تبیان، دستیار زندگی

خدایا!

به چشم، گریه بیاموز و به دل، انکسار و به      همه ی جوارح و اعضا، بندگی.

خدایا!

به دلهای پروانه وش شمعی شایسته عطا کن که در پای هر کرم شب تابی فرو نیایند وپیش چشم هر کور سویی جان نسپارند.

خدایا!

به آنان که نمی دانند بیاموز که بدانند و به آنان که می دانند بیاموز که عمل کنند.

چهره ای دیدم که هزار رو داشت و چهره ای که یک رو بیشتر نداشت، انگار که در قالبی ریخته باشند.

و چهره ای را دیدم که زشتی اش زیر زیبایی ظاهرش پنهان بود، و چهره ای که تابش زیبایی جمالش زیر نقاب  ظاهرش پنهان بود. و چهره پیری دیدم پر از خطوط پوچ و چهره صافی دیدم که همه چیز بر آن رسم شده بود.

 من چهره ها را می شناسم زیرا از خلال آنچه دیدگانم می بافد می بینم و حقیقتی که ورای آن است با بینش درونی ام می یابم.

ای خدای عالم الخفيات!

امان از شعارهای رنگين و دثارهای زهرآگين.

امان از ظاهرهای فريبنده و باطن های ننگين.

فغان از چهره های مقدس و درونهای ملوث.

فرياد از سخن های شيرين و مقاصد شوم.

تنها تويی که پنهان ترين زوايای وجود آدميان را می فهمی.

هدايتمان کن. 

_{^{ای پناه اشک های پنهان!}}

_{^{خوشا به حال آنان که اشک را نه بر گونه های خويش که بر دامان دستهای تو می بارند. خوشا به حال آنان که در گريه های شبانه سر بر شانه تو دارند.}}

_{^{ما را آغوش اجابتی اين چنين عنايت کن.}}

خدايا!

از يادمان مبر که اصل زندگی آن سوی اين ديوار است تا برای اين نصفه روز عمر جاودانه مان را تباه نکنيم.

زندگی تکرار جان فرسودن است            رنج ها تاوان انسان بودن است

آزمون زندگی دشت غم است     شادی اش اندوه، عشقش ماتم است