شاد بودن هنر است ، شاد کردن هنری والاتر ، گر به شادی تو دل های دگر خوش باشد .
زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست ، هر کسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود ، صحنه هر لحظه به جاست ،
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد .
لبریزتر از هزار پیمانه شدیم
دیوانه‌تر از هزار دیوانه شدیم
دیدیم گلی به روی ما می‌خندد
از پیله درآمدیم و پروانه شدیم
كبوتر و آسمان بگذار سر به سینه ی من تا كه بشنوی آهنگ اشتیاق دلی درد مند را شاید كه بیش از این نپسندی به كار عشق آزار این رمیده ی سر در كمند را بگذار سر به سینه ی من تا بگویمت اندوه چیست، عشق كدامست، غم كجاست بگذار تا بگویمت این مرغ خسته جان عمریست در هوای تو از آشیان جداست دلتنگم، آنچنان كه اگر بینمت
خواهم كه جاودانه بنالم به دامنت شاید كه جاودانه بمانی كنار من ای نازنین كه هیچ وفا نیست با منت تو آسمان آبی آرامو روشنی من چون كبوتری كه پرم در هوای تو یك شب ستاره های تو را دانه چین كنم با اشك شرم خویش بریزم به پای تو بیمار خنده های توام ، بیشتر بخند خورشید آرزوی منی ، گرم تر بتاب
" فریدون مشیری "
اُرد بزرگ : دریاها نماد فروتنی هستند . در نهاد خود کوه هایی فراتر از خشکی دارند اما هیچ گاه آن را به رخ ما نمی کشند .
ُارد بزرگ : در دوی زندگی ، هماورد را کنارت بپندار و همیشه با خود بگو تنها یک گام پیشترم ، تنها یک گام .
اُرد بزرگ : دوستان فراوان نشان دهنده کامیابی در زندگی نیست ، بلکه نشان نابودی زمان ، به گونه ای گسترده است.
فردریش نیچه :آنچه آدمی را والا می کند مدت احساس های والا در اوست نه شدت آن احساس ها.
فردریش نیچه :آن کس که آفرینندگی و نو آفرینی می خواهد. در نیک یا بد. ناگزیر نخست می باید با نیست و نابود کردن ارزشها آغاز کند .
شرمنده ام زبان دلم وانمی شود
آنکه می‌خواهد روزی پریدن آموزد، نخست می‌باید ایستادن، راه رفتن،
