تبیان، دستیار زندگی

محققان علم صوت‌شناسی در آزمایشگاه‌های تحقیقاتی مرکز SINTEF در کشور نروژ موفق به ساخت حسگر ویژه‌ای برای نسل آینده میکروفن‌ها شده‌اند که قادر به شناسایی منبع امواج صوتی بوده و با حذف صدای مزاحم محیط می‌تواند گیرنده‌های صوتی را با آن وفق داده و در نهایت به تقویت صدای مورد نظر بینجامد؛ دستاوردی که به قول این کارشناسان قادر است منبع صوت را دیده و صدای فرد را بخوبی رصد و پالایش کند.

حسگری که آنها موفق به تولید آن شده‌اند گرچه از نظر ابعاد و اندازه بسیار کوچک است، اما می‌تواند با استفاده از پرتوهای لیزر کاربردهای زیادی داشته باشد و تحولی شگرف در این صنعت را رقم زند. اهمیت بالای ابداع چنین حسگر صوتی از آن نظر است که میکروفن تولیدی می‌تواند فشار امواج صوتی را در هوا رهگیری کرده و بر منبع صدایی متمرکز شود. از نظر تئوریک، کارکرد این میکروفن شباهت زیادی به طبل معمولی دارد، چرا که هر دوی آنها با ارتعاش غشایی مخصوص و فشار مداوم امواج صوتی، صدا را دریافت می‌کنند.

از آنجا که غشای مورد استفاده برای تشخیص صوت در این حسگر تنها 100 نانو متر قطر دارد (قطری معادل یک هزارم تار موی انسان) می‌تواند بخوبی ارتعاشات بسیار کم و صداهای ضعیف را به طور مستقیم تشخیص داده و آنها را دریافت کند. از این گذشته کارشناسان از دو ابزار نوری برای تشخیص صوت و افزایش دقت این میکروفن بهره برده‌اند. به این ترتیب پرتوهای لیزر می‌توانند منبع آشفتگی و تغییرات صوتی را شناسایی کرده و حسگر صوتی را روی آن نقطه متمرکز کنند.

به بیان ساده‌تر می‌توان گفت نحوه کارکرد این میکروفن به گونه‌ای است که ابتدا فشار صوتی وارد آمده با غشای بسیار نازک موجود در میکروفن برخورد کرده و آن را به لرزش در می‌آورد. سپس، این لرزش‌ها توسط حسگرهای نوری خوانده شده و حجم نوری آن بررسی می‌شود و پس از آن حسگر به دنبال منبع صدایی با خصوصیات مشابه در محیط می‌گردد و با رصد امواج صوتی تولید شده و در نهایت حذف صداهای مزاحم محیطی، به ارتقای بیش از پیش کیفیت صدا دست می‌یابد.

در این میکروفن از چند ابزار بسیار دقیق استفاده شده است که عبارت است از غشای حساس صوتی فوق‌العاده ظریف، ساختارهای صوتی بسیار ریز، لیزری مینیاتوری و تعدادی حسگر نوری دیگر. تمام این تجهیزات روی مداری بسیار ریز سوار می‌شوند که در تولید انبوه می‌توان حتی آن را روی ویفرهای سیلیکونی نیز نصب کرد. که برای این منظور به تجهیزات بسیار پیشرفته‌ای در خط تولید نیاز است که موجب بالا رفتن چشمگیر هزینه‌های تولید می‌شود. اما باوجود این هزینه‌های سنگین، کیفیت بالای صدای خروجی بسیار ارزشمندتر است. علاوه بر حساسیت بسیار بالا نسبت به منبع صوت و میزان صدای تولیدی، از دیگر مزایای غیرقابل انکار این میکروفن فوق‌العاده می‌توان به مقاومت در برابر گرد و غبار، فیلتر کردن صدای مزاحم محیط و ابعاد بسیار ظریف اشاره کرد. تمام این مزایا به گونه‌ای است که برخی کارشناسان امنیتی معتقدند چنین میکروفنی می‌تواند گزینه‌ای ایده‌آل برای تولید ربات‌های کوچک پرنده‌ای باشد که با کیفیت بسیار بالا می‌توانند به شنود صوتی و جاسوسی بپردازند. به نظر می‌رسد بهره بردن از چنین فناوری‌هایی می‌تواند در آینده‌ای نه چندان دور زمینه را برای ارتقای کیفی میکروفن‌های مورد استفاده در کاربردهای گوناگون هموار کند؛ و از استودیوهای پیشرفته و کنسرت‌های پرشور موسیقی گرفته، تا سالن‌های کنفرانس و ارتقای گوشی‌های هوشمند و حتی ابزارهای جاسوسی و شنود مذاکرات، شاهد سطح بالاتری از صدا باشیم؛ زیرا تنها صداست که می‌ماند!

 این گونه فقط از چند نقطه از افغانستان، پاکستان و ایران گزارش شده است. بنابراین، یافتن یک جمعیت جدید از آن علاوه بر گزارش‌های قبلی بسیار جالب است. در بررسی در زابل دو حشره‌خور نر صخره‌ای (Crocidura sp..) صید شد. بر اساس پژوهش‌های خارجی، دندانی و آنالیز ژنتیکی این سه فرد حشره‌خور زارودنی تشخیص داده شدند که اولین گزارش از این منطقه محسوب می‌شود. این گونه سال 2007 از منطقه پیر سهراب چابهار به‌وسیله آزمایش‌های ژنتیکی و اندازه‌گیری‌های ظاهری تشخیص داده شده بود. تاکنون 12 گونه حشره‌خور در ایران شناسایی شده‌ است. رده‌بندی بسیاری از گونه‌های کمیاب به طور واضح مشخص نیست. سه حشره‌خور نر یافت شده از سوی سعید محمدی و همکارانش در محوطه پردیس دانشگاه زابل صید شد که با درختان اوکالیپتوس، بوته‌های انگور، درختچه‌های تاغ و بوته‌های یونجه پوشیده است. به طورکلی، طول سر و تنه این سه فرد 60، 70 و 74 میلی‌متر، طول دم آنها 40، 42 و 47 سانتی‌متر و وزن آنها 6، 6 و 7 گرم است.

تب مالت

یک بیماری باکتریایی است. گروهی از باکتری‌های گرم منفی کوچک، غیرمتحرک، هوازی و فاقد هاگ به نام بروسلاها در انتقال این بیماری نقش دارند. بروسلاهای مولد تب مالت انواع گوناگونی دارند و می‌توانند براحتی گاو، خوک، بز، گوسفند و حتی سگ‌ها را آلوده کنند. حیواناتی که به هر شکل به این بیماری مبتلا شوند، بشدت از شیرشان کاسته می‌شود یا در صورت بارداری جنین خود را از دست می‌دهند. نازایی و عقیم شدن دام نیز از سایر عواقب این بیماری است. انسان‌ها به‌واسطه تماس مستقیم با حیوانات آلوده یا از طریق خوردن و آشامیدن محصولات غذایی تولیدی آنها می‌توانند به تب مالت مبتلا شوند. تنها راه پیشگیری از تب مالت در انسان‌ها کنترل بیماری در دام و پرهیز از مصرف مواد لبنی آلوده است. مصرف مواد لبنی غیرپاستوریزه بدون تردید یکی از عمده‌ترین روش‌های انتقال این بیماری به بدن انسان محسوب می‌شود. پنیرهای گوسفندی و بستنی‌های محلی غیرپاستوریزه می‌توانند به آسانی تب مالت را به بدن انسان منتقل کنند. این بیماری که در مردان شایع‌تر از زنان است، گاهی دوره کمون طولانی نزدیک به چند ماه دارد. کبد، طحال و مغز استخوان از آسیب‌پذیرترین اندام‌های بدن نسبت به این بیماری است. علائم تب مالت شبیه آنفلوآنزاست و به همین دلیل گاهی از آن غفلت می‌شود. تب، ضعف، کسالت و احساس بیقراری، کاهش وزن، خستگی، ناتوانی، یبوست، دردهای عضلانی و ماهیچه‌ای و ورم غدد لنفاوی از جمله شاخص‌ترین نشانه‌های این بیماری است. احتمال انتقال تب مالت از شخص به شخص نادر است اما نزدیکان فرد باید حتما به پزشک مراجعه کنند چرا که احتمال دارد آنها نیز همان عامل بیماری‌زا را دریافت کرده باشند. تشخیص این بیماری از طریق آزمایش خون و دوره درمان آن نیز حدود چهار هفته است. مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای تسکین‌دهنده دردهای عضلانی معمولا برای درمان رایج است.

توکسوپلاسموز

این بیماری نوعی عفونت انگلی است. توکسوپلاسماگوندی یک انگل میکروسکوپی درون سلولی است که میزبان عمده آن گربه و برخی از انواع حیوانات مزرعه است. مدفوع گربه امکان انتقال و انتشار این عفونت تک‌یاخته‌ای را در محیط فراهم می‌کند. بسیاری از گونه‌های پستانداران و پرندگان نسبت به این انگل آسیب‌پذیر هستند. اغلب افرادی که به این انگل مبتلا می‌شوند، خود از وجود آن آگاه نیستند چرا که این بیماری نشانه‌های آشکاری آن‌طور که در مورد سایر بیماری‌ها شایع است، ندارد. گربه‌ها معمولا از طریق خوردن جوندگان کوچک و پرندگان به این انگل مبتلا می‌شوند و هر گونه تماس با مدفوع آنها می‌تواند انسان را نیز آلوده کند. در طبیعت، گربه‌سانان عادت به پنهان کردن مدفوع خود دارند و این امر تا حد قابل توجهی از انتقال بیماری به دیگر پستانداران جلوگیری می‌کند اما نگهداری گربه در منازل یکی از مواردی است که احتمال ابتلا را در انسان‌ها افزایش می‌دهد. بسیاری از گربه‌هایی که به این انگل مبتلا هستند حتی کوچک‌ترین نشانه‌ای از بیماری از خود بروز نمی‌دهند. گربه‌سانان تنها راه انتقال این بیماری نیستند. خوردن گوشت خام، نیمه‌پخته و آبدار آلوده هم می‌تواند انسان را به توکسوپلاسموز مبتلا کند. حتی برخی از انواع کودهای حیوانی نیز حاوی این انگل هستند و می‌توانند میوه‌ها و سبزیجات را آلوده کنند. لذا سبزیجات خام و نشسته نیز می‌توانند ناقل این انگل به بدن باشند. مادرانی که به توکسوپلاسموز مبتلا می‌شوند، می‌توانند این بیماری را به نوزادان خود منتقل کنند. توصیه می‌شود زنانی که به این عفونت مبتلا شده‌اند، باید حداقل شش ماه پس از ابتلا به این بیماری باردار نشوند. در 90 درصد موارد کودکانی که با این بیماری متولد می‌شوند، هیچ نشانه‌ای از بیماری ندارند، اما در ماه‌ها و سال‌های بعد، علائمی نظیر تب‌های شدید، تورم غدد، تغییر رنگ پوست و چشم به رنگ زرد به واسطه ترشح غیرعادی بیلی روبین از کبد، کم‌خونی، جوش‌های زیرپوستی و خونریزی‌های سطحی و زیر پوستی، بزرگ شدن کبد و طحال، عقب‌افتادگی ذهنی، کاهش شنوایی و بینایی، مشکل در بلع و لنگ زدن‌های غیرعادی در کودکان بروز می‌کند. متاسفانه در برخی شرایط دیده شده که سر نوزادان از حد متعارف بزرگ‌تر یا کوچک‌تر بوده. انتقال این بیماری از یک فرد بیمار به فرد سالم معمولا شایع نیست اما در صورت اهدای بافت یا خون آلوده شخص مقابل نیز به این بیماری مبتلا خواهد شد. پزشکان اغلب می‌توانند این بیماری را از طریق آزمایش خون یا بررسی مایع نخاعی، غدد لنفاوی، جفت، مغز استخوان و حتی آزمایش روی سایر بافت‌های بدن تشخیص دهند.

اما تشخیص توکسوپلاسموز در افرادی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف است به نسبت راحت‌تر است. در مورد کودکان همیشه باید غدد لنفاوی چک شود زیرا به جز این بیماری احتمال مشکلات دیگری نیز وجود دارد. تحقیقات نشان داده درمان بموقع مادر می‌تواند از شدت عوارض بیماری توکسوپلاسموز بکاهد اما از انتقال آن به جنین جلوگیری نخواهد کرد. در مورد کودکان با سیستم ایمنی قوی درمان این بیماری بین چهار تا شش هفته طول می‌کشد و گاهی هم به بستری شدن در بیمارستان نیاز است.

سالمونلا

سالمونلا یک بیماری باکتریایی است که باعث ایجاد نوعی مسمومیت شایع در بدن می‌شود. جوجه‌ها و تخم‌مرغ می‌توانند براحتی به این باکتری آلوده شوند؛ به همین سبب خوردن تخم مرغ خام و مصرف گوشت نپخته یکی از راه‌های انتقال این باکتری به بدن است. معمولا فقط پوسته تخم‌مرغ به این باکتری آلوده می‌شود اما این قاعده همیشگی نیست. در مجموع جوجه، گاو و خزندگانی نظیر لاک‌پشت‌ها، مارمولک‌ها و آفتا‌ب‌پرست‌ها می‌توانند سالمونلا را به بدن انسان منتقل کنند. باکتری مولد این بیماری حتی می‌تواند در آب و خاک هم وجود داشته باشد. بیماری سالمونلا روده‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما همه افرادی که به‌نوعی این باکتری را می‌بلعند به سالمونلا مبتلا نخواهند شد. بسیاری از کودکانی که خزندگانی نظیر لاک‌پشت یا آفتاب‌پرست را به‌عنوان حیوان خانگی نگهداری می‌کنند، در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند. شستن مداوم دست و صورت یکی از راه‌های مقابله با این بیماری است. عوارضی همچون حالت تهوع و تب از پیامدهای این بیماری محسوب می‌شود. معمولا کودکان و نوزادانی که سیستم ایمنی بدن آنها ضعیف‌تر است، راحت‌تر به این باکتری مجال خودنمایی می‌دهند. علائم ابتلا به سالمونلا طی سه روز در بدن ظاهر می‌شود و گاهی در صورت عدم درمان دارویی مرتفع خواهد شد. انواع گوناگونی از سالمونلا شناخته شده است. در یک نوع از این بیماری که از طریق تماس با مدفوع فرد آلوده ایجاد می‌شود، کبد و طحال بشدت متورم شده و فرد ‌باید دوره درمان دشواری را پشت سر بگذارد.

صرع

سال‌های سال، آزمون‌های بزرگ کلینیکی افراد مبتلا به صرع را با استفاده از روشی که به تحریک عمیق مغزی معروف است درمان کرده‌اند: آرایه‌هایی الکترودی از طریق جراحی در مغز کاشته می‌شود که می‌تواند علائم حمله صرع را دریافت کند و آن را با یک شوک الکتریکی متوقف سازد. مطابق آخرین نتایج، این فناوری پس از پنج سال حملات صرع را حدود 69 درصد کاهش می‌دهد.

خانم تریسی کوی، مهندس بیومدیکال در دانشگاه پیتسبورگ، امیدوار است وضع از این هم بهتر شود. گروه همکار او الکترودی را طراحی کرده‌اند که هم پالس‌های الکتریکی و هم داروهای ضدحملات صرع را به سلول‌های هدف خواهد رساند. او می‌گوید: «از آنجا که بخوبی می‌دانیم دارو باید در کجا عمل کند، به مقدار زیادی دارو نیاز نداریم.»

این گروه تحقیقاتی، طی فرآیندی تخصصی، الکترودهایی فلزی ساخته‌اند که پوشش پلیمری بسیار نازک آغشته به دارو دارد. آن گاه این الکترودها را در ظرف کشت سلول‌های عصبی موش قرار داده‌اند. هنگامی که جریان الکتریکی را برقرار کرده‌اند، پوشش پلیمری دارو را آزاد کرده و به این ترتیب سلول‌های عصبی اطراف الکترود را تحت تاثیر قرار داده است. خوشبختانه این پژوهشگران توانسته‌اند نتایج مشابهی را در سلول‌های عصبی مغز موش‌های زنده نیز به دست آورند. گام بعدی این برنامه تحقیقاتی آزمایش این روش بر موش‌های مبتلا به صرع است. اگر این آزمایش نیز به نتیجه مطلوبی بینجامد، روند طولانی‌مدت اخذ تائیدیه‌های رسمی برای استفاده از این روش در مغز انسان نیز آغاز خواهد شد.

«سد خونی مغز» یک سد محافظتی در برابر ورود هر گونه مواد غیرضروری موجود در جریان خون به بافت و سلول‌های مغز است. این سد محافظتی یک سازوکار هوشمند و خودکار است و نقش بسیار موثری در حفظ سلامت مغز به عهده دارد، اما به دلیل عملکرد بسیار سختگیرانه‌اش، مانع رسیدن بیشتر داروها از طریق جریان خون به سلول‌های عصبی مغز می‌شود و به این ترتیب این داروها را بی‌اثر می‌سازد.

اما خوشبختانه مکانیسم انتقال دارو از طریق الکترودها بر این مشکل فائق آمده و حتی می‌تواند در درمان بیماری‌های دیگر مغزی نیز مورد استفاده قرار گیرد. خانم تریسی کوی معتقد است می‌توان این الکترودها را به هر نوع ماده دارویی متشکل از ریزمولکول‌ها، مانند دوپامین یا انواع مسکن‌ها، آغشته کرد و در درمان بیماری‌هایی نظیر پارکینسون، دردهای مزمن یا حتی اعتیاد به مواد مخدر به کار گرفت.

زوال عقل

زوال عقل یکی از معروف‌ترین و در عین حال ناگوارترین اختلالات مغزی است. این بیماری به بسیاری از کارکردهای شناختی مغز آسیب می‌رساند. متاسفانه این کارکردها از اهمیت فوق‌العاده زیادی برخوردارند زیرا انسان بودن ما وابسته به صحت آنهاست. کارکردهایی مانند حافظه، تصمیم‌گیری، زبان و استدلال و تفکر منطقی. بیماری‌های آلزایمر، هانتینگتون و پارکینسون همگی به زوال عقل منجر می‌شوند. به‌علاوه گاهی موارد دیگری مانند تصلب بافت‌ها، ایدز و حتی روند طبیعی پیر شدن نیز در بروز این بیماری دخیل هستند.

تئودور برگر، مهندس بیومدیکال از دانشگاه جنوب کالیفرنیا، امیدوار است بتواند به کمک تجهیزات بسیار کوچکی که در بخش کورتکس پیشانی مغز کاشته می‌شود، به حذف علائم بیماری زوال عقل کمک کند.

کورتکس پیشانی بخشی از مغز است که درست پشت استخوان پیشانی جمجمه قرار دارد و ناحیه‌ای بسیار اساسی در کارکردهای شناختی سطح بالا در مغز به شمار می‌رود. تئودور برگر و همکارانش تجهیزات ابداعی خود را در جریان یک بازی ذهنی روی پنج میمون آزمایش کرده‌اند.

این تیم نخست یک آرایه الکترودی را در مغز میمون‌ها کاشتند به گونه‌ای که می‌توانست از لایه‌های 3‌/‌2 و 5 کورتکس پیشانی اطلاعاتی را ثبت و لایه 5 را تحریک کند. پیام‌های عصبی که با سرعت بسیار زیاد بین این نواحی رد و بدل می‌شوند مربوط به مقوله‌های «توجه» و «تصمیم‌گیری» هستند. اعضای گروه پس از کاشت آرایه الکترودی در مغز میمون‌ها به آنها یک بازی کامپیوتری آموختند. در این بازی به میمون‌ها یک تصویر کارتونی، مانند کامیون و شیر نشان داده می‌شد و آنها باید 90‌ثانیه بعد همان تصویر را از میان تصاویر یک تابلو انتخاب می‌کردند.

این دانشمندان نخست به تحلیل پیام‌هایی الکتریکی پرداختند که هنگام پاسخ صحیح میمون‌ها میان دو لایه 3‌/‌2 و 5 مغزشان رد و بدل می‌شد. در آزمایش بعدی، اعضای گروه درست پیش از آن که میمون‌ها جواب را انتخاب کنند، از طریق آرایه الکتریکی پیام مربوط به پاسخ درست را به مغزشان ارسال کردند. به این ترتیب نمره میمون‌ها در بازی ده درصد افزایش یافت. این کار حتی می‌توانست در یک مغز آسیب‌دیده نتایج بهتری حاصل کند. هنگامی که میمون‌ها همین بازی را پس از دریافت مقدار کمی کوکائین انجام دادند، نتایج کارشان حدود 20 درصد کاهش یافت، اما تحریک الکتریکی در همین حالت توانست قابلیت‌شان را دوباره سر جای طبیعی‌اش بازگرداند.

زوال عقل مدارهای بسیار پیچیده‌تری از مدارهای میان این دو لایه از مغز را درگیر می‌سازد، اما به محض این که دانشمندان دریابند این بیماری چگونه عمل می‌کند، گاه شاید بتوانند چند آرایه الکترودی را در نواحی لازم در مغز بکارند.

نابینایی

میلیون‌ها نفر در سراسر جهان به دلیل آسیب‌دیدگی سلول‌های گیرنده نور در شبکیه، سوی چشم خود را از دست داده‌اند. این سلول‌ها که به سلول‌های میله‌ای و مخروطی معروفند، نقشی اساسی در فرآیند «دیدن» بازی می‌کنند: آنها نوری را که به چشم وارد می‌شود به امواجی الکتریکی تبدیل می‌کنند که مغز این امواج را به صورت «تصویر» تفسیر می‌کند.

در سال‌های اخیر، آرایه‌هایی الکترودی ساخته شده که در چشم کاشته می‌شود و در کنار سلول‌های آسیب‌دیده قرار می‌گیرد و به جای آنها ایفای نقش می‌کند. در کنار این الکترود‌ها، یک ریزپردازنده، اطلاعات دریافتی از یک دوربین ویدئویی را به پیام‌های الکتریکی تبدیل می‌کند. این پیام‌ها شبکیه را تحریک می‌کند. این سیستم تا کنون در آزمایش‌های کلینیکی توانسته است بخشی از بینایی افراد نابینا را به آنها بازگرداند. آنها از این طریق توانسته‌اند اشیاء را از هم تشخیص دهند و حتی در مواردی نوشته‌های بسیار درشت را بخوانند، اما این آرایه‌های الکتریکی مشکل بزرگی دارند: آنها تنها معدودی از سلول‌های شبکیه، یعنی چیزی حدود 60 سلول از صد هزار سلول را تحریک می‌کنند و به همین دلیل وضوح دید بسیار محدودی برای فرد نابینا پدید می‌آورند.

اما از سوی دیگر، در ژن‌درمانی می‌توان به جای هزاران سلول آسیب‌دیده از سلول‌های سالم استفاده کرد. در این روش که توسط شرکت رتروسنس آمریکا در دست بررسی و تکمیل است، لایه‌ای از شبکیه را که شامل سلول‌های عصبی معروف به «گانگلیون» است به کار می‌گیرند. این سلول‌ها معمولا پیام‌های الکتریکی را از سلول‌های میله‌ای و مخروطی شبکیه به مغز منتقل می‌کنند، اما محققان شرکت رتروسنس ژنی را در شبکیه می‌کارند که سلول‌های گانگلیون را به نور حساس می‌کند. به این ترتیب این سلول‌ها نقش سلول‌های دریافت‌کننده نور را بازی خواهند کرد. دانشمندان تاکنون موفق شده‌اند این فناوری را روی جوندگان و میمون‌ها آزمایش کنند. بررسی‌های انجام شده روی موش‌ها نشان می‌دهد این شیوه ژن‌درمانی به آنها کمک می‌کند لبه سکویی را که نزدیک آن قرار دارند تشخیص دهند. این شرکت قرار است سال آینده این فناوری را روی 9 بیمار نابینای مبتلا به بیماری «رتینیس پیگمنتوزا» (یا از هم گسیختگی شبکیه) آزمایش کند. برخلاف کاشت آرایه‌های الکترودی که نیاز به یک جراحی تمام‌عیار دارد، در ژن‌درمانی مورد نظر تنها چند دقیقه زمان لازم است و نیاز به بیهوشی بیمار نیست و تنها با بی‌حسی موضعی کار تزریق ژن‌ها انجام خواهد شد. پیتر فرانسیس، رئیس بخش پزشکی شرکت رتروسنس می‌گوید: «درست است که سلول‌های گانگلیون، مورد استفاده در ژن‌درمانی، درست مثل سلول‌های سالم شبکیه پیام‌ها را کدگذاری نمی‌کنند، اما احتمالا مغز انسان خواهد توانست خودش را با این پیام‌ها سازگار کند.»

ناشنوایی

پس از 25 سال، به بیش از 30 هزار فرد مبتلا به ناشنوایی یک سیستم کاشتنی الکترونیک عرضه شده که به جای بخش حلزونی گوش نقش ایفا خواهد کرد. بخش حلزونی یک بخش مارپیچ در گوش داخلی است که سلول‌هایش امواج صوت را به پیام‌های الکتریکی تبدیل می‌کنند. این ابزار مانند یک میکروفن عمل می‌‌کند. به عبارت دیگر اصوات را از محیط دریافت کرده و آنها را به اعصاب شنوایی می‌‌رساند. این اعصاب هم آنها را به مغز منتقل می‌‌کنند.

اما کاشتن این حلزون الکترونیک در گوش نمی‌‌تواند به آن 10 درصد از افرادی که شنوایی خود را به دلیل آسیب‌‌دیدگی اعصاب شنوایی از دست داده‌‌اند، کمک کند. خوشبختانه برای این گروه از افراد، دانشمندان بریتانیایی روشی یافته‌‌اند که با استفاده از سلول‌‌های بنیادی می‌‌تواند اعصاب شنوایی را به آنها بازگرداند.

این پژوهشگران سلول‌‌های بنیادی جنینی انسان را در معرض عوامل رشد قرار داده‌‌اند. این عوامل رشد سلول‌‌های بنیادی فوق را واداشتند که به ماده اولیه تشکیل اعصاب شنوایی تغییر شکل دهند. سپس این پژوهشگران حدود 50 هزار از این سلول‌‌ها را به بخش حلزونی گوش در موش‌‌های صحرایی تزریق کردند که اعصاب شنوایی‌‌شان آسیب‌ دیده بود. (از آنجا که محدوده شنوایی موش صحرایی شبیه محدوده شنوایی انسان است، اغلب این جانوران را به‌عنوان مدلی از مساله شنوایی و ناشنوایی انسان به کار می‌‌برند). سه ماه پس از این کار، حدود یک‌‌سوم اعصاب شنوایی این موش‌‌ها احیا شد. به این ترتیب شنوایی این جانوران به طور متوسط حدود 46 درصد بهبود یافت.

باید سال‌‌ها بگذرد تا فنا‌وری به جایی برسد که بتوانیم این روش را بر انسان‌‌ها نیز آزمایش کنیم. با این حال پژوهشگران می‌‌گویند، به محض انجام چنین آزمایش‌‌هایی می‌‌توانیم امیدوار باشیم که نه‌تنها افراد مبتلا به آسیب‌‌دیدگی اعصاب شنوایی بلکه مبتلایان به اختلالاتی گسترده‌‌تر نیز بتوانند از این شیوه بهره ببرند.

فناوری در خدمت درمان ناتوانی جسمانی

سال گذشته، آزمایش‌های کلینیکی در زمینه کاشت الکترود در مغز آرزوهای بزرگ مصدومان نخاعی را یک گام به تحقق نزدیک کرد. دو نفر که از ناحیه دست فلج هستند در ذهن خود تصور کردند یک فنجان قهوه را برمی‌دارند. آرایه‌های الکترودی این دستورات عصبی را در همان زمان کدگذاری کرده و به یک دست رباتیک فرستاد؛ این دست نیز مطابق دستور فنجان قهوه را به لب‌های این افراد رساند.

اما برای حرکت دست و پای فلج، درست مانند حرکت دست و پای واقعی، مغز علاوه بر سیستم فوق باید بتواند پیام‌های حسی حاصل از لمس کردن را نیز دریافت کند. میگوئل نیکوللیس، مهندس بیومدیکال دانشگاه دوک، اکنون به اثبات رسانده است که به لحاظ نظری سیستم واسطه بین مغز و کامپیوتر که در این آزمایش‌ها به کار رفته است، می‌تواند این شرایط را فراهم آورد.

برای آزمایش این مساله، نیکوللیس و همکارانش الکترودهایی را در دو ناحیه مغزی در میمون‌ها کاشتند: یکی در مرکز کنترل حرکت در مغز و دیگری مرکز تفسیر پیام‌های حاصل از لمس کردن اشیاء. آنگاه میمون‌ها به انجام یک بازی کامپیوتری پرداختند که در آن باید حرکات یک دست مجازی را کنترل می‌کردند: نخست با استفاده از یک دسته فرمان بازی‌های کامپیوتری (یا همان جوی استیک معروف) و در نهایت صرفا با تصور حرکات دست. این بازو می‌توانست سه دایره خاکستری ظاهرا یکسان را لمس کند، اما هر یک از این دایره‌ها «بافت» مجازی متفاوتی از دو دایره دیگر داشت و به همین دلیل الگوهای الکتریکی متفاوت و مجزایی به مرکز تفسیر پیام‌های لامسه در مغز می‌فرستاد. این میمون‌ها آموختند بافتی را انتخاب کنند که با انتخاب آن جایزه دریافت می‌کردند. این آزمایش ثابت می‌کند این الکترودهای کاشتنی، هم می‌توانند پیام‌های عصبی را ارسال و هم آنها را دریافت کنند.

امسال (سال 2013) پژوهشی در برزیل توانایی این روش را روی ده تا 20 مصدوم نخاعی برای به کنترل در آوردن یک عضو مصنوعی رباتیک بررسی خواهد کرد. نیکوللیس که از هواداران پروپاقرص فوتبال برزیل است، برنامه زمانی دقیقی را برای همکاران خود تنظیم کرده است: او ائتلافی غیرانتفاعی میان چند شرکت ایجاد کرده که «طرح دوباره راه رفتن» نام دارد و برنامه‌اش قابلیت بخشیدن به یک مرد برای به حرکت درآوردن پاهای رباتیک بوده و قرار است این فرد در جام جهانی 2014 برزیل در سائوپائولو در نخستین بازی جام، ضربه آغاز این بازی‌ها را با همین پاها به توپ بزند.

عاشق جشن و مهمانی هستید

افرادی که مدام جشن می‌گیرند و عاشق مهمانی هستند 50 درصد کمتر در معرض خطر دمانس یا همان زوال عقل قرار می‌گیرند. این را ما نمی‌گوییم بلکه نتایج یک پژوهش علمی سوئدی است که روی حدود 500 مرد و زن بالای 78 سال انجام شده است. محققان معتقدند مغز این افراد مقاومت بیشتری در برابر استرس نشان می‌دهد. به علت این‌که میزان کورتیزول یا همان هورمون استرس آنها کمتر است. نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهد ترشح زیاد این هورمون به ارتباط سلول‌های مغزی آسیب می‌رساند. توجه داشته باشید مدیتیشن، مصرف چای سیاه یا چرت بعد از ظهر نیز برای مقابله با استرس بسیار موثر است.

هر روز 40 دقیقه بدوید

محققان آمریکایی به این نتیجه رسیده‌اند افراد بزرگسالی که هر روز به مدت 40 دقیقه یا در هفته پنج ساعت می‌دوند عمر طولانی تر و جسم و روح جوان‌تری دارند. محققان به مدت 21 سال روی کیفیت زندگی افرادی که می‌دوند و افرادی که خود را از این ورزش محروم کرده‌اند، بررسی‌هایی انجام دادند. فکر می‌کنید نتیجه چه بود؟ محققان با شگفتی تمام مشاهده کردند این دونده‌ها نه تنها کمتر در معرض بیماری‌های قلبی قرار گرفته‌اند، بلکه کمتر هم دچار سرطان و بیماری‌های عصبی و عفونی شده‌اند. توجه داشته باشید ورزش‌های هوازی سیستم ایمنی بدن را جوان نگه می‌دارد. اگر از دویدن خوشتان نمی‌آید روزانه 20 دقیقه وقت برای ورزش‌های مورد علاقه‌تان اختصاص دهید و سلامتتان را تضمین کنید.

غذای فیبردار بخورید

بیشتر مردم روزانه بین 14 تا 17 گرم فیبر مصرف می‌کنند. اگر به این میزان فقط ده گرم دیگر اضافه شود، خطر مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی به میزان 17 درصد کاهش می‌یابد. فیبر غذایی، کلسترول بد خون را کاهش می‌دهد، حساسیت به انسولین را بیشتر کرده و به کاهش وزن کمک زیادی می‌کند. مصرف فیبر بیشتر کاری ندارد. کافی است میوه و سبزیجات بیشتری مصرف کنید.

باید بدانید نصف فنجان غلات 8/8 گرم، یک فنجان تمشک 8 گرم، نصف فنجان عدس پخته شده 8/7 گرم، نصف فنجان لوبیای پخته شده 5/7 گرم، یک عدد سیب زمینی 8/4 گرم و یک عدد گلابی کوچک 3/4 گرم فیبر دارد.

به روز باشید

آدم به روزی باشید و با تکنولوژی غریبه نباشید. عضو بودن در شبکه‌های اجتماعی و وب‌گردی باعث می‌شود سلول‌های مغزتان جوان‌تر و سالم‌تر بماند. این روزها خیلی از آقایان و خانم‌های مسن ایمیل می‌زنند، در موتورهای جستجو گشت می‌زنند و حتی در شبکه‌های اجتماعی حضور فعالی دارند. به گفته محققان استفاده از فناوری‌های جدید باعث می‌شود از نظر فکری و اجتماعی پیشرفت کنید. زمانی که با دوستان و فامیل در تماس باشید و خودتان را در جریان اتفاقات روزمره قرار دهید، احساس بهتری خواهید داشت و خبره‌تر خواهید شد.

بعد از 52 سالگی یائسه شده‌اید؟

نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهند خانم‌هایی که دیرتر یائسه می‌شوند، عمر طولانی‌تری دارند به علت این‌که کمتر در معرض بیماری‌های قلبی عروقی قرار می‌گیرند.

آمار کالری‌های دریافتی تان را  داشته باشید

محققان آمریکایی ثابت کرده‌اند خانم‌ها و آقایانی که روزانه بیشتر از 1500 تا 2000 کالری مصرف نمی‌کنند قلب سالم‌تر و جوان‌تری دارند و همچنین 15 سال جوان‌تر از سن و سال‌شان به نظر می‌رسند. البته صحبت فقط سر کم خوردن نیست، بلکه باید بیشترین میزان موادمغذی را از کالری‌های مصرفی‌تان دریافت کنید. بیشتر افرادی که زیاد عمر می‌کنند سبزیجات، دانه‌های کامل، شیر بدون چربی و گوشت‌های کم‌چرب مصرف می‌کنند. نان‌های تهیه شده از آرد سفید و بدون سبوس، نوشیدنی‌های گازدار و هله‌هوله‌ها جایی در برنامه غذایی این افراد ندارد. مطمئن باشید اگر دریافت کالری‌های بیهوده را قطع کنید و مواد غذایی سرشار از ویتامین و فیبر میل کنید، بهبود زیادی در سلامتتان ایجاد خواهد شد و پا به دنیای صد ساله‌ها خواهید گذاشت.

در 44 سالگی یک بچه به دنیا آورده‌اید؟

اگر به طور طبیعی بعد از چهل‌و‌چهار سالگی باردار شوید در مقایسه با دوستانتان که قبل از چهل سالگی بچه‌دار شده‌اند، 15درصد کمتر امکان دارد که در سن پنجاه سالگی دارفانی را وداع بگویید. این گفته هم نتیجه یک پژوهش آمریکایی است که در دانشگاه یوتا انجام شده است. اگر تخمدان‌های شما سالم باشند و بتوانید در این سن بچه به دنیا بیاورید، معنی‌اش این است صاحب ژنی هستید که به شما کمک می‌کند عمر طولانی داشته باشید.

نبض‌تان را بگیرید

یعنی این‌که نبض‌تان هر دقیقه 60 بار می‌زند که معادل ضربان یک قلب سالم در حال استراحت است. بیشتر افراد وقتی نبض‌شان را می‌گیرند، بین 60 تا صد بار می‌زند. توجه داشته باشید هر چه این عدد به 60 نزدیک‌تر باشد یعنی سالم‌تر هستید. داشتن نبض کند نشان می‌دهد قلبتان مجبور نیست سخت کار کند و برای همین می‌تواند مدت زمان طولانی‌تری در سینه‌تان بتپد.

خرناس را جدی بگیرید

درست است که بیشتر آقایان به صدای خر و پف‌شان افتخار می‌کنند، اما این صداهای ناهنجار یکی از علائم آپنه محسوب می‌شود. افرادی که آپنه دارند در طول خواب بیماری مشکل تنفسی می‌شوند یعنی مدت کوتاهی نفس‌شان قطع می‌شود. به دلیل این‌که بافت‌های گلو، مجاری تنفسی را مسدود می‌کنند.

در موارد جدی‌تر این حالت 60 تا 70 بار در ساعت اتفاق می‌افتد. آپنه خواب می‌تواند باعث مشکل فشار خون بالا، مشکلات حافظه، افزایش وزن و افسردگی شود. نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهد شانس زندگی طولانی در افرادی که آپنه خواب ندارند در مقایسه با افرادی که به این مشکل دچارند، سه برابر بیشتر است. اگر در شب خر و پف می‌کنید و در روز هم کسل و خواب‌آلود هستید یا دچار تغییرات خلق و خوی می‌شوید، به پزشک مراجعه کنید.

شکمتان را کوچک کنید

نتایج پژوهش‌های فرانسوی نشان می‌دهد زن‌هایی که چربی شکم زیادی دارند 20 درصد بیشتر در معرض مرگ و میر زودهنگام قرار می‌گیرند حتی اگر شاخص توده بدنی‌شان نرمال باشد. برای همین لازم است خانم‌ها در دوره یائسگی فعال‌تر باشند و شکمشان را کوچک‌تر کنند به دلیل این‌که تغییرات هورمونی باعث اضافه وزن می‌شود. اگر اندازه دور شکمتان زیاد است، این توصیه‌ها را جدی بگیرید: دو یا سه جلسه 20 دقیقه‌ای بدنسازی به برنامه ورزشتان اضافه کنید و روی عضلات شکمی‌تان کار کنید. روزانه یک غذای حاوی امگا3 میل کنید. این اسیدهای چرب برای مقابله با التهاب فوق‌العاده است.

هر روز هفت واحد میوه و سبزیجات میل کنید. باک آنتی‌اکسیدان بدنتان را پر کنید، چون این مواد مغذی شما را از گزند بیماری‌ها در امان نگه می‌دارد. طوری برنامه غذایی‌تان را تنظیم کنید که 25 درصد کالری‌های دریافتی‌تان حاصل چربی‌های سالم مانند اسیدهای چرب غیراشباع مونو باشد که حافظ قلبتان خواهد بود و کمک می‌کند چربی کمی دور شکمتان جمع شود.

میزان ویتامین D بدن‌تان را بدانید

بدن ما برای این که براحتی از پس بیماری‌ها برآید، به ویتامین D کافی نیاز دارد. اما متاسفانه بیشتر مردم ویتامین D کافی دریافت نمی‌کنند. این ویتامین نه تنها برای مقابله با پوکی استخوان مفید است، بلکه باعث کاهش خطر ابتلا به سرطان، بیماری‌های قلبی و عفونی می‌شود. اگر لازم باشد می‌توانید از مکمل استفاده کنید. برای همین لازم است به پزشک مراجعه کرده و میزان ویتامین D بدنتان را با یک آزمایش خون ساده بررسی کنید.

اینها هیچ‌کدام حرف تازه‌ای نیست، اما یافته‌های پژوهشی که بتازگی در «مجله قلب اروپا» منتشر شده است، ظاهرا حرف تازه‌ای دارد: مطابق این پژوهش‌ها فارغ از این که شما واقعا چقدر استرس دارید و تا چه اندازه از آن رنج می‌برید،‌ هر چه بیشتر «نگران» استرستان باشید، یا به عبارت دیگر هر چه بیشتر «استرسِ» استرس داشته باشید، ‌بیشتر ممکن است خودتان را در معرض خطر حمله قلبی قرار دهید. این یک وضع کاملا روانی است که البته صرفا تاثیر مخرب روانی ندارد و پایش را از گلیم ذهن و روان بسیار بیشتر دراز می‌کند. در واقع این پژوهش نیز شاهد دیگری است از این‌که یک باور ذهنی تا چه حد می‌تواند سلامت جسمانی را به خطر اندازد و تغییر باورهای ناروای ذهنی تا چه اندازه در سلامت جسمانی موثر خواهد بود. در این پژوهش پس از بررسی بیش از 7000 نفر به مدت حدود دو دهه، گروه تحقیقات دریافت افرادی که معتقدند استرس سلامتی‌شان را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، نسبت به افرادی که چندان در بند توجه به استرس نیستند، «بسیار» بیشتر یا «فوق‌العاده» بیشتر از «دو برابر» در معرض احتمال بروز حمله قلبی قرار خواهد گرفت. به زبان ساده، نگرانی از استرس ممکن است، از خود استرس خطرناک‌تر باشد.

نویسندگان این پژوهش هنوز با اطمینان نمی‌توانند به این پرسش پاسخ دهند. با این حال این پژوهش می‌گوید، ظاهرا بار روانی ناشی از نگرانی درباره استرس فشار بیشتری از خود استرس بر جسم و قلب شما وارد می‌کند؛ یعنی استرسی که از شرایط بیرونی مانند ضرب الاجل‌های شغلی و کاری یا مسائل خانوادگی پدید می‌آید، فی‌نفسه، خطر کمتری از نگرانی درباره خود این استرس ایجاد می‌کند. شاید یک دلیلش این باشد که بر اساس این بررسی هنگامی که استرسِ استرس را دارید، ضربان قلب، فشار خون و التهاب روانی شما همگی بالا می‌رود.

دکتر هرمان نابی، متخصص بیماری‌های واگیردار و یکی از محققان در این پژوهش می‌گوید: «اگر در یک کلام بخواهیم پیام ساده و سرراست این پژوهش را خلاصه کنیم، باید بگوییم که درک افراد از استرس می‌تواند بر سلامتشان تاثیر بگذارد. اگر باور داشته باشید استرس سلامت‌ شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد، احتمالا همین گونه خواهد شد و شما حتما باید دست به کار شوید و اقدامی بکنید.»

اما چه جور کار و اقدامی؟ دکتر نابی توصیه می‌کند شیوه‌های اثبات‌شده رفع استرس مانند فعالیت جسمانی را در زندگی روزمره در دستور کار قرار دهید؛ البته روش‌های رفع استرسی که آزمون خود را پس داده‌اند، فراوانند. مثلا مطالعه‌ای در دانشگاه مریلند نشان می‌دهد که تنها 30 دقیقه ورزش نه چندان سنگین روزانه، فعالیت‌هایی مانند شنا یا پیاده‌روی سریع، می‌تواند اضطراب را برای ساعت‌ها از ذهن و طبیعتا از جسم شما نیز دور کند.

درباره شرایط این تیم فاطمه صفرپور، مربی تیم ملی بانوان گفت: با برگزاری چند دوره اردوی آماده‌سازی زیرنظر برترین مربیان داخلی و کادر فنی،‌ هم‌اکنون چهار ملی‌پوش تکواندوکار بانوی کشورمان با بالاترین سطح آمادگی تمرینات آماده‌سازی خود را در خانه تکواندو پیگیری می‌کنند.

وی بیان کرد: هم اکنون سطح آمادگی تیم ملی کشورمان بسیار بالا است و با خودباوری،‌ اعتماد به نفس و انگیزه بالا، موفقیت چهار تکواندوکار بانوی ایرانی دور از ذهن نیست.

صفرپور که در دو تورنمنت بین‌المللی اسپانیا و تونس نیز تکواندوکاران کشورمان را به‌عنوان مربی تیم ملی همراهی کرده است،‌ درباره تاثیر نتایج به دست آمده در این دوره از رقابت‌ها در روند آماده سازی تیم ملی کشورمان گفت: در این دو رویداد‌،‌ تکواندوکاران کشورمان موفق به کسب شش مدال طلا و پنج نقره شدند که با توجه به شناخت نسبی به دست آمده از حریفان، پس از بازگشت، تمرینات به صورت جدی پیگیری شد تا با آمادگی کامل راهی دیدارهای جهانی مکزیک ‌شویم.

871 شرکت‌کننده و غایبان سرشناس

در این دوره از رقابت‌ها 871 تکواندوکار از سراسر دنیا حضور خواهند داشت و در این میان در بخش مردان 529 ورزشکار حضور دارند که براساس آمار ارائه شده، وزن چهارم با 85 نفر، شلوغ‌ترین وزن مسابقه‌های جهانی به حساب می‌آید. وزن پنجم با 74، وزن دوم با 73 و وزن سوم با 72 متقاضی بیشتر از دیگر اوزان شرکت‌کننده دارد. وزن ششم با 62، وزن اول با 59 و وزن هفتم با 54 ورزشکار در ردیف بعدی قرار دارند، ضمن این‌که وزن هشتم با 50 شرکت‌کننده کم متقاضی‌ترین وزن بخش مردان در جام بیست و یکم جهان است.

در بخش بانوان هم که 342 نفر برای رقابت‌های جهانی نام‌نویسی کردند، وزن چهارم با 57 تکواندوکار بیشترین شرکت‌کننده را دارد و وزن سوم با 53 متقاضی در ردیف دوم شلوغ‌ترین وزن‌ها قرار دارد. وزن دوم با 49، اوزان اول و پنجم با 42، اوزان ششم و هفتم با 34 و وزن هشتم با 31 نفر در ردیف بعدی قرار دارند. اما فهرست 871 شرکت‌کننده جام بیست و یکم در حالی از سوی فدراسیون جهانی تکواندو اعلام شده است که صرف‌نظر از غیبت تکواندوکاران سرشناس کشورمان در این پیکارها، خاولار چوتچاوال دارنده سه نشان طلا، نقره و برنز جهان از تایلند، بحری تانریکلو، کاپیتان تیم ملی تکواندو ترکیه و دارنده سه نشان طلا در سال‌های 2001، 2007 و 2009 و نایب قهرمان المپیک 2008 ، سباستین کریس مانیچ، قهرمان المپیک 2012 از آرژانتین و روح‌الله نیک‌پا، تک ستاره تکواندو افغانستان که در المپیک 2008 پکن و 2012 لندن به مدال برنز دست یافته بود از جمله غایبان سرشناس این رویداد هستند.

وزن اول: احسان نقیب‌زاده

متولد 1368 از کرمانشاه، از 9 سالگی تکواندو را آغاز کرده و تا به حال به مدال نقره دانشجویان جهان در سال 2010، نقره مسابقه‌های غرب آسیا در سال 2010، نقره جام باشگاه‌های آسیا با تیم دانشگاه آزاد در سال 2011 و نقره تورنمنت کلا‌سA در سال 2013 در اسپانیا دست یافته است. او در‌ آخرین رنکینگ فدراسیون جهانی در رده 145 قرار دارد.

او می‌گوید:‌ دوست دارم کره‌ای‌ها و دیگر حریفانم روی من حساب کنند، نه این‌که من روی تکواندوکار آنها حساب کنم.

وزن دوم: هادی مستعان

هادی مستعان سال 68 در شهر کرج به دنیا آمده و در حالی که هم‌اکنون در رده 42 رنکینگ جهانی قرار دارد عناوینی مانند نقره تورنمنت هلند در سال 2008، طلای تورنمنت فرانسه در سال 2009، نقره تورنمنت منچستر در سال 2011، نقره المپیک دانشجویان جهان در سال 2011، برنز تورنمنت اسپانیا در سال 2013 و نقره تورنمنت تونس در سال 2013 را در کارنامه خود می‌بیند.

او می‌گوید: امیدوارم از روز اول هر کدام از اعضای تیم ملی که وارد شیاپ چانگ می‌شود بهترین مدال را کسب کند تا انگیزه دیگر افراد دو چندان شود.

وزن سوم: محمد خمسه

خمسه سال 71 در تهران متولد شده و تکواندو را از هشت‌سالگی در حکیمیه تهرانپارس زیرنظر حسین جاهد آغاز کرده است. او که هم‌اکنون در رده 73 رنکینگ فدراسیون جهانی قرار دارد افتخاراتی همچون مدال طلای جام فجر در سال 2013 همراه تیم شهرداری بندرعباس، مدال برنز تورنمنت کلاس A اسپانیا در سال 2013 و نقره تورنمنت تونس در سال 2013 را در کارنامه خود می‌بیند.

او می‌گوید: با ترکیب جوانی که تیم ملی دارد فکر می‌کنم پتانسیل سکونشینی را داشته باشم.

وزن چهارم: بهنام اسبقی

اسبقی متولد 1365 در تهران است و در کارنامه‌اش حضور در اردوی تیم ملی نوجوانان در سال 82 زیرنظر فرجام دانش و شرکت در اردوی تیم المپیک را در سال گذشته دارد. او که در رده 95 رنکینگ فدراسیون جهانی است در تورنمنت بین‌المللی 2013 تونس موفق به کسب نشان طلا همراه با تیم ملی شد.

او می‌گوید: گرچه در این وزن تکواندوکاران شاخص و سرشناسی حضور دارند، اما رقابت با تکواندوکاران برتر و شناخته شده بهتر از مسابقه دادن با حریفان ناشناخته است چون به روش مبارزه آنها آشنایی دارم.

وزن پنجم: مسعود حجی‌زواره

حجی زواره در خانواده کاملا ورزشی در سال 67 در کرمانشاه متولد شده و تکواندو را از باشگاه شهید طاهری زیر‌نظر محمد زینعلی آغاز کرده است. او که در رده هفتم رنکینگ جهانی قرار دارد و کاپیتان تیم ملی در این رقابت‌هاست، مدال‌های نقره نوجوانان آسیا در سال 2005، طلای غرب آسیا در سال 2008، طلای ارتش‌های جهان در سال 2008، طلای هنرهای رزمی در سال 2010، طلای قهرمانی آسیا در سال 2010، مدال نقره جام جهانی در سال 2012، نقره آسیایی در سال 2012، نقره تورنمنت کلاس A اسپانیا در سال 2013 و نقره تورنمنت تونس در سال 2013 را در کارنامه خود دارد.

او می‌گوید: همه ملی‌پوشان یکصدا شده‌ایم که بهترین نتیجه را بگیریم. فکر می‌کنم تیم ملی هم نتیجه خوبی بگیرد.

وزن ششم: امید عمیدی

عمیدی متولد 1371 در پیکارهای بین‌المللی 2013 اسپانیا مدال برنز، در تورنمنت 2013 تونس مدال نقره، در تورنمنت 2011 صربستان همراه با تیم ناجا مدال نقره، مدال طلای مسابقات بین‌المللی جام فجر در سال 2013 و مدال طلای نوجوانان کشور را در کارنامه دارد. او در رده 134 رنکنیگ جهانی قرار دارد.

او می‌گوید: نمی‌توانم پیش‌بینی از نتایج مسابقات جهانی داشته باشم، اما تمام سعی خود را می‌کنم بهترین مدال را کسب کنم.

وزن هفتم: مهدی خدابخشی

خدابخشی متولد اول اردیبهشت 1370 است که تکواندو را از پانزده سالگی در اسلامشهر زیر نظر پدرش به‌عنوان مربی آغاز کرده است و یک سال است در اردوهای تدارکاتی تیم ملی بسر می‌برد. وی دو سال نیز عضویت در تیم نوجوانان را در کارنامه ورزشی خود دارد و در حال حاضر در رده 72 رنکینگ جهانی قرار دارد.

او می‌گوید: کار سختی دارم، چون به‌عنوان جانشین یوسف کرمی غیر از مدال طلا به چیز دیگری فکر نمی‌کنم. باید از عنوان یوسف کرمی دفاع کنم.

وزن هشتم: سجاد مردانی

سجاد مردانی متولد 1367 در شهرکرد و بزرگ شده شاهین‌شهر اصفهان است. مادر، خواهر و برادری تکواندوکار دارد. او که در رده 33 رنکینگ جهانی قرار دارد عناوین نقره المپیک ارتش‌ها در سال 2011، طلای تورنمنت ویتنام در سال 2011، طلای رقابت‌های 2012 ارتش‌های جهان، برنز مسابقه‌های قهرمانی آسیا در سال 2012 ویتنام، طلای تورنمنت هلند در سال 2012، طلای تورنمنت کلاس A اسپانیا سال 2013 و نقره تورنمنت تونس در سال 2013 را در کارنامه دارد.

او می‌گوید: دوره قبل که تیم ملی در خاک کره جنوبی قهرمان جهان شد کورش رجلی مدال برنز مسابقات را کسب کرده و قطعا کادر فنی از من انتظار کسب مدال را دارد. همه تلاشم را می‌کنم تا انتظارات آنها را برآورده کنم.