مجموعه آثار ریاضى و هیوى 19 _ شریح زیج بهادرى
زیج , لفظى است معرب , اصل آن فارسى , كه بنابر قول بعضى از[ زیك ] به معناى تارهایى كه استادان نقش بند , نقش جامه هایى را كه بافند , بدانها بندند , و بنابر قول بعضى دیگر از [ زه ] به معناى ابریشم و روده تابیده كه از آن غربال و وتر كمان تیراندازى و وتر كمان حلاجى و دیگر چیزها سازند , گرفته شده است .
استاد حسن زاده در نكته 485 هزار و یك نكته آورده است كه [ زیج ] معرب است یا از [ زیگ] یا از[ زة] . معرب از [ زیگ] را عبدالله بن محمد مخاطب به مهارتخان در آغاز تسهیل زیج محمد شاهى آورده است . . . و معرب از[ زه] را ابوریحان بیرونى در مقاله سوم از قانون مسعودى] .
در هر صورت , ظاهرا فارسى زیج به معناى ریسمان یا تار بوده و بعد تدریجا بر سبیل توسع , بر تارهاى متوازى پارچه كه پود در میان آنها بافته مى شود و سپس بر تارهایى كه نقاشان نقش جامه ها را بدانها بندند و جامه بافان را قانون و دستورى است در جامه یافتن , و بالاخرة به خاطر تشابه صورى و معنوى موجود بین تارهاى یاد شده و جداول كتابى كه منجمان , احوال و اوضاع نجوم و افلاك را از آنها معلوم كنند , بر كتاب مشتمل بر جداول مزبور اطلاق شده است . بنابر این زیج در اصطلاح منجمان نام كتابى است كه آنچه در رصدخانه از مقادیر حركات كواكب و اطوال و عروض و تعدیلات و دیگر امور مربوطه به فن هیأت و نجوم تحصیل كرده اند , در آن ضبط مى نمایند و براى منجمان بعدى به منزله قانونى است كه احوال و اوضاع نجوم و افلاك را از جداول آن استخراج و در دفترى به نام تقویم درج كنند .
گرچه تاریخ شروع زیج نویسى , به سالهاى قبل از میلاد مربوط مى شود و بلكه ریشه هاى كهن تاریخى دارد , ولى اهتمامى كه دانشمندان اسلامى به این عمل پر زحمت و طاقت فرسا و مهم داشته اند و زحماتى را كه در این مسیر متحمل شده اند , بسیار چشمگیر و قابل ستایش است . پیدایش حدود چهار صد زیج كه همه توسط ریاضى دانان و منجمان اسلامى تنظیم گشته خود شاهد صدقى است بر این مدعى .
برخى از زیجهاى اسلامى عبارتند از :
الف) زیج ابراهیم بن حبیب فزارى[ قرن سوم هجرى]
ب) زیج ابوحنیفه دینورى[ قرن سوم هجرى]
ج) زیج ابن الاعلم دینورى[ قرن چهارم هجرى]
د) زیج جلالى دینورى[ قرن پنجم هجرى]
ه) زیج شاهى دینورى[ قرن ششم هجرى]
ز) زیج ایلخانى دینورى[ قرن هفتم هجرى]
ح) زیج علائى دینورى[ قرن هشتم هجرى]
ط) زیج محمد شاهى دینورى[ قرن یازدهم هجرى]
ى) زیج بهادرى دینورى[ قرن سیزدهم هجرى]
در میان زیجهایى كه بدانها اشاره كردیم , زیج بهادرى را كه به زیج بهادر خانى و رصد طغیانى نیز اشتهار دارد , شأن خاصى است , زیرا تمامترین و دقیقترین و جدیدترین آنهاست . لذا از زمان نگارش آن تا كنون همواره مورد مراجعه منجمان و ریاضیدانان بوده و نیز هست . حضرت استاد حسن زاده آملى دام ظله این زیج را نزد علامه ذوالفنون , میرزا ابوالحسن شعرانى قدس سره در مدات چهار سال تمام از بدو تا ختم فرا گرفت و در مسائل و مباحث آن مهارت خاصى یافت . علاوه بر این آن را یكدوره كامل به فارسى شرح كرد و تمام قواعد هیوى آن را مطابق قضایاى هندسى با ذكر مأخذ آنها بیان نمود .
گفتنى است شرح یاد شده جزء آثار مخطوط استاد است و هنوز منتشر نشده است .