكاوانه باشد به روان‏پزشك مراجعه گردد. 5. امّا اگر ضعف روحي و عدم آگاهي به جوانب امر باشد بايد با ذكر احاديث و آيات، بزرگي گناه و عقوبت آن را نشان داده و توضيح يابد كه اين كار مسئله را حل نمي‏كند. و در غالب گزارشات خودكشي كه لحظاتي شخص زنده مانده است، اعتراف نمود كه از اين كار پشيمان شده است. در ضمن كار فكر درماني اين است كه شخص را بايد اميدوار نمود كه هيچ مشكل و بن‏بستي نيست كه حل نشود و تازه ضرورت غمها و غصه‏ها و نقش سازنده آن را در زندگي يادآور شويم. اين رنجها ما را از وابستگي مي‏رهاند و راه ترقّي روحي را باز مي‏نمايد. انسان بايد ياد بگيرد كه از مشكلات بهره برداري كند. با عزم رفتن از رنج و از غم هم مي‏توان ره توشه برداشت هم مي‏توان آسوده پر زد. نااميدي از رحمت خداوند و لطف گسترده او گناه كبيره است. « بخش پاسخ به سؤالات »

پاسخ : آنچه در دين تحريم شده موسيقي غنايي است كه مسلماً باعث كدورت روح و فساد مي‏شود. چون مطرب بودن چنين آثاري را به دنبال دارد. و نهي در احاديث حتماً آثار خويش را دارد چنانكه فقر و نفاق و عدم اجابت دعا و فاجعه‏هاي ناراحت كننده و... را ذكر كرده‏اند. پس موسيقي به طور كلّي نفي نمي‏شود. امّا مي‏توانيم حركتمان را از جايي ديگر شروع كنيم. يعني هنگامي كه براي صفاي روح عبادات، اعمال صالح، توسّل و نجوي صميمانه با خدا بستر اساسي اعتلاي روحي است، ديگر موسيقي پايي توانا براي رفتن نيست. چنانكه وقتي انسان اتومبيل سريع و راحتي براي رسيدن، به مقصد دارد از يك خر لنگ استفاده نمي‏كند. « بخش پاسخ به سؤالات »

پاسخ : 1. بعضي حرفها به عنوان احاديث مشهور ندارند امّا هرگز دقّت در كلام اصلي نشده است. جمله پيامبر اكرم«صلي الله عليه وآله» يا ائمه«عليهم السلام» خبر از يك واقعيّت محتوم است كه مي‏فرمايد: «ثلاث الارض قسطاً و عداً بعد ما سلئت ظلماً و جوراً» آن موجود«عليه السلام» زمين را پر از عدل و داد مي‏كند بعد از آن كه از ظلم و جور پر شده باشد. اين خبر هرگز در مفهوم خود چنين چيزي ندارد كه ما نيز عامل فساد باشيم. بلكه برعكس براساس آيات و روايات صريح جمعيتي از صالحين و مصلحين بايد امام«عليه السلام» را ياري كنند و فاسدين مفسدين از مرد(23) نابود مي‏شوند. و در روايتي امام صادق«عليه السلام» تصريح مي‏فرمايند كه دوست نداريد در 13 بقيه باشيد؟ يعني سعي كنيد در بين آن صالحين باشيد كه هلاك نشويد. 2. دستور به تبليغ و كارهاي سازنده جزء كارها بلكه تمام مقصد امام زمان«عليه السلام» است. قومي كه مصلح را مي‏طلبد بايد خود صالح باشد. پس هيچ دليلي ندارد كه ما جزء پركنندگان ظلم و ستم باشيم. زيرا هلاكت خود را به دست خود اجرا كرده‏ايم. و تازه مسئوليّت مسلمانان كه پيرو موعودند«عليه السلام» بيشتر است. « بخش پاسخ به سؤالات »

پاسخ : 1. موسيقي به طور عام تحريم نشده است بلكه نوع غنايي يعني طرف انگيز كه حالت رقص و خوشيهاي شهوت آلود را انتقال مي‏دهد و عمدتاً در نوارهاي مبتذل و غيرمجاز مصداق دارد حرام اعلام شده و صداي مشكوك، تحريمي ندارد. 2. ملاك تحريم احساس ما نيست. قانون گذار مسكريت كسي است كه با توجّه به تمامي نظام هستي و روابط حاكم بر انسان و جهان، ضوابطي را وضع نموده بسياري از چيزها تأثير غيرمستقيم و به صورت غير محسوس دارند كه در صورت استمرار، نتيجه مي‏بخشد. چنانكه شخصي به حضرت موسي«عليه السلام» گفت من مردي گناهكارم امّا عقوبتي در زندگي نداشته‏ام. حضرت فرمودند: همين كه دلت سياه شده و از توبه غافل گشته‏اي كم عقوبتي نيست و اتّفاقاً يكي از آثار غنا همين تضعيف ايمان و عفاف ذكر شده و دليل آن استفاده غرب و دشمنان انقلاب در قالب فرهنگ مهاجم و از كانال موسيقي فاسد با محتواي كاملاً حساب شده عرضه مي‏گردد. « بخش پاسخ به سؤالات »

پاسخ : مطالعه يكي از عواملي است كه روح و فكر انسان را تغذيه مي‏كند و عقايد انسان را بنيان مي‏نهد از اين رو فوق‏العاده بايد نسبت بدان اهتمام ورزيد و سعي كرد تا اين غذاي فكري و روحي مسموم نباشد، همانگونه كه غذاي مسموم بدن انسان را دستخوش ناراحتي مي‏سازد و اعتدال مزاج را متوقّف مي‏كند غذاي فكري مسموم(مطالب نادرست اعتقادي و فكري) فكر و روح انسان را گمراه و منحرف ساخته و احياناً زمينه را براي انحراف اساسي و در نتيجه بدبختي ابدي و هميشگي انسان فراهم مي‏آورد. از اين رو در احاديث آمده: «من اصغي الي ناطق فقد عبده... هر كه گوش به سخن ناطق و گوينده‏اي فرا دهد وي را پرستيده است اگر گوينده سخنش از خدا باشد پرستش وي پرستش خدا است و اگر سخن گوينده شيطاني باشد پرستش شيطان خواهد بود.» و اين بدان لحاظ است كه استماع سخن حق يا باطل غذاي فكري و روحي است و زمينه رشد يا سقوط انسان را عهده‏دار مي‏باشد بر اين اساس كتابي كه انسان مطالعه مي‏كند بايد يا براساس راهنمايي متخصص ديني باشد تا استفاده از آن روح و فكر انسان را مسموم نكند و رشد معنوي و روحي و فكري به انسان بدهد بنابراين مطالعه كتابهاي مختلفي كه درباره مكتبهاي مختلف فكري و عقيدتي نوشته شده براي كساني كه هنوز عقايد آنان براساس استدلال و منطق تحكيم و استوار نشده است زيان مند و خطرناك است و از مطالعه اين گونه كتابها پيش از آموزش عقايد و تعاليم ديني بايد اجتناب ورزيد و يا مطالعه خويش را تحت مراقبت و نظر يك متخصص ديني كه از مكتبهاي غربي بطور كامل آگاهي دارد قرار داد. به هر صورت بايد مسلح به اصول نقد باشيم، يا از كسي كه توانمندي نقد دارد استفاده كنيم. اكنون تنوع افكار و انديشه‏ها حجم زيادي را تشكيل داده‏اند كه تشخيص سره از ناسره را مشكل نموده است. « بخش پاسخ به سؤالات »