تبیان، دستیار زندگی

*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*

*.*.*...........دیگر صدای مرغ عشق...........*.*.*

*.*.*.............سرود عاشقانه نیست.............*.*.*

*.*.*.............شور و شرار نادری.............*.*.*

*.*.*..........در شعر و در ترانه نیست..........*.*.*

*.*.*............در گیر و دار روزگار............*.*.*

*.*.*...........در هر خزان و هر بهار...........*.*.*

*.*.*............دنیای رنگ و بارنگ............*.*.*

*.*.*.........هر لحظه ای به یک رنگ.........*.*.*

*.*.*..............بر دم زند سنگ..............*.*.*

*.*.*.............در حد یک اشاره.............*.*.*

*.*.*..............هر آدمی نداره..............*.*.*

*.*.*................عمر دوباره................*.*.*

*.*.*........زندگی به جز صفا نیست........*.*.*

*.*.*........همدمش با رنج ما کیست........*.*.*

*.*.*........حاصلش سرای باقیست........*.*.*

*.*.*........خوب و بد نمونده بر جا........*.*.*

*.*.*.........شادی اش امروزه اینجا.........*.*.*

*.*.*..........کس ندیده صبح فردا..........*.*.*

*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*

من با زخم زبونا رفیقم

مرهم بذار رو زخم عمیقم

با تو ام که داری به گریم می خندی

کاش بیای و به من دل ببندی

تنها بودن یه کابوس شومه... عزیزم...

کار دل نباشی تمومه... تمومه

رفیق من سنگ صبور غمهام

به دیدنم بیا که خیلی تنهام

هیشکی نمی فهمه چه حالی دارم

چه دنیای رو به زوالی دارم

مجنونمو دل زده از لیلیا

خیلی دلم گرفته از خیلیا

نمونده از جوونیام نشونی

پیر شدم پیرتو ای جوونی

تنهای بی سنگ صبور

خونه ی سرد و سوت و کور

توی شبات ستاره نیست

امید و راه چاره نیست

اگر چه هیچکس نیومد

سری به تنهاییت نزد

اما تو کوه درد باش

طاقت بیار و مرد باش

اگر بیای همونجوری که بودی

کم میارن حسودا از حسودی

صدای سازم همه جا پر شده

هر کی شنیده از خودش بی خوده

اما خودم پر شدم از گلایه

هیچی ازم نمونده جز یه سایه

سایه ای که خالیه از عشق و امید

همیشه محتاجه به نور خورشید

تنهای بی سنگ صبور

خونه ی سرد و سوت و کور

توی شبات ستاره نیست

امیدو راه چاره نیست

اگرچه هیچکس نیومد

سری به تنهاییت نزد

اما تو کوه درد باش

طاقت بیارو مرد باش

نمی خواستم عکس هاتو پاره کنم

نمی خواستم دلو بیچاره کنم

نمی خواستم تو رو آواره کنم

ولی مجبور شدم اون کار رو کنم

نمیخواستم تو بیوفتی از چشام

نمی خواستم بمونی باز هم به پام

نمی خواستم ببینم اشک تو رو

عزیزم گریه دیگه بسّه برو

نمی خواستم عشقمو ازت بگیرم

نمی خواستم تو بمیری تا من بمیرم

میدونستم تا بری تنها می میرم

نمی خوام بیشتر از این شکسته شی

نمی خوام باهام بیای که خسته شی

نمی خوام که بگذرم از سادگیت

عزیزم برو برس به زندگیت

یادته کنار دریا

روی ماسه های ساحل

گفتی که هرگز تو از من

نمی شی یه لحظه غافل

دو تا قلب عاشقونه

روی ماسه ها کشیدی

گفتی تار موی من رو

توی آینه خودتو ببین چه زود زود

توی جوانی قصه اومد سراغت پیرت کنه

نذار که تو اوج جوانی ، غبار غم

بشینه رو دلت یهو پیرو زمین گیرت کنه

منتظرش نباش ، دیگه اون تنها نیست

تا آخر عمرت اگه تنها باشی ، اون نمیاد

خودش می گفت ، یه روز میذاره میره

خودش می گفت یه روز خاطره هاتو می بره از یاد

آخه دل من ، دل ساده ی من

تا کی میخوای خیره بمونی به عکس روی دیوار

آخه دل من ،دل دیوونه ی من

دیدی اون هم تنهات گذاشت بعد یه عمر آزگار

دیدی اون هم رفت ،اون هم تنهات گذاشت رفت

تو موندی و بی کسی و یه عمر خاطره پیش تو

دیگه نمیاد ،دیگه پیشت نمیاد

از اون چی موند برات به جز یه قاب عکس رو به روت

آخه دل من ، دل ساده ی من

تا کی میخوای خیره بمونی به عکس روی دیوار

 <><>E-Mail:abuolfazlshahbazi@gmail.com<><>

نمی دونم از کدوم ستاره می بینی منو

چشم هاتو می بندی و دوباره می بینی منو

پر بغضه جمعه های ناگزیر و بی صدا

خیلی خسته ام باورم کن

دنیا زندونه برام

توی کوره راه چشمام

عطر بارون بوی سیبی

واسه عاشقانه موندن

تو همون حس غریبی

که همیشه با منی

تو بهونه ی هر عاشق

واسه زنده بودنی

می دونم هنوز اسیرم

تو حصار لحظه ها

کاش می شد با یه اشاره ی تو آزاد می شدم

تا تو ام که گفته بودی

غصه هام تموم میشن

پس کجایی که بیایی

منو بگیری از خودم

ناجی ترانه ها

منو به واژه ها ببر

این حقیر را به سخاوت شب و دعا ببخش

نمی دونم از کدوم ستاره می بینی منو

چشم هاتو می بندی و دوباره می بینی منو

<><>E-Mail:abuolfazlshahbazi@gmail.com<><>

زندگی باغ گلی است که از آن باید چید

عشق را... عاطفه را...

و به گلدان دل خویش نهاد

زندگی بودن نیست،

زندگی زیستن است

زندگی جنبش و جاری شدن است

از سر آغاز تا به جایی که خدا می داند
 

زندگی رویا نیست زندگی زیبایی است

می توان بر درخت تهی از بار ،زد پیوندی

می توان در دل این مزرعه خشک و تهی بذری ریخت

می توان از میان، فاصله ها رو برداشت

دل من با دل تو

هر دو بیزار از این فاصله هاست....

و به قول سهراب:

زندگی،

آب تنی کردن در حوضچه اکنون است...

 ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ 

دلا دیشب چه می کردی تو در کوی حبیب من

الهی خون شوی ای دل تو هم گشتی رقیب من

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦