تبیان، دستیار زندگی

بین دوستان و فامیل، کسی را دارید که بچه کوچک داشته باشد؟ فکر کردن به آن هم شما را می ترساند؟! جای انگشت های چرب و کثیف، جیغ کشیدن، ضربه زدن به همه چیز، مسابقه گذاشتن و کشیدن دم گربه ها تصاویری است که از ذهنتان عبور می کند و باعث می شود شوکه شوید؟ در این چگونه راهنمایی های ساده ای برای محافظت از خانه در برابر بچه های مهمانان وجود دارد. همچنین این راهنمایی ها برای والدینی که بچه کوچک دارند -البته به جز آنهایی که می دانند چگونه رفتار کنند- هم کاربرد دارد.

چگونه

1

همه چیزهایی که در دسترس کودکان نوپا قرار دارد را بردارید. همه وسایلی که دست بچه به آنها می رسد و ممکن است آن را در دهان خود بگذارد. (مگنت های تزئینی روی در یخچال، زیور آلات، پونزها، سکه و … )

2

کابینت های آشپزخانه که پر از مواد شیمیایی و پاک کننده هاست، قفل کنید؛ یا آن ها را در جایی که دست بچه ها نمی رسد قرار دهید. با این کار بچه ها نمی توانند کابینت را باز کنند و با مواد شیمیایی به خود آسیب برسانند.

3

وسایل شکستنی را مخفی کنید. تمام چیزهای شکستنی موجود در اتاقی که در آن از مهمانان خود پذیرایی می کنید را در سطوح بالا قرار دهید که خارج از دید باشند یا اینکه در اتاق دیگری قرار دهید.

4

برای جایی که درب ندارد از دروازه کودک (Baby gates) استفاده کنید که جلوی ورود کودکان نوپا به جاهای خطرناک را می گیرد (زیر زمین، پله و …) همچنین در خانه هایی که چند سطح دارند که با پله از هم جدا می شوند، برای بچه ها خطر سقوط وجود دارد.

5

حیوانات خانگی را جایی دور از کودکانی که برای آنها ناشناس هستند، نگه دارید. چون هیچ وقت نمی دانید که سگ چگونه به یک کودک جدید واکنش نشان می دهد. اغلب بچه ها می ترسند که اگر سگ ها و گربه ها را درست نوازش نکنند، این حیوانات به آنها پنجه بکشند.

6

درب اتاق هایی که نمی خواهید بچه وارد آنها شود را ببندید. این کار یک مانع برای آنها ایجاد می کند و می توانید با لحنی مؤدبانه ولی محکم به آنها بگویید که وارد آن اتاق نشوند. اگر دیدید دارند در اتاقی را باز می کنند، کاملاً این حق را دارید که به طور مستقیم این مسئله را با والدین بچه در میان بگذارید. به آنها بگویید که خوشحال می شوید اگر بچه ها فقط به قسمتهایی از خانه که باز گذاشته اید، وارد شوند.

7

CD ها و DVD ها را از جلوی دست بردارید چون برای کودکان در تمام سنین جذاب هستند و به علاوه به راحتی ممکن است شکسته شوند. اگر DVD هایی مخصوص کودکان دارید، اجازه دهید کاور DVD ها را نگاه کنند و چیزی که می خواهند تماشا کنند را از بین آنها انتخاب کنند.

8

از آوردن هر گونه خوردنی به جاهایی از خانه که ممکن است دچار لک و کثیفی شود، خودداری کنید. این به معنی این است که برای خوردن تنقلات و چای بعدازظهر از اتاق نشیمن به اتاق غذاخوری بروید. همچنین می توانید در صورت تمایل یک گوشه از اتاق نشیمن را برای بچه ها درست کنید و برای این قسمت یک مرز مشخص کنید.

9

مطمئن شوید که والدین بچه وظایف خود را به خوبی انجام می دهند. گاهی اوقات والدین بی خیال هستند و فکر می کنند شخص دیگری مراقب بچه هایشان هست و فراموش می کنند مراقب آنها باشند. به آرامی به آنها یادآوری کنید که خیلی رابطه تان با بچه ها خوب نیست و خانه تان جای مناسبی برای کودکان نیست. همچنین اضافه کنید که از آنها ممنون می شوید اگر والدین مراقب خطرهای احتمالی ای که ممکن است برای بچه ها در خانه وجود داشته باشد، باشند.

10

انعطاف پذیر باشید. همه ما زمانی بچه بوده ایم. گاهی اوقات می توانیم اجازه انجام بعضی کارها را به بچه ها بدهیم.

نکات و هشدارها

محکم و جدی بودن به معنی عبوس و سخت گیر بودن نیست. می توانید در شرایط سخت از طنز استفاده کنید و با والدین برای پیدا کردن راه حل، تعامل داشته باشید. اگر پدر و مادر بی طرف به نظر می رسند، باید آنها را تشویق کنید که بیشتر مواظب بچه ها باشند و مدام به آنها یادآوری کنید که خانه تان برای بچه ها مناسب نیست و اشاره کنید که بچه ها در حال انجام چه کاری هستند.

یک سری وسایل مناسب برای بچه ها مثل کتاب های رنگ آمیزی، مداد رنگی، ورق کاغذ، اسباب بازی هایی مثل لِگو و … را در کمد نگهداری کنید. همه چیزهایی که برای منحرف کردن ذهن بچه ها مناسب هستند. تصور نکنید که پدر و مادر به قدر کافی از این چیزهای جالب با خودشان برای بچه ها می آورند یا اینکه حتی یادشان می ماند که بیاورند. بهتر است خودتان این وسایل را آماده کنید.

اگر بچه ها می خواهند از تلویزیون یا اینترنت استفاده کنند و شما نمی خواهید این کار را انجام دهند یا این که فقط برای مدت کوتاهی این کار را انجام دهند به آنها بگویید. جدی باشید، اینجا خانه شماست.

خودتان مراقب بچه ها باشید. از کلماتی استفاده کنید که با آنها مشکل را مستقیماً به پدر و مادر بگویید، نه اینکه بچه ها را سرزنش کنید. اما گفتن این جمله که “نکن! ما این کار را در این خانه انجام نمی دهیم!” اشکالی ندارد. این جمله را فریاد نزنید، اما محکم و به اندازه کافی بلند -به طوری که که والدین بچه هم آن را بشنوند و به آن توجه کنند- بگویید.

چجوری از پس بچه های کوچیک مهموناتون برمی آیید؟

http://phow.ir

18 ماهه که شد، تبدیل به یک گلوله آتش می شود! الان مشغول بررسی دنیای اطرافش است. کودکان نوپا با شناسایی اطرافشان، آموزش می یابند. بازی کردن با آنها فرصتی به آنها می دهد تا صداها، حرکات، رنگ ها و در کل تجربیات جدیدی را کشف کنند. بازی با کودک یک سال و نیمه هماهنگی عمل، مهارت های تعاملی، کار گروهی و هوش او را بالا می برد.

چگونه

1

نقاشی بکشید!
شاید فرزندتان روزی یک هنرمند مشهور شود و میلیون ها ثروت بدست آورد. اما فعلاً بهتر است کار را سخت نگیریم! نقاشی بهترین راه برای آشنا کردن او با رنگ ها و به علاوه، کنترل حرکات است. پوسترهای مخصوص نقاشی بگیرید. آنها را روی زمین بچسبانید. آنها را به فرزندتان نشان داده و بعد چهار یا پنج تایی مداد شمعی به او بدهید. اسم رنگ ها را به او بگویید. بعد بگذارید هر کاری که می خواهد بکند، رنگ کند، دور خود بچرخد، خط خطی کند و… . اطراف پوسترها روزنامه بچسبانید تا احیاناً مداد شمعی به فرش مالیده نشود.

2

شعر بخوانید
برای فرزندتان شعر بخوانید و شعرهای مختلف را به او یاد بدهید. می توانید دوتایی با هم این کار را بکنید یا اینکه به صورت گروهی، به همراه دیگر بچه ها و بزرگسالان. دستش را بگیرید، با هم راه بروید و بپرید و شعر بخوانید. اما یادآوری می کنیم، انرژی بچه ها از شما بیشتر است. بعد از اینکه شعر تمام شد و شما خسته روی زمین نشستید، کودک دستتان را می گیرد که دوباره شروع کنید!

3

شکلک بازی
کارهایی کنید که توجه اش به شما جلب شود. شکلک درآورید، دستتان را جلوی صورت گرفته و دالی کنید. زبانتان را بیرون بیاورید یا گوش هایتان را بکشید. ممکن است چند دقیقه ای همینجور به شما خیره شود، اما کمی بعد شروع به خنده می کند. او را تشویق کنید تا همان کارها را بکند. این کار، باعث یادگیری تعامل و همکاری و هماهنگی می شود. چون شما از او “می خواهید” که کاری را انجام دهد. همین خواستن، به او یاد می دهد که انجام وظیفه کند. به علاوه، تصور و قوه خیالش تقویت می شود.

4

حباب
اگر فرزندتان تا به حال حباب ندیده است، وقتش رسیده که او را با حباب آشنا کنید. کودک یک سال و نیم می تواند سرپا بایستد و حتی راه برود و بدود. بطری حبابی بخرید یا اینکه خودتان درست کنید. 1 فنجان آب را با 4 قاشق غذاخوری مایع ظرفشویی مخلوط کنید. یک حلقه را داخل محلول کرده و جلوی کودک فوت کنید. به او نشان دهید که چگونه حباب ها را بترکاند. هم می توانید حرف بزنید و هم با علامت به او بگویید. مثلاً هنگام ترکاندن حباب ها، دست خود را به حباب زده و بگویید “پاپ”. این بازی باعث هماهنگی عمل چشم و دست می شود. بعد بگذارید خودش این کار را انجام دهد.

چقدر به بازی با فرزندتون اهمیت میدید؟

http://phow.ir

بیشتر بچه ها وارد فاز دروغ گویی می شوند که طبیعی است. اما سوال اینجاست که چرا دروغ می گویند و برای بازداری کودک از دروغ باید چه کرد.

چگونه

1

سعی کنید عصبانی نشوید. صرف نظر از موضوع دروغ، بچه ها برای جلب توجه دروغ می گویند. اگر می بینید که فرزندتان از خودش داستان های غیر واقعی و دروغین می سازد، با او در مورد تخیلاتش صحبت کنید و بگویید اگرچه تصور و خیال خوب است، اما باید مرزی بین خیال و واقعیت تعیین کنند.

2

در مورد رفتارش بحث کنید. اگر فرزندتان در موقعیت دردسرسازی باشد، دروغ می گوید. در صورتی که شما واقعیت را می دانید آن را به او گفته و بعد بنشینید و در مورد رفتاری که فرزندتان داشت صحبت کنید. به او توضیح دهید که هر چیزی قانونی دارد و نباید خطا کرد. بچه ها قانون را بی ربط می دانند چون فکر می کنند خودشان حق انجام هر کاری را دارند.

3

کمی کودک را آزاد بگذارید. کودکی که دروغ می گوید، حتماً کاری را انجام داده که اجازه اش را نداشته و حالا با دروغ گفتن می خواهد کمی آزادی داشته باشد. بعضی چیزها را در زندگی اش آزاد بگذارید، به او بعضی مسئولیت ها را بدهید تا کمی احساس استقلال کند. به مرور کودک هم می فهمد که باید صادق باشد.

4

کودکانی هستند که به اختلال درخودماندگی (اوتیسم) یا اسپرگر مبتلا هستند. این کودکان دروغ های احمقانه ای می گویند و خودشان هم نمی دانند برای چه این کار را می کنند.

نکات و هشدارها

اگر راه های معمولی کارساز نشد، به فکر درمان تخصصی باشید. شاید کودک اختلالات شخصیتی داشته باشد.

کودک را سرزنش نکنید. با او صحبت کنید اما بازخواست نکنید. خودتان به او بگویید که چه کاری انجام داده و چرا چنین کاری کرده است.

با بچه ای که دروغ گفته چطور رفتار می کنید؟ وقتی تو بچگی خودتون دروغ می گفتین انتظار چه رفتاری داشتین؟

http://phow.ir

عوض کردن پوشک بچه اغلب برای پدر و مادر تازه کار و افراد دیگری که از بچه مراقبت می کنند، منبع ترس و وحشت و شوخی است. نوزادان و کودکان نوپا که آموزش ندیده اند، نیاز دارند که هر چند ساعت یک بار، برای جلوگیری از جوش و خارش و ناراحتی، پوشکشان عوض شود. وسایل مورد نیاز را آماده کنید و پوشک را در یک مکان امن عوض کنید و پوشک کثیف را دور بیندازید یا -اگر قابل شستشو است- آن را بشویید.

چگونه

1

پشت پوشک تمیز را زیر بچه بگذارید. قسمتی از پوشک که نوارهای چسبدار دارد، پشت آن است.

2

چسب های پوشک کثیف را باز کنید. آنها را روی سطح پوشک تا کنید که به پوست بچه یا پوشک تمیز نچسبد.

3

پوشک کثیف را بیرون بیاورید. اگر خیس است، از پشت آن و در صورتی که روی آن مدفوع وجود دارد، از جلوی آن برای تمیز کردن بدن نوزاد استفاده کنید.

4

پوشک کثیف را روی هم جمع کنید و کنار بگذارید. وقتی عوض کردن پوشک تمام شد، آن را دور بیندازید.

5

بدن بچه را با یک پارچه خشک یا مرطوب تمیز کنید.
همه جای بچه را چک کنید که تمیز باشد.

6

قسمت جلوی پوشک تمیز را به سمت بالا بیاورید و چسب دو طرف آن را ببندید.
مطمئن شوید که پوشک را به اندازه کافی محکم بسته اید اما بیش از حد تنگ نیست. نباید جای پوشک روی بدن نوزاد بماند یا اینکه قرمز شود.

7

لباس نوزاد را بپوشانید و او را در یک مکان امن قرار دهید . سپس پوشک کثیف را دور بیندازید و دست تان را بشویید.

نکات و هشدارها

اگر نوزاد در حین عوض کردن پوشک سرو صدا می کند، سعی کنید حواسش را پرت کنید.

وقتی در حال عوض کردن پوشک بچه هستید، بگذارید با یک اسباب بازی، بازی کند یا آواز بخواند.

به یاد داشته باشید که هرگز کودک را بدون مراقبت روی میز یا یک سطح بلند رها نکنید. دور شدن حتی برای یک لحظه ممکن است موجب شود نوزاد از بالای میز یا تخت به پایین پرت شود.

http://phow.ir

طلاق هیچ وقت راحت نبوده است، بخصوص وقتی که فرزندان هم باشند. چگونه زیر را دنبال کنید تا بتوانید به عنوان والدینی دلسوز به کنار آمدن فرزند خردسال با طلاق که شرایط سختی است، کمک کنید.

چگونه

1

همیشه کنار فرزندتان باشید و هر سوالی که پرسید، جواب دهید.

2

به فرزندتان بگویید که طلاق به خاطر او نیست. باید بداند که هنوز هم او را دوست دارید.

3

هرگز در حضور فرزندتان، از همسر قبلی خود بد نگویید. مراقب صحبت های خود باشید. فرزندتان به اندازه ی کافی از این موضوع رنج می کشد، چه برسد به اینکه بحث و مشاجره ی پدر و مادرش را هم بشنود.

4

سعی کنید فرزندتان از دعواها و مشکلاتی که با همسر قبلی تان دارید، چیزی نفهمد. فرزندتان نباید نگران چنین چیزهایی باشد.

5

هرگز سعی نکنید فرزندتان طرف گیری کند.

6

در صورت قانونی بودن، فرزندتان باید حتماً پدر یا مادرش را ببیند.

چه رفتارهایی رو میشناسین که پذیرش طلاق رو برای یک کودک خردسال سخت یا آسون میکنه؟

http://phow.ir

با کمی سازماندهی و نظم و انضباط می توانید همه تکالیف تان را هر روز به موقع انجام دهید. زمان بندی انجام تکالیف باعث می شود که وظایف تان را به قسمت های کوچک تر و قابل کنترل تر تبدیل کنید.

چگونه

1

وقتی تکالیف را می گیرید به سرعت و با دقت آنها را انجام دهید. اگر ندانید که دقیقاً چه کاری باید انجام دهید نمی توانید برای انجام تکالیف برنامه ریزی کنید. این اطلاعات را باید داشته باشید:
- موضوعی که برای آن تکلیف داده شده است. (برای مثال، جغرافی، جبر، ادبیات یا انگلیسی)
- بدانید که انتظار انجام چه کاری از شما می رود و اگر نمی دانید بپرسید. ( برای مثال، نوشتن مقاله، ارائه کنفرانس یا خواندن برای امتحان)
- جزئیات تکلیفتان (برای مثال با خودکار آبی بنویسید یا مشکی)
- تعداد صفحات (صفحاتی که باید مطالعه کنید یا برای انجام تکالیف به آنها مراجعه کنید)
- تاریخ مشخص شده برای تحویل تکالیف.

2

تخمین بزنید که چقدر زمان برای انجام هر تکلیف نیاز است. واقع بین باشید تا وقت کم نیاورید. اگر زودتر کار را تمام کنید می توانید از وقت اضافه تان برای درس های دیگر استفاده کنید. به یاد داشته باشید که اگر بعد از انجام همه تکالیف وقت اضافه بیاورید می توانید با انجام یک کار غیر درسی به خودتان پاداش دهید.

3

تصمیم بگیرید که هر روز چه مقدار از وقت تان را می توانید به انجام تکالیف اختصاص دهید. برای مثال دوشنبه – 1 ساعت، سه شنبه- 1 ساعت و نیم، چهارشنبه- نیم ساعت و … . در روزهایی که برای فعالیت های دیگر برنامه دارید، چه یک فعالیت فوق برنامه یا کارهای روزمره یا وقت گذراندن در کنار خانواده، وقت کمتری برای انجام تکالیف تان دارید.

4

کارهایتان را بر اساس ضرب العجل آنها اولویت بندی کنید. این یک سیاست برنامه ریزی پویاست. به این معنی که اگر یک تکلیف درسی جدید برای فردا دارید باید همه کارهای دیگرتان را عقب بیندازید و آن تکلیف را انجام دهید. با این حال اگر ضرب العجلی تعیین نشده باشد، ممکن است آن ها را به طور تصادفی از دست بدهید. می توانید درسی را که بیشترین تکلیف را برایش دارید پیدا کنید و در بالای لسیت قرار دهید. (اول آن را انجام دهید) این یک سیاست برنامه ریزی مطلوب است. اما با این روش ممکن است درسی که کمترین تکالیف را دارد، نادیده گرفته شود. بنابراین تکالیف را در موعد مقرر انجام دهید و از تکالیف سخت تر یا آنهایی که بیشتر طول می کشند شروع کنید.

5

زمان انجام تکالیف تان را تقسیم کنید. به تکالیف خود نگاه کنید و برای انجام هر کدام مدت زمانی در نظر بگیرید. زمانی را در برنامه تان برای انجام آن در نظر بگیرید. (ترجیحاً یک روز نزدیک)
اگر برای روز جمعه یک مقاله 5 صفحه ای دارید، کل ساعت هایی که فکر می کنید برای انجام آن لازم است، بین روزهای باقیمانده تقسیم کنید.

6

زمانی را برای استراحت در نظر بگیرید. این کار باعث می شود که در طولانی مدت، به خاطر طولانی شدن زمان انجام تکالیف، ضعیف و ناامید نشوید و کمک می کند که تمرکزتان را از دست ندهید. بعد از هر 1 ساعت انجام تکالیف، 10 دقیقه استراحت کنید. می توانید از این زمان برای انجام حرکات کششی، شستن صورت، راه رفتن در خانه، خالی کردن ماشین ظرفشویی، نوشیدن چیزی، یا هر کاری که انجام آن باعث نمی شود که وسوسه شوید و انجام تکالیف را به تأخیر بیندازید، استفاده کنید.

7

با برنامه بمانید. اگر برنامه می ریزید آن را دنبال کنید و گرنه ریختن یک برنامه دیگر بی فایده خواهد بود. اگر به برنامه عمل نکنید، مؤثر نخواهد بود.

نکات و هشدارها

اگر انرژی خود را به سرعت پیدا کنید، وقتی انرژی در بالاترین سطح است، سخت ترین کارها را انجام می دهید. پس از آن انجام هر کار دیگری مانند قرار گرفتن در سراشیبی است و احساس راحتی می کنید.

وقتی برنامه ریزی می کنید فراموش نکنید که زمان هایی وجود دارد که نمی توانید تکالیف تان را انجام دهید. مثل وقتی که تمرین های ورزشی انجام می دهید یا از کودکان نگهداری می کنید.

اگر فکر می کنید که زمان کافی برای انجام تکالیف تان ندارید، می توانید با جایگزین کردن آن با فعالیت های دیگر زمان بیشتری را به این کار اختصاص دهید. به جای صرف 1 ساعت از زمان تان برای چت کردن با دوستان، 20 دقیقه را به این کار اختصاص دهید. با این حال اگر باز هم وقت کم می آورید با پدر و مادر یا معلم تان در این مورد صحبت کنید.

از چیزهایی که حواس تان را پرت می کند مانند تلویزیون، بازی های ویدیویی، مکالمه تلفنی یا گشت و گذار در اینترنت خودداری کنید. باید برای اجرای برنامه، تمام حواستان را به کارتان بدهید. یعنی تمام وسایل الکترونیکی-به جز لامپ، ساعت و روشنایی اتاق– و در صورت نیاز کامپیوتر و حتی گوشی خود را خاموش کنید.

http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=922

در مدرسه، موفقیت به نمره هایی که می گیرید بستگی دارد، و البته به دوست هایی که دارید. در کلاس فعال باشید، دست خود را بالا برده و به سوال معلم پاسخ دهید. یادتان باشد شما به مدرسه می آیید تا درس یاد بگیرید. دوستان در درجه دوم هستند. وقتی یک دختر موفق در مدرسه باشید احساس بهتری خواهید داشت و والدین شما هم راضی تر هستند.

چگونه

1

مانتو شلوار مدرسه تان را تمیز نگه دارید و ظاهری جذاب داشته باشید. از همه مهم تر خودتان باشید.

2

لبخند بزنید و با دیگران مهربان باشید. وقتی که با آنها صحبت می کنید، صداقت داشته باشید. علاقه و احترام خود را به آنها نشان دهید. در مورد دیگران صحبت نکنید، غیبت نکنید. اگر نیاز به کمک داشتند حتماً کمکشان کنید.

3

سعی کنید همیشه نمره های خوبی داشته باشید. هر چقدر نمره های بهتری داشته باشید، احتمال اینکه در دانشگاه بهتری پذیرفته شوید بیشتر می شود. حتی اگر نمی خواهید به دانشگاه بروید، داشتن یک دیپلم با معدل بالا در پیدا کردن شغلی خوب کمک می کند. به دنبال رفیق بازی نباشید. آینده شما مهم تر است.

4

تکالیف خود را همیشه انجام دهید. زیاد تمرین کنید و تحقیق های کلاسی را انجام دهید تا نمره بیشتری بگیرید.

5

همیشه مودب باشید. رفتار شما در مدرسه، بر نمره انضباط شما اثر دارد. پیشینه شما در مدرسه، روی زندگی آینده تان تاثیر دارد. پس مراقب باشید تا با انجام حتی یک اشتباه کوچک، آینده خود را از بین نبرید.

نکات و هشدارها

اعتماد به نفس داشته باشید.

دوست واقعی باشید. سعی کنید همیشه به دوستان تان کمک کنید.

لبخند بزنید. لبخند، شخصیت شوخ و خندان شما را نشان می دهد.

اجتماعی باشید. تحصیل مهم است، اما نباید که با دوستان خود قطع رابطه کنید. با آنها به گردش و سینما بروید و وارد جمع شوید.

http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=922

سورپرایز کردن کسی که دوستش دارید، با هدیه ای مناسب، که عشق شما را به او نشان دهد، می تواند کاری پیچیده و پراسترس باشد. می خواهید چیزی به او بدهید که به درستی احساس شما را به او نشان دهد. در این چگونه برخی ایده ها را با هم مرور می کنیم.

چگونه

1

سعی کنید هدیه ساده باشد. بسیاری جواهرات را ترجیح می دهند و این هدیه ای مناسب برای آنهاست. اما همه این طور نیستند.

2

یک کارت بزرگ درست کنید. به یک مغازه یا جایی که همیشه از آن لوازم التحریر می خرید بروید و مقوا تهیه کنید. آن را از وسط تا کنید و خلاقیت خود را برای تزیین آن با اشیاء به کار بگیرید. آن را تمیز و مرتب درست کنید و داخل کارت تمام احساسات خود به این شخص را بنویسید. با این کار یک کارت عشق بزرگ درست کرده اید که با آن می توانید تمام احساسات خود را به آن شخص نشان دهید.

3

به جاهایی که روی همه چیز، مانند فنجان، قوطی، عینک و … حکاکی می کنند بروید. وقتی روی هدیه ای که می خواهید به کسی بدهید حکاکی کنید، همیشه به یادش خواهد ماند.

4

غذاهایی که دوست دارد را برایش درست کنید. چه کسی دوست ندارد در یک خانه زیبا زندگی کند و غذاهای خانگی که با عشق درست شده اند بخورد؟ شمع روشن کنید و بشقاب های زیبا بیاورید. مطمئن شوید وقتی غذا را سرو می کنید گرم است. هیچ کس غذای سرد را دوست ندارد.

نکات و هشدارها

ممکن است فکر کنید که هدیه ای که تهیه کرده اید به اندازه کافی خوب نیست اما مطمئن باشید که احساس قلبی تان بهترین هدیه برای کسی است که دوستش دارید.

همه به چیزهای گران نیاز ندارند. بعضی مواقع فقط چیزهایی می خواهند که از عمق درون شما و از احساستان سرچشمه گرفته باشد.

فقط خلاق باشید و با علاقه هدیه تهیه کنید.
در کنار خلاق بودن سعی کنید همه چیز را شسته و رفته درست کنید.

چجوری برای هدیه دادن به افراد مورد علاقه تون برنامه ریزی میکنید؟ تا حالا کسی رو سورپرایز کردید؟

http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=922

خوش آمدگویی به همسایه جدید همیشه یک حرکت پسندیده به حساب می آید و می تواند ارتباطی تنگاتنگ بین خانواده ها ایجاد کند. در این چگونه نحوه ی ارتباط با همسایه جدیدمان را خواهیم خواند.

چگونه

1

نخست، خانواده ای که در حال اسباب کشی به خانه جدید هستند را از این نظر که زوجی جوان باشند و یا خانواده ای بچه دار هستند و یا افرادی مسن، در نظر بگیرید. با دانستن این موضوع در مورد آن خانواده، می توانید برخورد اولیه ی مناسب با آنها را بیاموزید و بفهمید که چه چیزی لازم دارند که در آن لحظه برایشان فراهم کرده باشید. می توانید خانواده را از طریق همسایه های دیگر، دوستان تان و یا آژانس املاک، بشناسید. البته دقت داشته باشید که بیش از حد تجسس نکنید.

2

به رسم ادب، خوراکی و یا غذایی درست کنید و برایشان ببرید. فکر کنید که چه چیزی برای برخورد اول بهتر است که به عنوان هدیه به آنها بدهید، حتی یک استکان چای یا یک پارچ آب خنک هم جواب می دهد. برای مثال می توانید:
مقداری شیرینی و یا کلوچه بپزید و به همراه قهوه و یا چای برایشان ببرید. اگر احساس راحتی نمی کنند که به مهمانی نهار، به خانه تان بیایند، می توانید وسایلی که نیاز دارند را برایشان فراهم آورید.
غذایی گرم برایشان ببرید تا وقت صرف درست کردن غذا نکنند. همچنین برایشان بشقاب و قاشق نیز بگذارید تا اگر هنوز نمی توانند از وسایل خودشان استفاده کنند، به مشکل برنخورند. اگر به فکر رژیم غذایی شان نیز هستید، خب قبل از درست کردن غذا، از خودشان سوال کنید.
کادوی خوش آمد برایشان ببرید تا در خاطره ها ماندگار شود. سبدی تهیه کنید و آن را با اجسام مختلفی که دوست دارید پر کنید و سپس آن را با کاغذ کادو یا سلفون تزیین کنید. کادو را به محض رسیدن خانواده جدید، به آنها تقدیم کنید. البته به یاد داشته باشید که باعث اختلال در کارهای اسباب کشی شان نشوید.
گیاه و یا گلدانی برایشان ببرید. گیاهی تزیینی برای داخل خانه و یا مصارف خوراکی و یا تزیینی برای باغچه شان.
بگذارید که کودکان برخورد خودشان را داشته باشند. کودکان معمولا بسیار علاقه دارند که افراد جدید ببینند. اجازه دهید که آنها هم سهمی در خوش آمدگویی داشته باشند.

3

به دیدار همسایه جدیدتان بروید. یک یا دو روز بعد از اسباب کشی همسایه تان، با خانواده به منزل آنها بروید، در زده و خود را به آنها معرفی کنید. ورود آنها را به محله خود خوش آمد بگویید و بگویید که هر کمکی یا اطلاعاتی بخواهند، می توانند روی شما حساب کنند. در ابتدا، به موضوعاتی که توجه تان را جلب کرده، اشاره کنید. مسائلی چون:
اگر اسباب بازی در خانه دیدید، از آنها در مورد کودکان شان بپرسید.
اگر باغچه شان توجه تان را جلب کرد و خودتان نیز به باغبانی علاقه دارید، توضیحاتی در این باب دهید و یا ابزاری برای باغبانی در اختیار آنها قرار دهید.
اگر حیوان خانگی شان توجه تان را جلب کرد، از حیوان هایی که خودتان دارید با آنها صحبت کنید و اگر وسایل ورزشی و یا تمرین در خانه شان دیدید، از ورزش های مورد علاقه خود و یا باشگاهی که می روید، حرف بزنید.

4

سعی کنید ملاقات اول تان کوتاه و دقیق باشد. اسباب کشی آنقدر خسته کننده است که همسایه تان دیگر حالی برای مکالمه ای طولانی نداشته باشد. کمکی از دست تان برمی آمد انجام دهید.

5

آنها را برای مراسم و یا مهمانی خودمانی در منزل خود دعوت کنید تا با غذایی گرم و خوشمزه از آنها پذیرایی کرده و با هم صحبت کنید. به آنها یادآور شوید که مهمانی کاملا دوستانه است و نیازی نیست که چیزی همراه خود بیاورند.

6

خوش آمدگویی را متداوم کنید. ایجاد ارتباط خوب با همسایه تان اهمیت ویژه ای دارد. هرگاه آنها را می بینید، لبخند به لب داشته و سلام کنید. اگر همیشه به آنها خوشامد بگویید، برایشان بسیار ارزشمند خواهد بود و ارتباطی عمیق میان تان برقرار خواهد شد. بدون اینکه خودتان بفهمید، خواهید دید که دوستی درازی میان خانواده شما و خانواده همسایه تان ایجاد شده است.

http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=922

همه می خواهند که حرفایشان شنیده شود. هیچ اشکالی ندارد که عقاید و احساسات خود را با افراد دیگر در میان بگذاریم. البته بیان عقاید، زمانی که بیش از اندازه باشد، برای طرف مقابل آزاردهنده و یا خجالت آور خواهد بود. یکی از مهم ترین راه های یک دوست یا سخنور خوب بودن، خوب گوش کردن است.

چگونه

1

راه حلی برای مشکل تان بیابید. اگر به این نتیجه رسیده اید که زیاد صحبت می کنید و می خواهید راهی بیابید تا از حرف زدن خود بکاهید، اینگونه فکر نکنید که “خب درسته، من مشکل دارم؛ ولی نمی تونم مشکلمو حل کنم”. اگر یادگرفتن مسائلی پیچیده، چون نواختن ساز، بازی کامپیوتری، آشپزی، باغبانی و کارهایی از این دست برای شما شدنی است، مطمئن باشید از پس این کار هم بر می آیید.

2

به صورت هوشیارانه، برای بیشتر گوش دادن و کمتر حرف زدن، تلاش کنید. گوش دادن به این معنی است که به طرف مقابل و صحبتی که می کند، اهمیت می دهید. مردم یک شنونده خوب را همیشه می ستایند، چرا که جالب است بدانید که همه عاشق این هستند که از خودشان برای کسی دیگر صحبت کنند. هیچ موضوعی مهم تر و جالب تر از خودشان وجود ندارد که دوست داشته باشند در مورد آن صحبت کنند. به یاد داشته باشید که اگر به آنها اجازه صحبت دهید (سوالی بی انتها بپرسید، حرف او را قطع نکنید، با زبان بدن او تعامل داشته باشید و با او تماس چشمی داشته باشید) و البته سوالاتی که در این باب پیش می آیند از او بپرسید. خواهید دید که با صحبت کم، آنها شما را سخنوری زیرک و باهوش می پندارند. اغلب تصور می کنند که حرف زدن زیاد، نشان از زیرکی و سخنور بودن است. به عنوان مثال، اگر یک مهمان غذایی که یک تنه، نیمی از غذایی که برای چند نفر است را خودش بخورد، آیا شما او را مهمان خوبی قلمداد می کنید؟ مطمئنا او را مهمان خوبی نمی دانید و بیشتر او را بی ادب، خودخواه و کسی که مبادی آداب رفتار نمی کند، می دانید.

3

تمام ساعات سکوت را لازم نیست پر کنید. این موضوع بیشتر در بین یک گروه از افراد اتفاق می افتد. مکث معمولا زمانی است که فرد دیگر در حال فکر کردن می باشد و البته ممکن است زمانی برای تاکید روی عبارتی خاص یا موضوعی باشد. بعضی ها اینگونه اند که زمانی را ساکت می مانند تا فکر کنند و بعد به سوال دیگر پاسخ دهند. اینگونه نیست که بین هر سکوتی باید شما صحبت کنید؛ با پریدن بین صحبت دیگران، رشته افکار آنان را پاره خواهید کرد. 5 ثانیه صبر کنید و اگر دیدید که کسی صحبت نکرد، با ایراد یک پرسش، و نه نظر، دیگران را به حرف درآورید.

4

لازم نیست همه موضوعات کم اهمیت حاشیه ای را در زمان توضیح مساله ای به زبان آورید. می توانید مثل یک سخنرانی دانشگاهی صحبت را شروع کنید و یا به جای آن، خلاصه ای از موضوع را ارائه دهید و یا اینکه پرسش مستقیم آنان را پاسخ دهید و منتظر بمانید و ببینید که آیا طرف مقابل، از شما اطلاعات بیشتری می خواهد یا خیر. اگر اطلاعات بیشتر بخواهند، از شما سوال می کنند. در غیر این صورت، حرف تان را با یک آها و یا تکان دادن سر، تایید خواهند کرد.

5

یک مکالمه خوب مثل یک رالی به سمت عقب و جلو است. اگر کسی سوالی از شما پرسید (برای مثال، تعطیلات را چگونه گذراندی؟)، بعد از اینکه در مورد سفر و تجربه تان پاسخ دادید، باید به طور خلاصه و مربوط صحبت کنید. سپس شما همین سوال را (مثلا، شما چطور؟ قصد ندارین به مسافرت یا جایی برین؟ یا خب این از من، تعطیلات شما چطور بود؟ خانم بچه ها چطورن؟) از طرف مقابل بپرسید.

6

بی دلیل اسمی را در مکالمه نیاورید. اگر دوست تان علی، در همسایگی شما را نمی شناسد، در مکالمه خود بگویید که همسایمون، علی و یا اینکه در جمله بعدتان، توضیحی درباره آن شخص بدهید. ذکر نام ناآشنا، شنونده را سردرگم می کند.

7

آرام و شمرده صحبت کنید. امروزه با پیشرفت تکنولوژی، بیشتر افراد عادت به سریع حرف زدن پیدا کرده اند. بعضی ها هم وقتی خیلی تحت تاثیر قرار می گیرند، ممکن است سریع و یک نفس صحبت کنند و ممکن است فراموش کنند که مکالمه، صحبتی دوطرفه است. این یک خودخواهی محض است. باید به ذهن سپرد که آرامش خود را حفظ کن. نفسی عمیق کشیده و بعد خبر یا اطلاع جالبی را که می خواهید، به دوست تان منتقل بسازید. به طور خلاصه، قبل از حرف زدن، درست فکر کنید. راستش را بخواهید، قضیه خاصی که دارید تعریف می کنید، وقتی جالب خواهد بود که قبل آن درست فکر کنید و آن را آرام بیان کنید.

8

اگر هیچ چیزی را یاد نگرفتید، لااقل یاد بگیرید که در میان صحبت دیگران نپرید. باید یاد بگیرید که چگونه در صحبت کردن نوبت دیگران را رعایت کنید و بین حرف آنها نپرید.

9

علت و معلول را در نظر بگیرید. از خود بپرسید که چرا اینقدر پرگو هستید. آیا کمتر شنیده می شوید؟ آیا در کودکی نادیده گرفته شدید؟ آیا حس بی لیاقتی در خود می بینید؟ آیا همیشه از زمان عقب هستید و در صحبت کردن عجله می کنید؟ همیشه الگوی صحبت کردن خود را مانیتور (آنالیز) کنید. در صورتی که تند صحبت می کنید، کمی آرام تر صحبت کنید.

10

یاد بگیرید که خود را به شیوه ای سرگرم کننده توصیف نمایید. می توانید موضوع را به صورت یک داستان بیان کنید تا برای طرف مقابل جالب به نظر برسد. مختصر و مفید بودن مکالمه تان یکی از نکات کلیدی در مکالمه است. هرچه مکالمه تان خلاصه تر باشد، می توانید بیشتر شنونده تان را بخندانید یا روی آن تاثیر بگذارید.

میزان حرف زدن و گوش دادن شما چه نسبتی رو تشکیل میده؟

http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=922