تبیان، دستیار زندگی

جنازه مردى را آوردند تا رسول خدا صلى الله علیه و آله بر آن نماز گزارد.
پیامبر صلى الله علیه و آله به اصحاب خود فرمود: شما بر او نماز بخوانید، اما من نمى خوانم .
اصحاب گفتند: یا رسول الله ! چرا بر او نماز نمى گزارى ؟
حضرت فرمود: زیرا بدهكار مردم است .
ابو قتاده گفت : من ضامن مى شوم كه قرض او را ادا كنم .
پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: به طور كامل ادا خواهى كرد؟
ابو قتاده : بله ، بطور كامل خواهم كرد. آنگاه پیامبر صلى الله علیه و آله بر او نماز گزارد.
ابو قتاده گوید: بدهكارى آن مرد هفده یا هجده درهم بود

مستدرك الوسایل ، ج 13، ص 404.

امام صادق علیه السلام فرمودند: رسول خدا صلى الله علیه و آله با مسلمانان خواندن نماز ظهر را با جماعت شروع كردند، ولى بر خلاف معمول ، دیدند آن حضرت دو ركعت آخر نماز ظهر را با شتاب به پایان رسانید. بعد از نماز، مردم از آن حضرت پرسیدند: چه شده ؟ مگر حادثه اى رخ داده كه شما نماز را با عجله تمام كردید؟ پیامبر صلى الله علیه و آله فرمودند: اما سمعتم صراخ الصبى . یعنى : آیا شما فریاد گریه كودك را نشنیدید؟

سیره حبلى ، ج 1، ص 270

هنگامى كه رسول خدا صلى الله علیه و آله هفت ساله بود، روزى از دایه اش (حلیمه سعدیه ) پرسید، برادرانم كجا هستند؟ (چون در خانه حلیمه بود، فرزندان او را برادر خطاب مى كرد). حلیمه جواب داد: فرزندان عزیز، آنان گوسفندانى را كه خداوند به بركت وجود تو به ما مرحمت كرده است ، به چرا برده اند. طفل گفت : مادر: درباره من به انصاف رفتار ننمودى . مادر پرسید: چرا؟ گفت : آیا سزاوار است كه من در سایه خیمه بمانم و شیر بنوشم ، ولى برادرانم در بیابان ، زیر آفتاب سوزان باشند؟

بحارالانوار 15 / 376

روایت شده ، رسول مكرم اسلام صلى الله علیه و آله در سفرى بود. براى طعام ، امر فرمود گوسفندى را ذبح نمایند. شخصى عرض كرد: یا رسول الله ! ذبح گوسفند به عهده من ، و دیگرى گفت كه پوست كندن آن با من ، و شخص دیگر گفت كه پختن آن با من . آن حضرت فرمود: جمع كردن هیزم هم با من باشد. گفتند: یا رسول الله ، ما هستیم و هیزم جمع مى كنیم . نیاز به زحمت شما نیست . فرمود: این را مى دانم ، لیكن خوش ندارم كه خود را بر شما امتیازى دهم . پس به درستى كه حق تعالى كراهت دارد از بنده اش كه ببیند او خود را بر دوستانش امتیاز داده است

منتهى الامال ، ج 1، ص 22

پیامبر صلى الله علیه و آله لباسش را خودش مى دوخت ، و كفشش را خودش وصله مى كرد، و گوسفندش را خود مى دوشید. و با بردگان غذا مى خورد. روى زمین مى نشست و سوار بر الاغ مى شد، و كسى را همردیف خود قرار مى داد، و شرم آن نداشت كه خودش به بازار برود و نیازهاى خانه را خریدارى كرده و حمل كند. با همه افراد دست مى داد، و تا طرف ، دستش را رها نمى كرد، او رها نمى كرد، به همگان سلام مى كرد و اگر به چیزى دعوت مى شد، هر چند به خرماى خشك ، دعوت را رد نمى نمود. كم خرج و بزرگ طبع و خوش برخورد بود. چهره اش گشوده و خندان بود، اندوهش آمیخته مهربان با خشم نبود، و در تواضعش ذلت نبود، اشراف در بخشش داشت ، قلبى مهربان داشت ، و همه مسلمانان مهربان بود. هرگز سر سفره اى سیر بر نخاست و هرگز دست طمع به چیزى دراز نكرد.

المیزان ، ج 6، 330

آثار نماز شب

1-  آرامش بدن

2-  سلامتی

3-  خوش اخلاقی

4-  ریزش گناهان

5-  خوشبو شدن

6-  عصبانیت شیطان

7-  رفع گرفتاری ها

8-  رفع خشم خداوند

9-   عاقبت به خیری

10-  رفع غم و اندوه

11-   طولانی شدن عمر

12-  نورانیت قبر

13-  نورانیت منزل

14-  کسب نور دائم

15- زیبایی صورت

16-  نورانیت و سفیدی صورت

17-  به اجابت رسیدن دعا

18-  نورانیت چشم

19-  بازداشتن انسان از گناه

20-   نجات از بلاهای طبیعی

یا حق

پیامبر اكرم صلى الله علیه و آله به طواف كعبه مشغول بود، مردى را دید كه پرده مكه را گرفته و مى گوید: خدایا به حرمت این خانه مرا بیامرز.
حضرت پرسید: گناهت چیست ؟
او گفت : من مردى ثروتمند هستم . هر وقت فقیرى به سوى من مى آید و چیزى از من مى خواهد، گویا شعله آتشى به من رو مى آورد.
پیامبر صلى الله علیه و آله به او فرمود: از من دور شو! و مرا به آتش خود نسوزان .
سپس فرمود: اگر تو بین ركن و مقام (كنار كعبه ) دو هزار ركعت نماز بگزارى و آن قدر گریه كنى كه از اشكهایت نهارها جارى گردد، ولى با خصلت بخل بمیرى ، اهل دوزخ خواهى بود

جامع السعادات ، علامه نراقى ، ج 2، ص 153

هنگامى كه رسول خدا صلى الله علیه و آله هفت ساله بود، روزى از دایه اش (حلیمه سعدیه ) پرسید، برادرانم كجا هستند؟ (چون در خانه حلیمه بود، فرزندان او را برادر خطاب مى كرد). حلیمه جواب داد: فرزندان عزیز، آنان گوسفندانى را كه خداوند به بركت وجود تو به ما مرحمت كرده است ، به چرا برده اند. طفل گفت : مادر: درباره من به انصاف رفتار ننمودى . مادر پرسید: چرا؟ گفت : آیا سزاوار است كه من در سایه خیمه بمانم و شیر بنوشم ، ولى برادرانم در بیابان ، زیر آفتاب سوزان باشند؟

بحارالانوار 15 / 376

روایت شده ، رسول مكرم اسلام صلى الله علیه و آله در سفرى بود. براى طعام ، امر فرمود گوسفندى را ذبح نمایند. شخصى عرض كرد: یا رسول الله ! ذبح گوسفند به عهده من ، و دیگرى گفت كه پوست كندن آن با من ، و شخص دیگر گفت كه پختن آن با من . آن حضرت فرمود: جمع كردن هیزم هم با من باشد. گفتند: یا رسول الله ، ما هستیم و هیزم جمع مى كنیم . نیاز به زحمت شما نیست . فرمود: این را مى دانم ، لیكن خوش ندارم كه خود را بر شما امتیازى دهم . پس به درستى كه حق تعالى كراهت دارد از بنده اش كه ببیند او خود را بر دوستانش امتیاز داده است .

منتهى الامال ، ج 1، ص 22

پیامبر صلى الله علیه و آله لباسش را خودش مى دوخت ، و كفشش را خودش وصله مى كرد، و گوسفندش را خود مى دوشید. و با بردگان غذا مى خورد. روى زمین مى نشست و سوار بر الاغ مى شد، و كسى را همردیف خود قرار مى داد، و شرم آن نداشت كه خودش به بازار برود و نیازهاى خانه را خریدارى كرده و حمل كند. با همه افراد دست مى داد، و تا طرف ، دستش را رها نمى كرد، او رها نمى كرد، به همگان سلام مى كرد و اگر به چیزى دعوت مى شد، هر چند به خرماى خشك ، دعوت را رد نمى نمود. كم خرج و بزرگ طبع و خوش برخورد بود. چهره اش گشوده و خندان بود، اندوهش آمیخته مهربان با خشم نبود، و در تواضعش ذلت نبود، اشراف در بخشش داشت ، قلبى مهربان داشت ، و همه مسلمانان مهربان بود. هرگز سر سفره اى سیر بر نخاست و هرگز دست طمع به چیزى دراز نكرد.

المیزان ، ج 6، 330