تبیان، دستیار زندگی

پاسخ : هر چه اراده کنند. در قرآن کريم آمده است: « و فاکهه مما يتخيرون»، « و هر ميوه اي که برگزينند مهيا مي باشد.»« و لحم طير مما يشتهون»، « و از گوشت پرندگان هر آن چه بخواهند فراهم است.»« و لکم فيها ما تشتهي انفسکم و لکم فيها ما تدعون.»، « و در آن هر چه دلتان بخواهد براي شما وجود دارد و هر چه درخواست نماييد برايتان حاضر است.»و اما در رابطه با لباس بهشتيان در قرآن آمده است:« ولباسهم فيها حرير»، « و لباس آنها در بهشت ابريشم است.»« يحلون فيها من اساور من ذهب و يلبسون ثيابا خضرا من سندس و استبرق.»، « آنان در بهشت با دستبندهايي از طلا آراسته مي شوند و جامه هاي سبز رنگي از جنس ديباي نازک و ابريشم درشت باف بر تن مي کنند.»

پاسخ : خداي تعالي در قرآن کريم مي فرمايد:« و حور عين کامثال الولو المکنون.»« و حوريان سيه چشم همانند مرواريد پنهان در صدف محفوظند.»اين زنان به خاطر شدت سفيدي چشمانشان و شدت سياهي مردمک چشم و نيز به خاطر صفا و طراوتي که دارند، «حورالعين» نام گرفته اند. « لولو مکنون» (مرواريد پنهان)، يعني مرواريدي که در صدف خود محفوظ مانده، نه غباري به آن رسيده و نه به وسيله دستي لمس شده است. خداي متعال همچنين مي فرمايد:« انا انشانا هن انشاء فجعلنا هن ابکارا عربا اترابا»يعني آنان را بدون واسطه و بدون دخالت پدر و مادر آفريديم. آنان را باکره قرار داديم، يعني پيش از شوهران آنان ( که مردان بهشتي هستند) هيچ فردي از انس و جن با آنان نزدکي نکرده است. «عربا اترابا» يعني زنان شوهر دوست ( که از هيچ ابراز محبتي نسبت به شوهران خود دريغ نمي کنند) و ضمنا از نظر عمر و سن و سال و نيز محاسن و ويژ گي هاي نيکو با شوهران خود همطراز و برابرند. همچنين خداي تعالي در قرآن کريم مي فرمايد؟« فيهن قاصرات الطرف»يعني آنان جز به همسران خود به شخص ديگري نظر نمي اندازند. « کانهن الياقوت و المرجان»يعني آنان از شدت درخشندگي و سفيدي چهره و سرخي رخسار و گلگوني گونه، همچون ياقوت و مرواريدند. خداي متعالي در بيان ديگري مي فرمايد:« و لهم فيها ازواج مطهره»مقصود از «مطهره» اين است که آن ها از نوع نجاست وپليدي حسي يا معنوي پاک هستند.

پاسخ : همانطور که بهشت مراتب و درجاتي دارد دوزخ و آتش آن نيز داراي درجاتي مي باشد و شدت ضعف درد و رنج آن متناسب با زيادي يا کمي گناهان فرد تفاوت مي کند. خداي تعالي مي فرمايد: « لها سبعه ابواب لکل باب منهم جزء مقسوم»، « براي دوزخ هفت در است که از هر در آن بخشي از آنها وارد مي شوند.»و اما طبقه هاي هفت گانه که از آن به « سبعه ابواب» ( هفت در) تعبير شده عبارتند از: هاويه: « و اما من خفت موازينه * فامه هاويه»، « و اما هر کس کفه نيکي هاي او سبک باشد جاي او هاويه است»سعير: « و قالوا لو کنا نسمع او نعقل ما کنا في اصحاب السعير»، « و گويند اگر سخن حق را مي شنيديم يا در آن مي انديشيديم اکنون در جمع اصحاب سعير نبوديم. »جحيم: « و انا الفجار لفي جهيم»، « و بي ترديد بدکاران در جهيم قرار دارند.»سقر: « سا صليه سقر»، او را به زودي به سقر مي رسانيم. حطمه: « کلا لينبذن في الحطمه»، « نه چنين نيست که گمان مي کند به يقين در حطمه انداخته خواهد شد.»لظّي : « کلا انها لظي * نزاعه للشوي»، « هرگز چنين نيست که گمان مي کنند بلکه آن آتش زن است و با زبانه خود بر کننده پوست است.»جهنم: « و انا للطاغين لشر ماب* جهنم يصلونها فبئس المحاد»، « سرکشان يقينا سرانجام شومي دارند جهنم است که به آن مي رسند چه بد قرارگاهي دارند.»

پاسخ : در آيات کريمه اي که در پي مي آيد نام تعدادي از خوردني ها و نوشيدني هاي اهل آتش آورده شده : ضريع: « ليس لهم طعام الي من ضريع»، « براي آنها هيچ غذايي جز ضريع يافت نمي شود.»« ضريع» خاري متعفن و بدبو و تلخ است. « زقوم» : « ثم انکم ايها الضالون المکذبون* لاکلون من شجره من زقوم.»، « آنگاه شما اي گمراهان دروغ پرداز قطعا از درختي که از زقوم هست خواهيد خورد.» « زقوم» درختي است که در وسط جهنم مي رويد ميوه آن شبيه سرهاي شياطين و بوي آن از مردار و لاشه گنديده بدتر است.« غسلين» : « ولا طعام الا من غسلين»، « و غذايي وجود ندارد مگر غسلين.». « غسلين» چيزي است که از شکم اهل آتش پس از آن که از زقوم خوردند خارج شده مي شود. خداي تعالي در قرآن کريم خوراک هاي اهل جهنم را اين گونه وصف فرموده است:« و طعام ذاغصه » « و غذاي گلوگير» و اما نوشيدني آنان عبارتند از:حميم :« و سقوا ماء حميما فقطع امعائهم »، « و آب حميم به آنان نوشانده مي شود پس اندرونشان را پاره پاره مي کند.»« حميم» ابي است که به نهايت درجه داغي و حرارت رسيده باشد. غساق: « الا حميما و غساقا »، « جز حميم و غساق نمي نوشند». «غساق» نوعي نوشيدني با بوي بد و زننده مي باشد و آن خون و چرکي است که از اجساد سوخته شده در آتش جاري مي شود. ماء صديد: « و يصقي من ماء صديد»، « و از آب صديد نوشانده مي شوند». « صديد» چرکي است که ميان گوشت و پوست فاصله مي اندازد. مهل: « و ان يستغيثوا يغاثوا بماء کالهل يشوي الوجوه»، « و اگر کمک بخواهند پاسخ آنان را با مهل مي دهند چيزي که چهره ها را بريان مي کند. « مهل» يعني ته مانده روغن سياه.

پاسخ : در قرآن کريم آمده است:« فالذين کفروا قطعت لهم ثياب من نار»، « و کساني که کفر ورزيدند جامه هاي از آتش برايشان بريده شده است » همچنين مي فرمايد :« سرابيلهم من قطران»، « لباس آنان از جنس قطران مي باشد.»« قطران» ماده اي چرب، روغني و سياه است که بوي ناخوشايندي دارد اين ماده را بر روي اجساد مي ريزد که موجب اشتعال و بر افروختگي بيشتر آنها شود.

پاسخ : خود مردم و سنگ ها هستند: « يا ايها الذين آمنوا قوا انفسکم و اهليکم نارا وقودها الناس و الحجاره»، « اي کساني که ايمان آور ده ايد، خودتان و کسانتان را از آتشي که سوخت آن مردم و سنگهاست حفظ کنيد»

پاسخ : پيامبراني که نام آنها در کتاب خدا آمده 25 نفرند:« آدم، ادريس، نوح، هود، صالح، ابراهيم، لوط، اسماعيل، اسحاق، يعقوب، يوسف، شعيب، ايوس، ذوالکفل، موسي، هارون، داود، سليمان، الياس، اليسع، يونس، زکريا، يحيي، عيسي، محمد، ( عليهم افضل الصلاه و السلام اجمعين)

پاسخ : « نبي» از کلمه « نبا» يعني « خبر» مشتق گرديده است. نبيء ( با همزه) به کسي مي گويند که خبري از جانب خداوند تعالي آورده است. و خداوند نيز او را به توحيد و يگانگي خود آگاه فرموده و دانش خويش را به اطلاع او رسانده و او را به نبوتش دانا ساخته باشد. برخي مي گويند اين کلمه از « نبوه» يعني بلندي مکان گرفته شده و به خاطر بلندي شان و جايگاه پيامبر در ميان مردم نام نبي بر وي اطلاق گرديده است.

پاسخ : آيه « و ما ارسلنا من رسول الي بلسان قومه ليبين لهم»، « و ما هيچ پيامبري را جز به زبان قومش نفرستاديم تا پيامهاي خداوند را براي آنان روشن سازد. »

پاسخ : پيامبران بنا به تعبير قرآن همگي هم از لحاظ ويژگي هاي اخلاقي و علمي و هم از نظر سرشت و طينت و آفرينش کامل ترين افراد مردم بوده و در هر دو عرصه گفتار و کردار از آنان راست پيشه ترند. خداي متعال درباره پيامبران خود مي فرمايد : « وجعلناهم ائمه يهدون بامرنا و اوحينا عليهم فعل الخيرات و اقام الصلوه و ايتاء الزکوه و کانوا لنا عابدين» « و آنان را پيشواياني قرار داديم که به فرمان ما هدايت مي کردند و به ايشان انجام دادن کارهاي نيک و برپاداشتن نماز و پرداختن زکات را وحي کرديم و آنان ما را دائما مي پرستيدند.» همچنين فرموده : « اولئک الذين هدي الله فبهداهم القتده» « اينان کساني هستند که خدا هدايتشان کرده است پس، از هدايت آنان پيروي کن.»اطلاق پيروي از پيامبران و رهبري آنان بيانگر عصمت آنان است.