تبیان، دستیار زندگی

او را از من گرفتند بی آن که بدانند با من چه می کنند

گناهی بر آنان نیست مقصر منم.

سر راهم سبز شدند و آسان بردندش

گناهی بر آنان نیست مقصر منم.

کسی او را نگرفت خودم دادمش.........چه آسان و ساده

مقصر منم.

او را از دست دادم و به بیهودگی رسیدم...در تاریک ترین لحظه ها به روشنایی اش دادم و در تنها ترین اوقات به آنها سپردمش.

سکوتم از دستم رفت و گناه از دست رفتنش بر من است

آری مقصر منم.

یه نفر خوابش میاد وواسه خواب جانداره

برای فردانداره یه نفر یه لقمه نون

یه نفرمیشینه واسکناساشو می شمره

که تاداره یانداره می خواد امتحان کنه

یه نفرازبس بزرگه خونشون گم میشه توش

اتاقشون واسه همه جانداره اون یکی

بابا می خواد واسه دخترش عروسک بخره

انتخابم می کنه پولشوامانداره

یکی دفترش پراز نقاشی وخط خطیه

اون یکی مداد برای اب وبابا نداره

یکی ویلای کناردریاشون قصرولی

اون یکی حتی تو فکرش اب دریانداره

یکی بعد مدرسه توپ چهل تیکه می خواد

مامانش میگه گرونه اینجانداره

یه نفرتولدش مهمونیه همه میان

یکی تقویم واسه خط زدن روروزانداره

یکی هرهفته یه روز پزشکشون میاد خونش

یکی داره میمیره خرج مداوانداره

یکی انشاشو میده توخونه صحیح کنه

یکی ازبرشده دردو دیگه انشانداره

یه نفرامضاش می ارزه به هزارعالمی

یه نفر بعد هزار عمروزحمت هنوزامضانداره

توکلاس صحبت چیزی میشه که همه دارند

یکی می پرسه اخه چرامال مانداره

یکی دوس داره که کارتون ببینه اما کجا

یکی اونقددیه که میل تماشا نداره

یکی ازواحدای بالای برجشون میگه

یکی اماخونشون اتاق بالا نداره

یکی جای خاله بازی کلاس انشامیره

یکی چیزی واسه نقاشی ابرا نداره

یکی پول نداره تادوروزبه شهرشون بره

یکی طاقت واسه صدور ویزانداره

یکی ازبس شومینه گرمه میفته ازنفس

یکی هم برای گرمی دستاش نانداره

دخترک میگه خداچراما....مامانش میگه

اون خونه لیلا نداره عوضش دخترکم

یه نفرتمام روزاش پر رنج و سختیه

هیچ روزیش فرقی باروزای مبادا نداره

یکی ازمایش نوشتن واسش امانمی ره

میگه نزدیکای ماازمایشگاه نداره

بچه ای که توچراغ قرمزا میفروشه گل و

شوروشوق ورویانداره مگه درس ومشق و

یه نفرتمام روزاوشباش طولانیه

پس دیگه نیازی به شبای یلدا نداره

یاداون حقیقت کلاس اول افتادم

داراخیلی چیز اداره ولی سارانداره

راستی اسمو واسه لمس بهتره قصه میگم

ملیکاچه چیزایی داره که رعنانداره

بعضی قلبا واسه خودش دنیایی داره

یه چیزایی داره توش که تو دنیانداره

تمام احساسم از آن توست

رتا که بودیم نبودیم کسی ... کشت مارا غم بی همنفسی.

تا که رفتیم همه یار شدند ... خفته ایم و همه بیدار شدند.

میدونی سخت ترین لحظه ز ندگی آدم چیه ؟ وقتی بفهمی واسه کسی که تمام ز ندگیت بوده

هنوزم تو عاشقشی ولی میترسی اون بره نمیتونی بهش

 چیزی بگی چون دوست نداری ناراحتش کنی دوست نداری ببینی داره گریه میکنه

بازم میریزی تو خودت بازم میبینی و باز هم خودتو گول میزنی که اتفاقی نیوفتاده ولی دلت شکسته و هیشکی خبر نداره جز خدا

آروم و قرار نداری همش این تو فکرت که نکنه الان ...

 اشک از چشمات جاری میشه ولی فایده ای نداره کاری از دستت بر نمیاد بهش زنگ میزنی میبینی که پشت خطیش هستی و اون به شمارت جواب نمیده  خودتو گول میزنی میگی نه حتما یه کار مهمی داره داره انجامش میده

توی تمام این لحظه ها  از خودت میگذری و نمیبینی که چه به روز خودت آوردی میشی کسی که یه لحظه آروم و قرار نداره همش ذهنش مشغوله که الان داره چیکار میکنه ولی اون یادش از تو نمیاد

یه روزی بر میگرده پیشت که اون دلشو شکسته میادو همه چیو بهت میگه و تو اون لحظه اشک از چشمات جاری میشه دیگه نمیتونی صحبت کنی هیچ کاری ازت بر نمیاد