تبیان، دستیار زندگی

روايت شده كه هر گاه يكى از شما خواهد كه بر دارد تربت را به طواف انگشتان بردارد و قدر آن مثل نخود است پس ببوسد آن را را وبر هر دو ديده بگذارد و بر ساير بدن بمالد و بگويد:
الهم بحق هذه من حل بها و ثوى فيها و بحق جده و ابيه و اخيه و الائمه من ولده بحق الملائكه الحافين به الا جعلتها شفاء من كل داء و برءا من كل و نجاة من كل افه و حرزا مما اخاف و احذر.
ترجمه دعا: خداى بحق اين تربت و بحق هر كه در آن وارد شده و اقامت گزيده در آن بحق جدش و پدرش و مادرش و برادرش و امامان از اولادش و بحق فرشتگانى كه گرد اويند كه بگردانى آن را درمان هر درد و بهبودى از هر بيمارى و نجات از هر آفت و حرز از هر چه بيم دارم و بهراسم .

پس آن را استعمال نمايد و روايت شده كه مهر كردن تربت امام حسين عليه السلام آن است كه بر آن سوره انا انزلناه فى ليلة القدر بخوانى و نيز روايت شده كه هر گاه تربت را بخورى يا به كسى بخورانى بگو :
بسم الله و بالله ، اللهم اجعله رزقا واسعا، و علما نافعا، و شفاء من كل داء، انك على كل شى ء قدير.
به نام خدا و بذات خدا، خدايا بگرداش روزى واسع و دانش سودمند و درمان هر درد بدرستى كه تو بر هر چيز توانايى

از مفاتيح الجنان ، شيخ عباس قمى رحمة الله عليه ، ص 778، چاپ پيام آزادى .

از چيزهايى كه باعث قبولى نماز مى شود روى مهر تربت نماز خواندن است چنانچه در خبر است :
السجود على تربد الحسين يتم الصلاة و ان كانت ناقصة .
سجده بر تربت حسين عليه السلام نماز را تمام و تكميل مى كند و اگر چه ناتمام شد.
در خبر ديگر است كه در بحار و تظلم الزهراء عليها السلام نقل شده ، امام صادق عليه السلام فرمود: السجود على تربة الحسن يخرق الحجب السبه. سجده بر تربت حسين عليه السلام حجاب هاى هفت گانه را پاره مى كند
مراد هفت آسمان است يعنى به درجه قبول مى رسد.

 ثمرات الحياة ، ج 3، ص 415.

انَّ مِنَ الکَبَائِر عُقُوقَ الوَالِدَین وَالیَاسَ مِن رَوحِ اللهِ وَالاَمنَ مِن مَکرِ اللهِ

همانا آزار رساندن به پدر و مادر و نا امیدی از رحمت خداوند و ایمنی از مکر خداوند از گناهان کبیره است

الصلوة حصن من سطوات الشیطان
نماز قلعه و دژ محکمی است که نمازگزار را از حملات شیطان نگاه می دارد.

جعل الله ... الجهاد عزا للإسلام، و الصبر معونة علی استیجاب الأجر

خداوند جهاد را موجب عزت و هیبت اسلام، و صبر را وسیله استحقاق و شایستگی پاداش حق تعالی قرار داد

اَلنّاسُ یعمَلونَ بِالخَیرِ وَ اِنَّما یعطَونَ اُجورَهُم عَلى قَدرِ عُقولِهِم

مردم، کارهاى خیر مى ‏کنند، ولى پاداش آنان تنها به اندازه عقلشان عطا مى ‏شود.

إن لَم تَکن حَلیما فَتَحَلَّم فَإِنَّهُ قَلَّ مَن تَشَبَّهَ بِقَومٍ إِلاّ أَوشَک أَن یکونَ مِنهُم

اگر بردبار نیستى خود را بردبار جلوه ده، زیرا کمتر کسى است که خود را شبیه گروهى کند و بزودى یکى از آنان نشود.

لَو کَانَ الرِّفقُ خَلقاً یُریَ مَا کَانَ مِمَّا خَلَقَ اللهُ شَیءٌ اَحسَنَ مِنهُ.

اگر مدارا مخلوقی بود که دیده می شد هیچ مخلوقی از مخلوقات خدا از او نیکوتر نبود.

آنكه دل بگسلد از هر دو جهان، درویش است            آنكـــــه بگــــذشت ز پیـــدا و نهان، درویش است

خـــــــــرقه و خانقه از مذهب رندان دور است            آنكــــه دورى كند از ایــــــن و از آن، درویش است

نیست درویش كــــــــــــه دارد كُلــه درویشى            آنكـــــه نادیـــده كلاه و سر و جـان، درویش است

حلقــــــه ذكـــــــــر میاراى كــه ذاكر، یار است           آنكــــــه ذاكـــــر بشناسد به عیان، درویش است

هـــــر كه در جمع كسان دعوى درویشى كرد            بـــــه حقیقت، نــــه كه با ورد زبان، درویش است

صــــــوفى‏اى كو به هواى دل خود شد درویش           بنـــده همت خویش است، چسان درویش است؟

مِنْ خُطْبَهِ لَهُ عَلَیهِالسَّلامُ یذْكُرُ فِیهَا اءبْتِداءَ خَلْقِ اءلسَّماءِ وَ الاَرْضِ وَ خَلْقِ آدَمَ:

خطبه اى از آن حضرت (ع ) در این خطبه ، سخن از آغاز آفرینش آسمان و زمین و آفرینش آدم (ع )است :