تبیان، دستیار زندگی

الهی :

اگر دوستی نکردم

دشمنی هم نکردم

اگر بر گناه مصرم

اما

بر یگانگی تو مقرم

تا که بودیم و نبودیم کسی

کشت ما را غم بی هم نفسی

تا که خفتیم همه بیدار شدند

تا که مردیم همگی یار شدند

قدر آن شیشه بدانید که هست

نه در آن موقع که افتاد و شکست

چقدر زود گذشت انگار همین دیروز 27 آذر بود

نذر کردم که چهل شب زیارت آل یاسین رو بخونم حالا 38 روز گذشت از الان دلم گرفته

و

ناراحتم

یه حسرت بزرگ تو دلمه و یه بغض تو گلوم

حالا این روزای آخری با حضور قلب بیشتری می خونم

دلم برای جمکرانش تنگه برای گنبد سبزش

کاش زود بیاد

ای پادشه خوبان داد از غم تنهای

دل بی تو به جان آمد وقتست که باز آیی

ای درد توام درمان در بستر ناکامی

وی یاد توام مونس در گوشه ای تنهای

حافظ شب هجران شد بوی خوش وصل آمد

شادیت مبارکباد ای عاشق شیدائی

چقدر بده وقتی دلت می گیره کسی نباشه که با هاش درد و دل کنی

چقدر بده دیگران در موردت بد قضاوت کنن در حالی که اصلا اون طوری نیستی

چقدر بده یکی که باهات بوده و وقتت رو براش می زاشتی حالا ولت کنه و بره

چقدر بده وقتی بهش سر می زنی پشت بهت می کنه

چقدر بده وقتی متوجه می شی وقتش رو با کس دیگه ای تقسیم می کنه

چقدر بده که متوجه می شی همه این مدت رفاقت رو برات بازی می کرد

و

چقدر بده که خودت متوجه نبودی

پس دوست گلم

حواست رو جمع کن و چشمانتو باز

قرار نیست که آدما همیشه برای هم بمونن

و این جمله معروف که همیشه به گوشام آویزونه رو تو هم آویزون کن

انسان تنها کسی است که هیچ دوستی ندارد

هیچ دوستی

یه وقتای انقدر دلم می گیره که نمی دونم به کجا ، به کی پناه ببرم

به کجا برم شکایت به که گویم این حکایت

دل من گرفت ز این جا

انقدر شعر زیر لبم زمزمه می کنم تا خسته شم بعد میرم حافظ و باز می کنم

بگو حافظا ز درد دلم ز آه و ناله ام

بگو حافظا از آه سحرم وز ناله ای شبم:

واقعا دست مریزاد که حرف دل رو می گه و رازشو:

سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی

دل ز تنهای به جان آمد خدا را همدمی

چشم آسایش که دارد از سپهر تیز رو

سافیا جامی به من ده تا بیاسایم دمی

آدمی در عالم خاکی نمی آید به دست

عالمی دیگر بباید ساخت و از نو آدمی

اون وقته که یه نفس عمیق می کشمو

 بعد ... 

اشکی بر گونه ای من 

 و

زمزمه می کنم

یا رب به حرمت آن نام که تو آنی و به حرمت آن صفات که چنانی

به فریادم رس که می توانی

سلام به عزاداران حسین

تویی که عزادار حسینی این شبا که به محفل عزاداری امام حسین میری تو یه گوشه دنج بشینو زیارت آل یاسین رو زمزمه کن و برای ظهورشون دعا کن .

سلام علی آل یاسین

 السلام علیک یا بقیه الله فی ارضه ...

التماس دعا

در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم

من ساخته از خاک کویرم که بمیرم

یک قطره آبم که در اندیشه دریا

افتادم و باید بپذیرم که بمیرم

یا چشم بپوش از من و از خویش برانم

یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم

از زندگی بی تو کریزانم و بی زار

آنقدر که بگذار بمیرم که بمیرم

این کوزه ترک خورد چه جای نگرانی است ؟

من ساخته از خاک کویرم که بمیرم

خوش بسوز این خانه را ای شیر مست

خانه ای عاشق چنین اولی تر است

بعد از این من سوز را قبله کنم

زانکه شمعم من به سوزش روشنم

باز اندر چشم دل ، او گریه یافت

رحمت بی علتی بر وی بتافت

قطره می بارید و حیران گشته بود

قطره ای بی علت از دریای جود

ز ابر گریان شاخ سبز و تر شود 

ز آنکه شمع از گریه روشن تر شود

بهر گریه آدم آمد بر زمین

تا بود گریان و نالان وحزین

تو چه دانی ذوق آب دیدگان

عاشق نانی تو چون نادیدگان