تبیان، دستیار زندگی

به گزارش خبرگزاری مهر، کنگره جهانی موبایل، مهمترین رویداد انجمن سیستم جهانی ارتباطات موبایل (GSMA) است که همه ساله در شهر بارسلونا برگزار می شود.

در دوره سال 2012 بیش از 67 هزار شرکت کننده از 205 کشور حضور داشتند و به معرفی شبکه های موبایل، محصولات و رونمایی ها پرداختند.

نزدیک به هزار و 500 شرکت تلفنهای همراه، تبلتها، فناوریها، برنامه های جانبی، راه حلهای پشتیبانی، لوازم جانبی و ... خود را معرفی کردند.

در پایان این رویداد بین المللی، کنگره جهانی موبایل 2012  اسامی برندگان بهترین محصولات و تولیدکنندگان این بخش را اعلام کرد:

به گزارش خبرگزاری مهر، ابداع محققان دانشگاه کالیفرنیا برکلی آخرین نمونه از ابداعاتی است که در راستای تحقیقات نامرئی سازی انجام گرفته که بیشتر آنها توسط پنتاگون پشتیبانی می شود، اما این ابداع بر خلاف دیگر ابداعات به منظور مخفی کردن کشتیهای نظامی از دید دیگران نیست، بلکه دانشمندان در تلاشند با استفاده از شیوه ای آب دریا را فریب داده و کشتی ها را از چنگ توفانهای دریایی نجات دهند.

هدف اصلی ایمن سازی کشتی ها در برابر حرکت بالا و پایین امواج دریا است، موضوعی که می تواند از تاخیر کشتی ها یا تغییر مسیر آنها در شرایط بد آب و هوایی جلوگیری کند.

دانشمندان در مطالعات پیشن خود تلاش می کردند با استفاده از متامواد نور را منحرف کرده و از دیده شدن اجسام توسط چشم انسان جلوگیری کنند، با وجود اینکه تا به امروز تلاشهای فراوانی در راستای نامرئی سازی اجسام مختلف انجام گرفته، نامرئی شدن هنوز در سطح نورهایی با فرکانس پایین امکان پذیر است نه نور مرئی.

از این رو این بار دانشمندان به جای اینکه جسمی را در برابر نور پنهان کنند، آن را در برابر آب پنهان می کنند. آب در اقیانوس معمولا به لایه های مختلفی طبقه بندی می شود که لایه های بالایی نسبت به لایه های پایینی گرمتر و سبکتر است در حالی که لایه های زیری سردتر و متراکم تر است. امواج بر روی سطح آب نیز حرکت می کنند اما میان دو لایه سرد و گرم نیز حرکت می کنند که این امواج به امواج بینابینی شهرت دارند.

دانشمندان دریافتند می توان با تبدیل امواج سطحی به امواج بینابینی کشتی ها را از آسیبهای ناشی از امواج قدرتمند سطحی نجات دهند. دانشمندان با استفاده از شبیه سازی های رایانه ای فرایند فروریختن بخشی از امواج را در امتداد بستر اقیانوس در برابر جسمی مانند یک کشتی شبیه سازی کردند. انتقال انرژی میان بخشهای پایینی و بالایی موج منجر به ایجاد نوعی "بُردار موجی" می شود.

بر اساس گزارش پاپ ساینس، محاسبات انجام شده نشان می دهند تا زمانی که این بردار موج با اختلاف بردارهای امواج سطحی و بینابینی برابر باشند، یک موج قدرتمند که در مسیر برخورد با یک کشتی قرار دارد به صورت ناگهانی ناپدید خواهد شد. به گفته دانشمندان این شیوه بیشتر برای ساختارهای ثابت در دریا کاربرد خواهد داشت.

به گزارش خبرگزاری مهر، در همین راستا شرکت فورد برنامه ای به نام "هکاتون" را راه اندازی کرده است تا چشمه ای از کاربرد شبکه های اجتماعی درون خودروها را به جهان نمایش دهد، برنامه ای که به صورت همزمان ترسناک و گیج کننده است.

خودروها در روزگاری بسیار دور مفهوم ابتدایی برای اجتماعی شدن بودند و ابزاری برای ورود به اجتماع و محبوب شدن در جمع دوستان و اقوام به شمار می رفتند. به صورت خلاصه خودرو ابزاری برای ملاقات نزدیک افرادی که در زندگی انسان مهم به شمار می رفتند بود.

امروزه با وجود ابزارهایی مانند تلفن همراه که می تواند تمامی نیازهای ارتباطاتی انسان را با اطرافیانش برطرف سازد، خودروها چهره قدیمی خود را به عنوان یک ابزار اجتماعی سازی از دست داده اند، در واقع مطالعات جدید نشان داده اند که افراد جوان تلفنهای هوشمند را به خودرو ترجیح می دهند و به این شکل به نظر می آید عصر طلایی خودروها رو به پایان گذاشته است.

خودروسازان با آگاهی کامل از این وضعیت بحرانی در تلاشند تا با اجتماعی سازی دوباره خودروها تهدید موجود را از صنعت خودروسازی دور کنند. شرکت فورد، برای مثال با ایجاد برنامه هماهنگ سازی، قابلیتهایی مانند ارسال پیامک با کمک صدا و ترکیب برنامه های جانبی تلفنهای هوشمند در خودرو را برای مصرف کنندگان فراهم آورده است.

این شرکت با استفاده از برنامه جدید خود "هکاتون" برنامه هماهنگسازی خود را وارد مرحله ای جدید از اجتماعی سازی داخل خودرو کرده است. در واقع فورد خودرویی خلق کرده است که ترکیب شبکه اجتماعی در آن چیزی بیش از شنیدن یک صدای روباتیک است و شبکه اجتماعی در سیستمهای داخلی و همیشگی خودرو از قبیل GPS تلفیق شده است.

یکی از برنامه هایی که فورد در حال تکمیل آن است ایجاد سیستم مسیریابی است که نه تنها می تواند موقعیت مکانهای مختلف را به راننده نشان دهد، بلکه آنها را بر اساس میزان محبوبیت در میان دوستان در شبکه اجتماعی رتبه بندی کند. برنامه دیگر می تواند جدیدترین اطلاعات را از موقعیت دوستان فرد به سیستم موقعیت یاب خودرو انتقال داده و خودرو به صورت خودکار فرد را به سوی دوستانش خواهد برد. همچنین برنامه موسیقی در این خودرو می تواند بر اساس آنچه که در شبکه اجتماعی به عنوان موسیقی مورد علاقه دوستان فرد انتخاب شده، آهنگی را انتخاب کرده و برای فرد پخش کند.

بر اساس گزارش گیزمگ، با این همه استفاده از شبکه اجتماعی تلفیق شده با خودرو می تواند خطراتی را نیز در پی داشته باشد که مهمترین آن برهم خوردن تمرکز راننده در هنگام رانندگی خواهد بود.

به گزارش خبرگزاری مهر، "یان تورپوس" درحال اجرای پروژه ای با عنوان "لایف کلیپر 3" است که از یک عینک محافظ پلیس و دوربینی تشکیل شده که روی عینک نصب شده است.

این طراح سوئیسی با یک کوله پشتی فضانوردان که یک سری دستگاه را داخل آن گذاشته بود و درحالی که عینک محافظ را به چشم داشت در پارک "سن یوهان" شهر بیسل گردش کرد.

درحقیقت، این طراح توانسته است با این دستگاه کوچک خود مرز میان واقعیت و خیال را در هم نوردد و درحالی که مشغول پیاده روی است در مکانهای واقعی، از تماشای مناظر مجازی سه بعدی لذت ببرد.

"یان تورپوس" با نگاه به نمایشگر پلاستیکی عینک محافظ خود می تواند درختان معمولی با شاخ و برگهای عادی را ببیند اما در چشم انداز این تصویر یک سری حیوانات مجازی برای مثال سوسکهای پردار درحال پرواز و کرمهای سبز رنگ غول پیکر را تماشا کند.

این طراح توضیح داد که در پروژه lifeClipper 3 افراد با گذاشتن این عینک می توانند ادراکات شخصی خود را ایجاد کنند.

وی افزود: "هر پیاده روی منحصربفرد است. موقعیت در پارک همیشه براساس زمان روز، نور، آب و هوا، دما و مواجهه با مردم و حیوانات تغییر می کند. در این پروژه، شرایط واقعی در کنار شرایط مجازی گذاشته می شود و هر زندگی واقعی، زندگی مجازی سازگار با خود را می سازد. کاربر می تواند روی هر دوی این دنیاها تاثیر بگذارد. عناصر تصادفی نیز همزمان در بخشی از دنیای واقعی و دنیای مجازی نقش خود را ایفا می کنند."

براساس گزارش خبرگزاری فرانسه، ادراکات یا آنچه که کاربر مشاهده می کند تحت تاثیر حرکات حیوانات و براساس موسیقی قرار می گیرند.

یک نرم افزار، این موسیقی را از رایانه ای که در کوله پشتی است به هدفنهایی که روی گوش قرار می گیرند، می رساند.

تورپوس که در موسسه تحقیقات هنر و طراحی دانشگاه علوم کاربردی شمال شرقی سوئد کار می کند، این پروژه را در سال 2003 آغاز کرد.

از میان دستگاههایی که دستیابی به این واقعیت افزوده سورئال را امکانپذیر می کنند می توان به یک "جی. پی. اس" حرفه ای، حسگر جهت یابی و حسگر "بازخورد زیستی" (بیو فیدبک) اشاره کرد.

این طراح اظهار داشت: "ما پارک سن یوهان را اسکن کردیم و از آن یک مدل سه بعدی ساختیم و برای رسیدن به این دنیای مجازی از روش طراحی دنیای بازی استفاده کردیم."

این طراح سوئیسی با یک کوله پشتی فضانوردان که یک سری دستگاه را داخل آن گذاشته بود و درحالی که عینک محافظ را به چشم داشت در پارک "سن یوهان" شهر بیسل گردش کرد

سوسکهای پردار درحال پرواز از جمله تصاویر مجازی سه بعدی هستند که در این گردش دیده می شوند

درختان واقعی با تصاویر مجازی ادغام می شوند

افراد با گذاشتن این عینک می توانند براساس شرایط و موقعیتهای واقعی اداراکات شخصی خود را ایجاد کنند 

یک کرم بزرگ غول پیکر

به گزارش خبرگزاری مهر، شرکت تحقیقاتی دارپا در حدود یک سال پیش تنها طرحی از روباتی به نام "چیتا" را منتشر کرد که بسیاری آن را در حد طرحی خیالی و غیر عملی تصور کردند، امروز این روبات از مرز طرح کاغذی بسیار فراتر رفته و توانسته رکورد سرعت دویدن روباتها روی زمین را بشکند.

محققان دارپا برای آزمایش روی این روبات آن را بر روی تردمیل قرار داده و سرعت دوی او را محاسبه کردند، در نتیجه این آزمایش چیتا توانست رکوردی جدید را برای دویدن بر روی زمین در میان روباتهای پادار به ثبت رسانده و به سرعت 29 کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند.

دارپا تا کنون اعلام نکرده که هدفش از ساخت این روبات پر سرعت چیست و این روبات چه کاربردهای نظامی می تواند داشته باشد، اما چنین سرعتی برای یک روبات می تواند کارایی های فراوانی در پی داشته باشد. چیتاهای واقعی می توانند با سرعت 112 کیلومتر بر ساعت بدوند.

بر اساس گزارش پاپ ساینس، دارپا قصد دارد در سال 2012 روبات چیتای خود را از آزمایشگاه خارج کرده و قدرت دویدن این روبات پرسرعت را به نمایش عمومی بگذارد.

به گزارش خبرگزاری مهر، هیدروژلها موادی نیمه جامد و کشسانی هستند که از زنجیره هایی از مولکولهای پلیمری ساخته شده اند. ویژگی آبدوست بودن این ژلها آنها را به نسخه ای مناسب برای نسوج طبیعی تبدیل می کند زیرا با توجه به محتوی بالای آبی این مواد می توانند انعطاف پذیری و دیگر ویژگی های بافتی عناصر زیستی را شبیه سازی کنند.

از این رو این ژلها همواره در مصارف پزشکی از قبیل ساخت چارچوبهایی برای مهندسی نسوج و یا انتقال دارو استفاده می شوند با این همه تا کنون تلاش زیادی برای خود ترمیم شدن این ژلها پس از بریده شدن یا شکافته شدن انجام نگرفته بود. محققان دانشگاه کالیفرنیا دریافتند کلید ایجاد قابلیت خود ترمیمی در هیدروژلها یافتن زنجیره های قطع شده و اتصال دوباره آنها خواهد بود. سپس محققان تلاش کردند به واسطه مکانیزمی به نام مولکولهای "زنجیره جانبی معلق" قابلیت خود ترمیمی را در ژلها به وجود آورند.

این مولکولها مانند زایده هایی که از ساختار اصلی زنجیره پلیمری آویزان شده اند، قطعات یدکی را به وجود می آورند که زنجیره های قطع شده می توانند به آن متصل شوند. شبیه سازی های رایانه ای نشان داد که طول این مولکولها نقشی حیاتی رادر ایجاد خود ترمیمی ژلها به عهده دارند.

به علاوه قدرت خود ترمیمی این هیدروژلها را می توان به واسطه تغییر سطح اسیدیته یا PH محیط دچار تغییر کرد. به این شکل در محیطی که PH پایین است شدت اتصالات هیدروژلها بسیار قوی تر می شود در حالی که PH بالاتر موجب تضعیف پیوندها می شود. چنین ویژگی هایی استفاده از این ژلها را برای استفاده در محیطهای اسیدی ایده آل خواهد ساخت.

بر اساس گزارش پاپ ساینس، محققان قصد دارند در قدم بعدی هیدروژلهایی متنوعی را به وجود آورند که در محیطهای مختلف با PH متفاوت دچار شکافتگی و اتصال می شوند تا به این شکل کاربرد آنها برای استفاده در محیطهای مختلف که صرفا اسیدی نیستند به وجود بیاید. این ماده می تواند به تولید نسل جدیدی از پلاستیکهای خود ترمیم شونده و مواد ترکیبی منجر شود که می توانند به واسطه ترمیم آسیبهای وارد شده طول عمر طولانی داشته باشند.

به گزارش خبرگزاری مهر، شرکتی به نام Tekno Black Light Bubbles نوعی مایع حباب ساز ارائه کرده است که حبابهایی که از دمیدن درون ابزار مخصوص حباب سازی به وجود می آیند، در تاریکی به رنگ فلورسنت می درخشد.

هر بطری از این مایع جدید و شگفت انگیز 4 دلار قیمت داشته و در رنگهای آبی یا طلایی موجود است، همچنین استفاده از این مایع برای کودکان زیر پنج سال مجاز نیست.

بر اساس گزارش دیسکاوری، این حبابها زمانی که ایجاد می شوند تنها به واسطه انعکاسی درخشان که آنها را در بر گرفته به رنگهای طلایی یا آبی دیده می شوند، همچنین زمانی که این حبابها متلاشی می شوند، ردی درخشان را از خود در تاریکی به جا می گذارند.

به گزارش خبرگزاری مهر، نزدیک به چند دهه است که به منظور افزایش سرعت انتقال اطلاعات به جای کابلهای مسی از فیبرهای نوری استفاد می شود.

سیگنالهای اطلاعاتی می توانند در داخل فیبر نوری با سرعت بسیار بالایی سفر کنند. اما زمانی که اطلاعات به بخش الکترونیکی (برای مثال، روتر) می رسند که باید پردازش شوند اطلاعات ورودی آهسته می شوند و انرژی بالایی هدر می دهند.

اکنون گروهی از محققان شرکت مخابراتی ژاپنی Ntt نوعی حافظه "رم" نوری را ساخته اند که می تواند این مشکل را حل کند.
این حافظه جدید قادر است یک سیگنال اطلاعاتی به اندازه کافی بلند را برای پردازش شدن در خود ذخیره کند.

براساس گزارش PhysOrg ، این دستگاه کاملا نوری برپایه یک سری از حفره های نوری یک ماده نیمه هادی (فسفر ایندیم) قرار دارد که وارد یک ترکیب مشابه (فسفر- آرسنیک ایندیم- گالیم) شده اند.

هر یک از حفره های کوچک می توانند یک 0 یا 1 را همانند بیت های اطلاعاتی در حافظه های "رم" معمولی نشان دهند و موجب افزایش سرعت نهایی اینترنت کاربر شوند.

به این ترتیب، دانشمندان ژاپنی موفق شدند یک "رم" نوری را تولید کنند که تنها 30 نانووات توان انرژی مصرف می کند که این میزان 5 برابر کمتر از انرژی مصرف شده توسط یک حافظه فلاش و 300 برابر کمتر از نمونه های نوری آزمایشی قبلی است.

این اطلاعات درحال حاضر می توانند در یک مدت زمان حداکثر یک میکروثانیه ذخیره شود. هرچند این مدت زمان 4 برابر بیشتر از رکورد گذشته ذخیره سازی اطلاعات (250 نانوثانیه) است باوجود این، انرژی بسیار کمتری مصرف می کند

به گزارش خبرگزاری مهر، انقباض نامنظم رشته های عضلانی قلب (فیبریلاسیون شریانی) شایع ترین شکل تصلب عروقی است.
اکنون محققان دانشگاه مک مستر همیلتون نشان دادند که این بیماری می تواند خطر زوال شناختی و عملکردی را افزایش دهد.

این دانشمندان با هدف تحقیق درباره ارتباط میان فیبریلاسیون شریانی و زوال شناختی و عملکردی، اطلاعات مربوط به دو مطالعه بزرگ را به صورت رندوم مورد بررسی قرار دادند.

از این دو مطالعه در مجموع 31 هزار و  546 بیمار با خطر بالای قلبی از 733 مرکز قلبی در 40 کشور انتخاب شدند.

نتایج این بررسیها نشان داد فیبریلاسیون شریانی مستقل از حضور بیماری مغزی عروقی اسکمی می تواند 21 درصد خطر زوال عقل را افزایش دهد.

براساس گزارش مد پیج تودی، همچنین فیبریلاسیون شریانی توانایی عملکردی بیماران در طول مراقبت در خانه را کاهش داده و به میزان 35 درصد خطر عدم توانایی در انجام فعالیتهای روزانه را افزایش می دهد.