استان زنجان یکی از استان های با اهمیت ایران است که در ناحیه مرکزی شمال باختری ایران واقع شده و از نظرارتباطی دارای نقش ویژه ای است و به دلیل استقرار بر محور ترانزیتی تهران- اروپا نقطه ارتباطی مركز با باختر و شمال باختری ایران به شمار میآید. جاذبه های جهانگردی استان زنجان درتمام قسمت های آن پراكنده شده اند و می توان آن ها را در شمار جاذبه های طبیعی، تاریخی، اجتماعی و فرهنگی مورد مطالعه و بررسی قرار داد.
دراین میان شهرستان های ابهر و زنجان با ارزش ترین و مشهورترین جاذبه های گردشگری این استان را در خود جای داده اند. جاذبه های طبیعی این استان؛ شامل کوه ها، رودها، آبشارها، چشمه های آب معدنی و دریاچه های طبیعی و مصنوعی است که در شهرستان های مختلف استان پراکنده شده اند. استان زنجان به لحاظ اقتصادی از مناطق صنعتی و خودکفای ایران بوده و از نظر جاذبه های گردشگری در برگیرنده بنای عظیم و با شکوه سلطانیه است كه یکی از بزرگ ترین و مشهورترین بناهای اسلامی بر جای مانده از ۷۰۰ سال پیش است. وجود معادن با ارزش سبب شده این منطقه چهره ای صنعتی به خود بگیرد و وجود مردمانی سخت کوش و هنرمند سبب وجود انواع صنایع منحصر به فرد دستی در این ملاحظه از ایران شده است.

● مکان های دیدنی و تاریخی
استان زنجان از توانمندی های بالایی در زمینه توسعه صنعت جهانگردی و جلب گردشگر برخوردار است. جاذبه های طبیعی این استان شامل کوه ها، رودها، آبشارها، چشمه های آب معدنی، دریاچه های طبیعی و مصنوعی در شهرستان های مختلف استان پراکنده شده اند. رودخانه های بزرگ و مشهور با شعبات آن ها در كشتزارها و باغ های استان، چشمه های آب معدنی و آب سرد، غارهای تاریخی و طبیعی، مناظر زیبای كشتزارها و باغ ها از جمله جاذبه های طبیعی استان هستند كه هر بیننده ای را به تحسین وا می دارند.
با این كه تاریخ این منطقه فراز و فرود های بسیار به خود دیده و گاهی شعله های خشم و جنگ، برگ های زیادی از تاریخ منطقه و حتی گاه تمام آن را در كام خود فرو برده است ولی به جهت عمق غنای هویت و فرهنگ این منطقه، هنوز نیز استان زنجان امانت دار میراث فرهنگی ارزشمند و قابل ملآحظه ای است که فرهنگ و هویت این سرزمین را به نمایش می گذارد.
كاخ های با ارزش و قدیمی، مدرسه های تاریخی، مسجدهایی با معماری کم نظیر، بازارهای قدیمی، بقعه امام زاده ها، زیارتگاه ها و بناهای تاریخی و مذهبی با معماری های ارزشمند بخشی از این میراث شایان توجه هستند. برخی از بناهای موجود در استان، هم چون بنای بزرگ و تاریخی سلطانیه دارای ارزش های درجه یک جهانگردی و شهرت جهانی هستند. این بنا که یكی از بزرگ ترین و باشكوه ترین بناهای اسلامی محسوب می شود در خاور استان زنجان واقع شده است. برخی دیگر از بناهای تاریخی این استان با این که از دیرینگی و قدمت چندانی برخوردار نیستند ولی به لحاظ معماری و کاربری از بناهای منحصر به فرد ایران به شمار می آیند و از جمله آن ها می توان بنای کم نظیر رختشوی خانه را نام برد.
● صنایع و معادن
استان زنجان دارای دو نوع صنایع دستی و ماشینی (کارخانه ای) است. صنایع دستی این استان از رشد و شكوفایی برخورداربوده و نمونه های بدیع آفریده های دستان هنرمندان و متخصصان برجسته زنجانی امروزه مایه سربلندی و مباهات صنایع ایران در جهان است. به دلیل موقعیت ترانزیتی و برخورداری از راه های مناسب و نزدیكی به استان تهران این منطقه از امكانات توسعه صنعتی خوبی برخوردار شده است. كارخانه های مختلفی در شاخه های صنایع فلزی، شیمیایی، دارویی، غذایی، ‌ریسنده گی ساختمانی، الكتریكی، چوبی و سلولزی فعال هستند. معادن فعال استان؛ كائولن، ‌فلدسپات و سیلیس است و دیگر معادن که بیش تر شامل معادن سنگ می شوند در نقاط مختلف استان پراکنده شده اند. استان زنجان بزرگ ترین معدن روی خاورمیانه را در خود جای داده است.

● کشاورزی و دام داری
شرایط جغرافیایی مشتمل بر تنوع آب و هوایی، برخورداری از منابع آب و حاصل خیزی خاک؛ استان زنجان به صورت یک متطقه مناسب كشاورزی درآورده است. بعضی از محصولات كشاورزی و باغی استان از نظر مقدار سطح زیر كشت و تولید انگور مقام اول را در كشوردارد. كشاورزی در این استان به صورت دیمی و آبی انجام می شود. استان زنجان یكی از قطب های مهم دام داری باخترایران، به شمار می آید. انواع فعالیت ها دردو بخش به شیوه صنعتی و ستنی انجام می شود. استان زنجان در زمینه دام پروری صنعتی و تولید گوشت و شیر در سطح كشور، جایگاه در خور توجهی را احراز نموده یكی از
مهم ترین مراكز مرغ داری كشورنیز به شمار می رود.
●وجه تسمیه و پیشینه تاریخی
نام استان زنجان برگرفته از مركز استان یعنی شهر زنجان است. در مورد وجه تسمیه شهر زنجان تاكنون نظرات گوناگونی ازسوی پژوهشگران و نویسندگان ارایه شده است. قدیمی ترین نامی كه به این منطقه اطلاق شده است، زندیگان به معنای اهل كتاب زند (معروف ترین كتاب آیین زردشتی ساسانی) و گان از پساوند اهل باستان است كه در دوره ساسانیان بر این منطقه گذاشته شده است. گفته می شود بنای شهر زنجان در زمان اردشیر بابكان ساخته شده و در آن زمان نام شهین یعنی منسوب به شاه به آن اطلاق می شده است. از اواخر دوره قاجاریه به علت استقرارایل خمسه فارس، نام خمسه نیز بر آن نهاده شد.
یافته های تاریخی و كاوش های باستان شناسی كه در نواحی مختلف استان زنجان انجام گرفته، گواهی بر قدمت تاریخی و دیرینگی آن است و آثار كشف شده در این محدوده، استقرارهای انسانی از دوران پیش از تاریخ تا دوران اسلامی را در این منطقه ثابت می كند. در بیش ترمنابع موجود، نویسندگان و پژوهشگران با استناد به یافته های باستان شناسی و متون تاریخی، پیشینه تاریخی استان زنجان را در چهار مرحله، دوران پیش از تاریخ تا دوران آغاز ادبیات شامل هزاره هفتم تا اوایل هزاره سوم پیش از میلاد، دوران آغاز ادبیات و دوران تاریخی شامل اوایل هزاره سوم تا اواخرهزاره دوم پیش ازمیلاد و دوران تاریخی جدید شامل اواخرهزاره دوم پیش از میلاد تا اوایل قرن هفتم میلادی و دوران اسلامی که طول زمانی آن از قرن ۷ تا ۱۹ میلادی برابر با قرن ۱ تا ۱۴ هجری قمری برآورد می شود، مورد مطالعه قرار داده اند.
یافته هایی كه از غار تاریخی گلیجک در۳۷ كیلومتری جنوب باختری شهر زنجان و در محدوده شهرستان ماه نشان به دست آمده، حدود سی هزار سال قدمت دارند و گواهی بر قدمت تاریخی منطقه زنجان در دوران پیش از تاریخ تا دوران آغاز ادبیات است.
در منطقه ایجرود واقع در جنوب باختری شهرستان زنجان، آثاری از دوران آغاز ادبیات به دست آمده است. زیستگاه های انسانی منطقه ایجرود در هزاره سوم و دوم پیش ازمیلاد در هشت كانون باستانی و تداوم حیات آن ها تا هزاره اول قبل از میلاد، حكایت از شكوفایی و تداوم تمدن فلات مركزی ایران در این ناحیه دارد.
تاكنون ۶۵ كانون تاریخی در منطقه زنجان شناسایی و مورد بررسی قرار گرفته اند كه بیش تر این كانون ها در دره های زنجان رود، شاهرود و قزل اوزن شناسایی شده اند. بررسی ها و مطالعات موجود بر وجود نوعی سفال خاكستری رنگ ساده، كه با مهاجرت اقوام آریایی در منطقه مطابقت دارد گواهی می دهد.
استناد به متون تاریخی نمایان گر آن است كه در اواخرهزاره دوم پیش از میلاد و در اثر فشارهای ناشی از كمبود منابع اقتصادی و كشاورزی و بروز جنگ های منطقه ای، اقوامی از منطقه ماوراء النهر و حوزه دریاچه آرال به طرف باختر حركت كردند. گفته می شود كه تیره ای از این اقوام از طریق جنوب دریای خزر و به احتمال زیاد از دره سفید رود و از منتهی الیه شمال خاوری مرز طبیعی زنجان به این منطقه وارد شده اند، البته گفته می شود كه مهاجمان برای ورود به فلات ایران از چند راه استفاده نموده اند. برخی دانشمندان معتقدند كه گروهی از اقوام یاد شده از طریق جنوب خاوری دریای خزر و پس از عبور از رود اترک و گروه دیگر پس از عبور از كنار دریاچه ارومیه وارد فلات ایران شده اند.مطالعاتی كه در مظاهر فرهنگی و تمدنی منطقه زنجان صورت گرفته، تفاوت هایی را در این زمینه نشان داده است. تفاوت های موجود در آثار كشف شده در تپه حسنلو و جنوب دریاچه ارومیه، با بقایای موجود در این نواحی و تراكم استقرارها و مشابهت اشیای تاریخی ناحیه خورین در باختر تهران و املش گیلان با آثار این منطقه، گویای این مطلب است كه اقوام مهاجر از راه سوم كه دره سفید رود است، به منطقه زنجان سرازیر شده اند. گفته می شود استقرار مهاجران در منطقه زنجان با آرامش صورت گرفته كه شاید تعداد اندک بومیان منطقه دلیل اصلی این امر بوده باشد.
طبق مدارک آشوری، منطقه زنجان در قرن نهم پیش ازمیلاد آندیا نام داشته و به احتمال ضعیف اقوام مستقر در آن با اقوام لولوبیان و گوتیان مستقر در زاگرس مرتبط بوده اند.
به هر حال این منطقه از لحاظ جغرافیای تاریخی در آغاز هزاره اول قبل از میلاد از شمال با كادوسیان و كاسپیان، از باختر با لولوبیان و گوتیان و از طرف جنوب خاوری و خاور با مادها هم مرز بوده است. اقوام مهاجر بعدها پس از جنگ های داخلی و منطقه ای فراوان یك سیستم حكومتی تحت عنوان پادشاهی ماد را بنیان گذاری نمودند.
در دوره اشكانیان و ساسانیان دره های زنجان رود و قزل اوزن از رونق زیادی برخوردار بوده اند. شواهد موجود از جمله آتشكده عظیم تخت سلیمان در باختر و عبادتگاه بهستان در جنوب و آتشكده های ساسانی در طارم تایید كننده این نظریه است که این ناحیه در دوره اشکانیان و ساسانیان رونق به سزایی داشته و این رونق در این دوره اتفاقی نبوده است و آن را می توان ناشی از توانمندی های طبیعی منطقه دانست.
كشف برخی آثار مانند كشف سكه دریک هخامنشیان در حومه شهرستان خدابنده و پیدایش اتفاقی یک رینون از این دوره و كشف آثار و اشیای دیگر حكایت از شكوفایی تمدن و فرهنگ این منطقه در دوران هخامنشیان دارد. در كتب جغرافیایی صدراسلام بر وجود تمدن در دوره ساسانیان و اشكانیان در منطقه زنجان تاكید شده است. منطقه زنجان در دوران اسلامی شاهد تحولات اساسی بوده است. این دوران كه از قرن ۷ تا ۱۹ میلادی برابر با قرن ۱ تا ۱۴ هجری را شامل می شود، مصادف با زمانی است كه مردم این منطقه اسلام را پذیرفته اند. مدارک باستان شناسی و متون تاریخی موجود، از رونق تاریخی این منطقه در سده های میانی اسلام حکایت دارد. این منطقه جغرافیایی، در سرتاسر دوران اسلامی به ویژه در قرن چهارم در دوران حكومت كنگریان و سده های پنجم تا هشتم هجری قمری در دوران حكومت سلجوقیان وایلخانان درحد شكوفایی و از نظر سیستم اقتصادی و مظاهر فرهنگی و هنری دارای رونق چشمگیری بوده است. بیش تر آثار تاریخی و مذهبی استان زنجان، مانند مساجد جامع قروه، سجاس، قلابر، كاروانسراهای نیک پی، سرچم، آثار تاریخی سلطانیه، خدابنده و ابهر در این دوران ساخته شده اند و بررسی آن ها به خوبی بر دیرینگی تاریخ منطقه گواهی خواهد داد.
ایلخانان مغول، شهر سلطانیه در خاور استان زنجان را به عنوان مرکز حکومت خود انتخاب كردند و بر آبادانی این منطقه همت گماشتند و به همان اندازه که کمرهمت بر آبادانی منطقه سلطانیه بستند، از آبادانی شهرها و مناطق دیگر غافل شده و به تدریج مناطق اطراف سلطانیه و خصوصاً شهر زنجان بر اثر بی توجهی حاکمان وقت، روبه ویرانی و نابودی گذاشت. پس از انقراض حكومت ایلخانی به دست سربداران، منطقه زنجان، دوباره آرامش و آبادانی نسبی یافت و بار دیگر سلطانیه و مناطق همجوار آن دچار رکود و رخوت گردیدند.
فتنه تیمور لنگ در قرن نهم منطقه زنجان را بار دیگر تحت تاثیر خود قرار داد و تقریباً به كلی نابود و علایم آبادانی از آن محو شد. دراین دوره شدت تخریب و فقر به حدی بود كه ادامه حیات تنها در روی تپه ها به صورت جزیی دیده می شد. به این ترتیب ملاحظه می شود که تنش های سیاسی و كشمكش های نظامی تا قرن دهم مانع از رشد و اعتلای اقتصادی و فرهنگی در منطقه زنجان شده است. در دوران حكومت صفویه و قاجاریه به خصوص دوران حكومت شاه طهماسب صفوی، شاه عباس صفوی و آقا محمد خان قاجار فعل و انفعالات انسانی كمك شایانی به رونق نسبی منطقه كرد. اعتلا و رونق نسبی منطقه زنجان، به دوران حکومت صفویه باز می گردد. اهتمام سران حکومت صفویه نسبت به آبادانی تمام مناطق ایران و ساخت کاروانسراها و راه های ارتباطی و امن نمودن این راه ها و همچنین نزدیکی به قزوین که مدتی مرکز حکومت شاهان صفوی بوده، از دلایل مهم رونق منطقه زنجان در دوره صفویه بوده است. بخش بزرگی از روستاها، بخش ها و شهرهای فعلی محدوده استان زنجان با توجه به سیستم فئودالی تا اواخر قرن سیزدهم هجری قمری تكوین و استقرار یافته و ادامه حیات داده اند. این استان به دلیل اهمیت ارتباطی خود در دوره قاجاریه از رونق نسبی برخوردار بوده و هم اكنون نیز یكی از مناطق آباد و با اهمیت ایران است كه نقش مهمی را در عرصه های مختلف اقتصادی و ارتباطی كشور ایفا كرده و روز به روز هم در جهت آبادانی و رونق بیش تر آن تلاش های پیگیری صورت می گیرد
● جاذبه های طبیعی استان زنجان
تنوع آب و هوایی استان زنجان سبب شده كه این منطقه چهارفصل بوده و ظرفیت های بالایی در زمینه گردشگری طبیعی داشته باشد. به سبب شرایط خاص آب و هوایی منطقه؛ طارم استان زنجان را هندوستان ایران می دانند. چشمه های آب معدنی، رودخانه های متعدد دایمی و فصلی، جنگل ها و آبشارهای زیبای داخل جنگل ها، روستاهای ییلاقی و زیبایی که در دره های ارتفاعات طارم واقع شده اند؛ این منطقه را به پر جاذبه ترین ناحیه طبیعی استان زنجان تبدیل کرده است.
شهرستان خرم دره نیز که از آن به عنوان یک باغ شهر یاد می شود، با اتکا به سرسبزی و باغ های پرشمار خود یکی دیگر از مناطق گردشگری این استان محسوب می شوند. به طور کلی اردیبهشت، خرداد و تیرماه بهترین ماه های مسافرت به استان زنجان هستند. هیچ توصیفی از سرسبزی و زیبایی طبیعت زنجان در این ماه ها كامل نیست و مناظر بدیع این فصل را در زنجان فقط باید دید. تفاوت آب و هوایی در نواحی مختلف استان زنجان را می توان به خوبی در یک زمان در قسمت های شمالی، مركزی و جنوبی استان مشاهده كرد. مهم ترین منبع آب های سطحی در استان زنجان رودخانه های دایمی و فصلی هستند.
رودخانه های قزل اوزن، زنجان رود، ابهررود و شاهرود را می توان مهم ترین رودهای دایمی این استان دانست. رودخانه قزل اوزن علاوه بر اهمیت اقتصادی بالایی که دارد به دلیل پرآبی، زیبایی و طولانی بودن مسیر خود؛ یکی از مهم ترین روخانه های زنجان است كه در زمینه جاذبه های گردشگری نیز اهمیت زیادی دارد. به برکت آب فراوان، باغ های زیبا و سرسبز بسیاری در مسیر این رودخانه به وجود آمده که منظره بسیار زیبایی به حومه شهر زنجان داده است. چشمه های معدنی استان زنجان به دو صورت چشمه های آب گرم معدنی و چشمه های آب سرد معدنی شكل گرفته اند که از نظر جاذبه های گردشگری دارای اهمیت هستند.
غارهای متعددی در استان زنجان در دل کوه ها قرار دارند که برخی از آن ها هم چون غار کتله خور از مهم ترین آثار طبیعی این استان به شمار می آیند.
● جاذبه های تاریخی و معماری استان زنجان
جاذبه های تاریخی و معماری همواره نقش بسیار مهمی را در جذب گردشگر ایفا می کنند و استان زنجان نیز با توجه به پیشینه و فراز و نشیب های تاریخی خود از جاذبه ها و مکان های تاریخی و دیدنی ارزشمندی برخوردار است. با این كه تاریخ این منطقه فراز و فرود های بسیار به خود دیده و گاهی شعله های خشم و جنگ، برگ های زیادی از تاریخ منطقه و حتی گاه تمام آن را در كام خود فرو برده است ولی به جهت عمق غنای هویت و فرهنگ این منطقه، هنوز نیز استان زنجان امانت دار میراث فرهنگی ارزشمند و قابل ملآحظه ای است که تاریخ و هویت این سرزمین را به نمایش می گذارد. كاخ های با ارزش و قدیمی، مدرسه های تاریخی، مسجدهایی با معماری کم نظیر، بازارهای قدیمی، بقعه امام زاده ها، زیارتگاه ها و بناهای تاریخی و مذهبی با معماری های ارزشمند؛ بخشی از این میراث شایان توجه هستند.
برخی از بناهای موجود در استان زنجان، هم چون بنای بزرگ و تاریخی سلطانیه؛ دارای ارزش های درجه یک جهانگردی بوده و شهرت جهانی دارند. این بنا که یكی از بزرگ ترین و باشكوه ترین بناهای اسلامی محسوب می شود؛ در خاور استان زنجان واقع شده است. این بنا در دوران برپایی، بلندترین بنای جهان بوده و هم اكنون سومین بنای بزرگ تاریخی جهان و نخستین بنای بزرگ تاریخی ایران به شمار می آید. بقعه زیبای ملا حسن كاشی در فاصله ۵/۲ كیلومتری جنوب شهر سلطانیه و با زیبایی تمام در میان دشت وسیعی قرار گرفته است.
این بنا از نمای بیرونی دارای طرح هشت ضلعی است که در نمای داخلی و با تركیب و تلفیق ایوان های جانبی به مربع تبدیل شده است. بقعه قیدار نبی در قیدار نیز از دیگر بناهای قابل توجه استان به شمار می آید كه گنبد آن به سبكی خاص و از نوع گنبدهای زنگوله ای است. در كنار درب ورودی در ضلع جنوبی بقعه دو برج دیده می شود كه بر یک پایه ساخته شده اند و زنجیر عدالت جهت دادخواهی مردم از آن آویزان است.
بنای امام زاده اسماعیل كه در جاده ترانزیتی ابهر- تاكستان قرار گرفته، بنای تاریخی و زیارتی بسیار زیبایی است كه قدمت آن به دوره صفویه می رسد. مسجد جامع قروه و مسجد تاریخی قلابر نیز از دیگر مساجد مهم استان به شمار می آیند.
مسجد جامع سجاس در ۱۲ كیلومتری شمال باختری شهرستان خدابنده از جمله دیگراماكن مذهبی استان است كه گنبد آن یک پوششه بوده و از لحاظ گچ بری و كتیبه ها بسیار ارزنده و قابل توجه است. تزیینات این مسجد به قدری زیبا است كه با مساجد جامع اصفهان و قروه قابل مقایسه می باشد. مسجد میرزایی از دیگر بنای مذهبی پابرجای شهر زنجان است كه در داخل بازار شهر قرار گرفته است.گنبد مسجد جامع زنجان از این نظر جالب توجه است كه از معدود گنبد هایی به حساب می آید كه بدون گوشواره و ترنبه بر روی جرزهای چهارگانه ضخیم نشسته و در نتیجه تغییر طرح درونی آن در تكیه گاه گنبد از مربع به دایره امكان پذیر شده است. بنای امام زاده ابراهیم در سلطانیه و امام زاده یحیی در صایین قلعه زنجان از دیگر بناها و اماكن مذهبی استان است كه از ارزش جهانگردی بالایی برخوردار هستند.
بازار زنجان در قلب بافت قدیمی شهر و در راستای راه های ورودی آن قرار گرفته كه تاریخ ساخت آن به دوره قاجاریه بازمی گردد. این بازار دارای حمام های قدیمی و معماری ارزشمندی است كه با ورودی های متعدد از همه طرف امکان دسترسی به آن فراهم شده است. موزه مردم شناسی استان زنجان و بنای تاریخی رختشوی خانه كه در شهر زنجان واقع شده، جلوه های ویژه ای از مردم شناسی استان را به نمایش می گذارند.
تپه های باستانی و تاریخی متعددی که در قسمت های مختلف استان خصوصاً در حوالی شهر سلطانیه پراکنده شده اند و قدمت آن ها به هزاره های پیش از میلاد می رسد، گواهی بر قدمت تاریخی این منطقه بوده و تاریخ مبهم آن را آشکار می سازند.
● جشن ها و آیین های استان زنجان
مراسم اعیاد مذهبی که شامل: جشن میلاد حضرت محمد (ص)، جشن میلاد حضرت فاطمه (س) (روز مادر)، جشن میلاد حضرت علی (ع)( روز پدر)، جشن های بزرگ نیمه شعبان، روز میلاد حضرت امام زمان (عج )، مراسم های آغاز ماه مبارک رمضان و آداب گرفتن روزه، جشن بزرگ عید فطر و عید قربان، جشن بزرگ غدیر خم و تعیین حضرت امام علی(ع) به جانشینی حضرت رسول الله(ص)، جشن بزرگ بعثت حضرت محمد (ص) و جشن میلاد دیگر امامان معصوم (ع) می شود؛ دراستان زنجان مانند سایر مناطق كشور انجام می گیرد. در این روزها افراد با لباس های مرتب و تمیز به دیدن بزرگ ترهای فامیل می روند و عید را تبریک می گویند و هدایایی را دریافت می کنند. مراسم ویژه اعیاد ملی و مذهبی با اصول و شیوه ای یكسان ولی به صورت محلی در مناطق مختلف استان انجام می شود.
كهن ترین جشن رایج در استان زنجان، در منطقه انگوران جشن حالا نام دارد كه احتمال می رود با آیین زرتشتی ارتباط داشته باشد. این جشن كه در اوایل پاییز و پس از برداشت محصولات كشاورزی از كشت زارها و خرمن گاه ها برگزار می شود، یک مهمانی مردانه است و هیچ زنی در آن حضور ندارد. این جشن به نشانه شادی و سرور از جمع آوری محصول برپا می شود.
مراسم ازدواج نیز در این استان از اهمیت زیادی برخوردار است و به طور كلی شامل دو نوع مراسم می شود. نوع اول؛ همان شیوه ی خواستگاری معمولی است كه در تمام كشور رایج بوده و ترتیب آن به این گونه است كه خانواده داماد برای خواستگاری به خانه عروس می روند. در این منطقه پس از صحبت های اولیه و توافق نهایی بین دو خانواده قراردادی با عنوان كسمات منعقد می شود. متن این قرارداد شامل تعیین شیربها و مهریه است.
در میان جشن های ملی؛ جشن های ویژه عید نوروز مهم ترین و بزرگ ترین جشن های منطقه به شمار می آیند. نخستین جشن ایرانی به نام نوروز از زمان پادشاهی جمشید مرسوم شد و در زمان های بعد، جشن‌ها و آیین‌های دیگری چون تیرگان، مهرگان، سده و غیره در فرهنگ ایرانی پدید آمدند. اجرای مراسم های مربوط به نوروز در استان زنجان نیز حدود دو هفته تمام طول می کشد. در استان زنجان آداب نوروز به شیوه ی دیگر استان ها با مراسم های چهارشنبه سوری، خانه تکانی، سبزه عید، چیدن سفره هفت سین، خرید لباس نو ، آداب دید و بازدید های نوروزی و... همراه است. در پایان تعطیلات ۱۳ روزه ی نوروزی اهالی استان زنجان به گردشگاه های طبیعی و به دامنه ی کوه ها و باغ ها پناه می برند و آخرین روز تعطیلی های نوروز را با صرف ناهار در بیرون از خانه و گره زدن سبزه به پایان می برند.
● غذاهای محلی استان زنجان
گرچه امروزه انواع غذاهای ایرانی در این منطقه تهیه می شود ولی غذاهای محلی كه از مواد در دسترس و با توجه به شرایط آب و هوایی درست می شوند؛ هنوز جایگاه خاصی دارند. غذاهای رسمی ایرانی چون: چلوکباب، چلو خورشت فسنجان، چلو خورشت قورمه سبزی، چلو خورشت قیمه و.. در این استان در کنار غذاهای محلی و مخصوص استان؛ برای مهمانان سرو می شود و مهمانان استان زنجان؛ خاطره رنگین و خوش مزه ای از سفره های این منطفه به یاد خواهند داشت.
غذاهای محلی استان زنجان را انواع آش چون: آش بلغور، آش رشته، آش انار، یوتی آش، آبگوشت های محلی، یوتی آش، و انواع غذاهای دیگر چون: کاله جوش، كوفته تركی، انواع دلمه ها، كباب تركی، خورشت مسما با مرغ، خورشت گوجه فرنگی، خوراک هویج، قیمه پلو، حلوای گردو و انواع دسرها، ترشی ها، مرباها، نان ها، سالادها و... تشکیل می دهد.
● ویژگی های مردم نگاری استان زنجان
مردم استان زنجان از نظر تركیب قومی، مجموعه ای از اقوام آریایی، گرجی، ترک و قبیله های ایل خمسه هستند از این رو می توان گفت كه استان زنجان از وحدت نژادی خاصی پیروی نمی کند. اقوام آریایی در اواخر هزاره دوم قبل از میلاد، در این منطقه ساكن شده و طایفه ای از اقوام ترک به نام قنفور در قرن هفتم هجری و اقوام گرجی و ایلات خمسه در دوران صفویه به این ناحیه كوچانده شده اند. اختلاط و امتزاج اقوام گرجی با قبایل ایلات خمسه، تیپ مخصوص زنجانی را با ظاهری دارای پوست گندمی و چشم های میشی و موهای مشكی به وجود آورده که بیش تر در جلگه ها و كناره رودخانه های استان زندگی می كنند.
چشم های سبز و روشن و موهای بور از ویژگی های ظاهری آریایی های اصیل است كه به علت اختلاط نژادی كم تر، همچنان آریایی باقی مانده و بیش تر در بلندی ها و كوهپایه های استان زنجان زندگی می كنند. در استان زنجان؛ خانواده از پدر و مادر و فرزندان تشكیل شده است و در بعضی از خانواده ها پدر و مادر بزرگ نیز همراه بچه ها و نوه های خود زندگی می كنند. ساختار خانواده ها بر پدرسالاری استوار است و تصمیم نهایی را پدر یا پسر بزرگ خانواده می گیرد. در مراسم تدفین و خاک سپاری اموات در شهرها و روستاهای استان زنجان نیز آداب خاصی حاکم است و همکاری و تعاون اهالی استان در این زمینه قابل توجه است.
رعایت آداب و رسوم مراسم تدفین نیز همانند مراسم ازدواج و دیگر آداب و رسوم رایج در منطقه زنجان، از اهمیت زیادی برخوردار است. اگر متوفی از وضع مالی چندان خوبی برخوردار نباشد، دوستان و نزدیکان وی بدون اطلاع یک دیگر مبلغی را برای مراسم عزاداری و احسان کردن مواد غذایی اختصاص می دهند. در تمام مراسم های مربوط به عزاداری چه متوفی بی بضاعت باشد و چه ثروتمند، آداب تقریباً یکسانی وجود دارد. پوشیدن لباس سیاه، دعوت مهمانان مراسم عزاداری توسط بزرگ فامیل متوفی، دادن وعده های غذایی مخصوص به مهمانان (اگر پنجشنبه باشد، شام و اگر جمعه باشد، ناهار)، برگزاری مراسم شب سوم، شب هفتم و شب چهلم متوفی از جمله ی این آداب و رسوم است که در سطح استان با یک ترتیب ولی به شیوه های گوناگون محلی انجام می پذیرد.
در تمام این مراسم از مهمانان با خرما، حلوا و وعده های غذایی پذیرایی می شود. پذیرش مهمان در بین بازماندگان متوفی تا شب چهلم ادامه خواهد داشت و افراد مختلف برای تسلی خاطر بازماندگان به منزل متوفی می آیند. چند روز بعد از مراسم چهلم متوفی، بستگان بازماندگان متوفی با آوردن پارچه ها و لباس های رنگی از بازماندگان متوفی می خواهند که لباس سیاه نشانه ی عزاداری خود را درآورده و لباس های رنگی بپوشند و فعالیت های طبیعی و روزمره خود را از سر بگیرند که به این مراسم "قره آچماق" می گویند.
● جاذبه های فرهنگی استان زنجان
استان زنجان یكی از مناطق شاهراهی ایران است كه از آثار و بناهای تاریخی و آداب اجتماعی و فرهنگی خاص خود برخوردار است. این استان دارای جاذبه های فرهنگی خاصی چون: صنایع دستی، موسیقی و نمایش های محلی، لباس های محلی و دیگر ویژگی های فرهنگی استان به شمار می رود.
انواع صنایع دستی استان زنجان از قبیل: چاقوسازی، گلیم بافی، جاجیم بافی، چاروق دوزی، سفال گری، ملیله كاری، فرش بافی، فلزكاری، مسگری و نقره سازی یکی از مهم ترین جاذبه های فرهنگی استان زنجان به شمار می آید. موسیقی بومی منطقه ی زنجان که همان موسیقی آذری است؛ در وجود «عاشیق‌ها» خلاصه می ‌شود و یکی دیگر از جاذبه های با اهمیت فرهنگی استان زنجان محسوب می شود. پوشش محلی و سنتی زنان و مردان استان زنجان نیز بسیار جالب و قابل توجه است. پوشش مردان را کت و شلوار معمولی با کلاه نمدی با نام محلی کچه بورک و گیوه یا چارق تشکیل می دهد و پوشش محلی زنان نیز از چندین تكه لباس و تزیینات متفاوت چون انگشتر، النگو و... تشكیل شده كه بسته به قدرت اقتصادی افراد، زینت های مختلفی نیز با این لباس ها استفاده می شوند.
● صنایع دستی استان زنجان
بافت انواع قالی و قالیچه در مناطق مختلف استان رواج دارد ولی بیش ترین میزان تولید در منطقه زنجان، ابهر و قیدار دیده می شود. چاقو مهم ترین و معروف ترین صنایع دستی استان زنجان است. چاقوسازان در ساخت چاقو با قالب هایی که‌ در اختیار دارند، شیارهایی روی تیغه چاقو ایجاد می ‌کنند که هر قدر تعداد این ‌شیارها بیش تر باشد، ارزش‌ چاقو زیادتر است‌.
سخت کردن تیغه در اصطلاح چاقوسازان با آب دادن انجام می شود که روشی کاملاً تجربی است و از قاعده خاصی پیروی نمی کند. بسیاری از استادکاران، این مرحله را کاملاً از دیگران مخفی نگاه می دارند. معمولاً نام یا امضای سازنده بر روی انتهای تیغه چاقوهای مرغوب حک‌ می شود. از تولیدات دیگر این استادكاران می توان به قند شکن اشاره كرد. این محصول از ظریف ترین محصولات آن ها است كه تا تولید نهایی مراحل بسیاری را پشت سر می گذارد و ساخت آن كار بسیار پرزحمتی است.
● سایر ویژگی های فرهنگی استان زنجان
زبان اهالی استان زنجان نیز مانند نژاد آن ها یک دست نیست و در طول تاریخ دست خوش تغییر و تحولات فراوان شده ولی آن چه مسلم است این كه زبان اهالی بومی استان، پیش از هجوم اقوام مغول فارسی بوده است. در صورالاقالیم آورده شده كه "زبان شان زنگان پهلوی راست است". پس از استقرار اقوام ترک در این منطقه و مهاجرت هایی كه از سوی نژاد ترک آذری انجام گرفته، مخلوطی از زبان های تركی، جغتایی، تركی آذری و زبان فارسی كه كلمات زبان كردی نیز در آن وجود دارد، تشكیل شده كه هم اكنون نیز رایج است. در حال حاضر استفاده از لغات فارسی در مكالمات روزمره مردم منطقه مرسوم شده و مردم استان زنجان در اداره ها، مدارس و مكان های عمومی به زبان فارسی و در مکالمه های روزمره و محلی به زبان تركی صحبت می كنند. 
 

با توجه به بررسی عوامل اصلی شكل دهنده شهر سلطانیه چنین نتیجه‌گیری می‌شود كه ساخت آخرین پایتخت ایلخانانن با توجه به شرایط مناسب جغرافیایی و منطقه‌ای در چمن و طبیعت سرسبز و حاصل خیز دشت سلطانیه كه نیاز مغولان به مراتع را مرتفع قدرت داخل و جاگذاشتن نام نیكو از سوی اولجایتو با تكیه به تجربه معماری و شهر سازی دوره های پیش از خود مثل آل بویه و سلجوقی و مجموعه سازی در دوره ایلخانان با امكانات مالی خزانه غنی ناشی از گردش امور در دوره غازان خان و حمایت‌های مالی وزیان اولجایتو.
خواجه رشید الدین فضل الله و تاج الدین علیشاه و دیگر امرای ثروتمند ایرانی و مغول به همراه قابلیت و استطاعت و برنامه‌ریزی وزیری مقتدر مانند خواجه رشید‌الدین در سال 713 ه. ق علمی گردید و بدین ترتیب روند تشكیل و تكوین شهری كه بعدها سلطانیه شد، در این منطقه شكل گرفت.
همچنان كه در نفایس الفنون آمده است : از آن جمله شهر سلطانیه كه در شهور نه اربع و سبعمائه (704) بنیاد نهاد و در مدت ده سال به مرتبه‌ای رسانید كه از بلاد ربع مسكون معمورتر شد و در وسط سلطانیه قلعه‌ای بس عالی به مقدار شهری بنا فرمود، و جهه مرقد خود گنبدی بس عالی، هشت منار بر سر آن ساخته....
 و چون این جمله به تعلیم و ارشاد وزیر عالم عادل صاحب سعید شهید خواجه رشید الدین طاب مثواه بود نیابت تولیت بدو داد و در آنجا ده مدرس و بیست معبد و صد نفر از طلبه علم و بیست صوفی و دوازده حافظ و هشت موذن و چهار معلم تعیین فرمود... و هم در سلطانیه جامعی (مسجد جامع) بس عالی مطابق آن بنا فرمود.
اولجایتو پس از طرح شهر، برای ساخت آرامگاه خود، هنرمندان و معماران و صنعتگران و صنعتگران را از هر سو به سلطانیه آورد تا یكی از شاهكارهای عظیم معماری و هنری دنیا را بنا كند. همان گونه كه بیان شد، اساس بنای گنبد سلطانیه در زمان غازان خان پسر آباقا و فرزند هولاكو گذاشته شد.
و به همین انگیزه سلطانیه را به عنوان پایتخت انتخاب كرد و وسعت آن را گسترش و از دوازده هزار گام به سی هزار گام افزایش داد.
در این میانه با استفاده از نبوغ هنرمندان نخبه آن روزگار و فراخوانی آنها به منطقه سلطانیه، كار ساخت گنبد را آغاز كرد. اولجایتو نقشه گنبد را هشت وجهی نهاد و با تاثیر پذیری از مقبره سلطان سنجر در مرو و نیز بنای مقبره غازان خان و با استفاده از مهارت و ذوق استعداد هنرمندان چیزه دست آن چنان اثر هنری پدیدار آمد كه تا زمان خود نظیرش در عالم نبود.
در ذیل جامع التواریخ رشیدی آمده است: اولجایتو از برای مدفن خود در اندرون قلعه عمارتی ساخته است كه آن را ابواب البر نام نهاده و با گنبدی بزرگ و عالی كه قطر آن شصت گز است در نهایت تكلف و ارتفاع آن دوازده گز (120 گز) چنان چه در اقصای بلاد عالم مثل آن عمارتی نشان نمی‌دهند، مزماری آهن كوب بسیار كرد.... .
صنیع الدوله ساخت گنبد را برای آرامگاه اولجایتو نمی‌داند، بلكه این نظریه را اشتباه محض می‌پندارند و بنیان آن را از ابتدا برای مسجد جامع می‌داند و می‌نویسد: در حوالی آن گنبدی علیحده به جهت مدفن شاه خدابنده ساخته شد كه حال نیز باقی و برپاست و عوام آن را چهار سوق می‌گویند.
اما جهت اثبات نظریه خود در آن روز گنبد را مخروبه‌ای می‌داند كه در اثر زلزله آسیب فراوان دیده است و می‌گوید: با وجودی كه زلزله در سال 1881 م (1260ه.ش) (همزمان با سالی كه خانم دیولافوآ به ایران آمده و از گنبد دیدن كرده است) بنیان و اسكلت آن را لرزانده با وجود این امروزه مانند كوه استوار و برای تمام باستان شناسان و معماران و مهندسان می‌تواند اثر جالب توجهی باشد. اما دیولافوآ در سفرنامه خود به زلزله اشاره نكرده و نشانی از تخریب بنابر اثر زلزله نداده است.
آن چه مسلم است باید به حق معمار و سازنده و بنای گنبد سلطانیه را مردی توانا، هنرمند، و آگاه به مسائل تزیینی معماری و ساختار استاتیكی و مقاومت مصالح و سایر آرایش‌های هنری و معماری دانست. با این حال بی‌تردید سخن از گنبد سلطانیه و مستحدثات وابسته به آن با فقدان منابع نوشتاری درباره‌ آن و از همه مهمتر عدم وجود فیزیكی بناهای پیوسته به آن، خود سدی است در جهت شناسایی كامل مجموع ابواب البر سلطانیه.
تردیدی نیست با توجه به یافته‌های باستان شناسی و مقایسه ساخت و سازهای سلاطین پیشین نكات كور و مبهمی كه در این شناخت وجود دارد، برطرف شود.
بدیهی است كه گنبد سلطانیه اثر معماری به ارث رسیده از قرون گذشته به ویژه مقبره غازان كه از الگوی خود مقبره سلطان سنجر در مرو و به تبع آن معماری قرون اولیه اسلامی نشأت گرفته متاثر است و طبیعی است كه در گذر زمان با توجه به دگرگونی‌ها و تعاطی و تبادل افكار و فرهنگها در ساخت و ساز سلطانیه به ویژه گنبد مزبور ابداعات و ابتكارات شایان توجهی لحاظ شده است.
قدر مسلم است كه آرامگاه خدابنده در مركز ارگ سلطنتی واقع نشده بلكه در سمت جنوب غربی آن جای دارد و شاید علت آن وجود گورستان سلطنتی است كه قبل از ساخت گنبد در جنوب شرقی ارگ قرار داشته است و تنها مدرك مكتوبی كه به دفن خانواده سلطنت در كنار گنبد عالی پیش از اتمام كار ساخت آرامگاه اشاره دارد، تاریخ الجایتو نیز چنین اشاره كرده است: روز پنج شنبه بیست و سیم ربیع الاخر سنه ثمان و سلعمائه (708) ایلترمش خاتون وفات یافت. بعد از ظهر به علت مفاجات و صندوق او را به سلطانیه نقل كردند و به گنبد عالی دفن.
وجود آرامگاه در جنوب غربی ارگ سلطانیه و مشابهت روش سردابه سازی در گنبد با گورستان سلطنتی، تداعی مقبره سلطنتی بودن محل، قبل از ساخت آرامگاه است چرا كه معمولاً ساخت آرامگاه در ایران در كنار گورستانها انجام می‌شده است.
امروزه از مجموعه ابواب البر آثار قابل مشاهده‌ای جز مقداری پی ساختمانی بر جای نمانده است. به دنبال جستجوی كاوشگران برای دست یابی به آثار همگن با گنبد در جبهه شرقی، حیاطی كه اضلاع آن با گنبد همخوانی دارد به دست آمده است كه یك محوطه چهار ایوانی است، كه ایوانهای آن از هر طرف دارای سه طاقنمای تزیینی است، هر سه طاقنما با طاقهای كلیل و جناغی به صورت تقارن انعكاسی، هماهنگی كاملی را ایجاد كرده‌‌اند.
در سمت شرقی حیاط مكشوفه یك در ورودی، تقریباً دو برابر در شرقی گنبد سلطانیه كه از زیباترین تزیینات برخوردار است، قرار دارد. این حیاط كه به عنوان یك رابط حركتی گنبد سلطانیه با سایر فضاهای ارگ كاربرد داشته و وجود آن در این بخش نشان گر نظم و انسجام بناها و معابر و فضاهای باز موجود در داخل ارگ است.
برخی از بناهای كه در اطراف گنبد سلطانیه وجود داشته توسط برخی محققین و جهانگردان به تصویر كشیده شده است كه با توجه به آنها، تا حدودی موقعیت گنبد ر ارتباط با بناهای همجوار روشن می‌شود. آثار نقاشی كتاب لویی دوبو، وجود بناهای متعدد در اضلاع شمالی و شمال شرقی گنبد عالی را مسجل می‌سازد.
برخی از محققین و باستان شناسان بر این باورند كه ورودی بنای پیوسته در جبهه شمالی به ورودی اصلی گنبد به این جبهه منتهی می‌شده است.
درباره كل مجموعه ساختمانهای همجوار گنبد و كل ارگ ناگفته بسیار است كه تلاش وافر و تحقیقات میدانی گسترده‌ای را می‌طلبد و شاید بتوان آن روز كه این مجال برای كاوشگران دست دهد، در اثر كند و كاوها سیمای بهتری از اصل ارگ و بناهای همجوار گنبد به دست داد.

 غار کتله خور در پنج کیلومتری بخش گرماب از توابع شهرستان خدابنده واقع شده و بر اساس اظهار نظرهای مختلف این غار از لحاظ وسعت دومین غار جهان و از لحاظ زیبایی اولین غار جهان شناخته می شود و گنجینه ای ناشناخته در صنعت گردشگری ایران است. 

 کتله خور بر اساس برسیهای انجام گرفته معانی مختلفی مثل تپه خورشید، روستای بدون خورشید و غیره دارد که مناسبترین معنی بدست آمده یک کاربرد ترکی بوده که کتله به معنی پستی و بلندی و ناهمواری های داخل غار و خور به معنی راحتی و آسانی است که به صورت کلی به معنی پستی و بلندیهای راحت و دنج است.

راه دسترسی مناسب، امکانات رفاهی و جاذبه های دیدنی منطقه از جمله ویژگی هایی است که مطمئنا می تواند اوقات خوشی را برای مسافرین نوروزی ایجاد نماید.

غار کتله خور در دل کوه ‌های آهکی جنوب استان در پنج کیلومتری بخش گرماب از توابع شهرستان خدابنده واقع شده است. فاصله این غار با مرکز شهرستان 85 کیلومتر است. گرماب از طرف شرق با استان همدان و از جانب غرب با استان کردستان هم مرز است. این منطقه به بخش افشار یا قشلاقات معروف است و ساکنان آن از ایل معروف به شاهسون های افشاری تشکیل یافته‌اند.

غار به طول تقریبی 10 کیلومتر در بهار سال 1331 هجری شمسی توسط یک هیئت کوهنوردی و با همکاری مرحوم سید اسدالله جمالی شناسایی و کشف شد.

طبق نظریه های علمی و نقشه های زمین شناسی غار کتله خور در دل کوه ساقیزلو در آهکهای الیگومیوسن مربوط به دوران سوم زمین شناسی بوجود آمده و تقریبا حدود 30 میلیون سال می تواند قدمت داشته باشد.

سال پیدایش این غار برای اولین بار توسط انسان معلوم نیست ولی مردمان این منطقه از سال پیدایش در این غار رفت و آمد داشته اند. گفته های افراد مسن منطقه حاکی از آن است که پدران آنان نیز در این غار رفت و آمد داشته و داستان های مختلفی در این باهر تعریف می کرده اند. دهانه ورودی غار کتله خور به صورت طاق مثلثی شکل به قطر 70 سانتیمتر تنها راه دسترسی به داخل غار بوده و هست.

از عمق 150 متری تا عمق 700 متری به نسبت زیادی در غار گشایش حاصل شده و شعب متعددی بوجود آمده است. در مکانهایی که از ریزش مصون مانده استالاگیتها و استالاگمیتها خودنمایی می‌کنند. استالاگیتها و استالاگمیتها با ارتفاع 30 تا 40 متر از کف و سقف غار قرار گرفته‌اند که با شنیدن صدای موزون قطرات آب، آهنگهای دلپذیر و مناظر بدیعی، چشم و گوش گردشگر را به خود جلب می‌کند. پس از عبور از این قسمت، منطقه وسیع و مسطحی ظاهر می‌شود که به شبستان مساجد شبیه است. در این بخش، در ضلع شرقی آن، استخر آبی به ابعاد 20×35 متر قرار گرفته است.

برای دسترسی به این غار باید از آبادی‌های کرسف و زرین رود گذشته و با پشت سر گذاشتن گرماب، در قسمت شمال این منطقه به دهانه غار رسید. دهانه این غار در ارتفاع 11 متر از سطح مسیر که مشرف بر آن است، قرار گرفته و در وضعیت ضلع قطری معادل1.40 متر ارتفاع دارد. ابتدای غار تا عمق 150 متری، شبیه به راسته بازارهای معمولی است، با این تفاوت که عناصر و اندامهای آن اندکی از بازار کوچکتر می‌باشد. کف این قسمت را لایه ضخیمی از خاک و خاکستر پرنموده است.

هم اکنون این غار به صورت سه طبقه خشک و طبقه چهارم به بعد مسیرهائی نیز به صورت آب بوده و زمین شناسان احتمال تشکیل چهار طبقه دیگر را تا سفره آب زیرزمینی داده اند که در سال 2003 میلادی حدود 30 کیلومتر از مسیرهای متعدد غار توسط زمین شناسان آلمانی و سوئیسی نقسه برداری شد و از سال 72 تاکنون تقریبا 5.2 کیلومتر آن به صورت رفت و برگشت آماده بازدید شده است.

پدیده های داخل غار نظیر دهلیزها و گذرگاه ها و وجود ستون های عظیم و وجود استاگتیت ها (چکنده ها ) و استلاگمیتها (چکیده ها) به رنگهای مختلف و تعدادی قندیلهای تو خالی و نیسانی که جز کمیاب ترین قندیلها به شمار می رود، جلوه منحصر به فردی به این غار بخشیده است.

به وجود آمدن قندیلها به اشکال مختلف مثل شیر خوابیده، پنجه شیر، پای فیل، لباس عروس، قلع شمع، سگ شکاری، دست شیطان، نخل سوخته، مریم مقدس، دوجادوگر، سفره عقد و عروس و داماد و گفته های زمین شناسان فوق از لحاظ پیدا نشدن انتهای غار وجود مسیرهای دیگر این مهم را ثابت می کند.

مجموعه تفریحی غار کتله خور دارای 12 سوئیت تک خوابه و دو خوابه می باشد که با داشتن امکاناتی نظیر حمام، سرویس بهداشتی فرنگی و ایرانی، وسایل پخت و پز، شومینه و ... محیط مناسبی را جهت اسکان شبانه گردشگران فراهم کرده است. چشم انداز مناسب این سوئیت ها، مجاورت در کنار غار، دسترسی به کوه جهت کوهنوردی و استفاده از محیط سد غار کتله خور از سایر مزایای این سوئیت ها می باشد.
 

دادگاه‌ مركزی منطقه‌ "الكرخ " بغداد، حكم اعدام "محمد الداینی " عضو پارلمان عراق را صادر كرد.
یك منبع آگاه‌ ضمن تایید این خبر اظهار داشت: حكم صادره‌ از سوی دادگاه‌ الكرخ به‌ صورت غیابی صادر شده‌ است.
"محمد الداینی " نماینده مجلس عراق به دست داشتن در بمب‌گذاری سال 2007 مجلس این كشور متهم شده‌ است.
وی عضو سابق پارلمان از جبهه گفتمان ملی به ریاست صالح المطلك است كه روابط بسیار نزدیكی با تروریست‌های القاعده دارد.
بنا بر اظهارات الداینی نیروهای نظامی تحت فرماندهی وی در پادگان گروه تروریستی مجاهدین موسوم به پادگان اشرف آموزش دیده‌اند.
الداینی از چهره‌های سرشناش ضد شیعی و از طرفداران سرسخت سازمان تروریستی مجاهدین است.
این عضو پارلمان عراق هم اكنون خاك این كشور را ترك كرده‌ و به‌ مالزی گریخته‌ است.

منبع:کیهان سه شنبه 6 بهمن 1388 - 10 صفر 1431 - 26 ژانوِیه 2010

ساخت و پرتاب اولین ماهواره ملی با نام «امید» پژوهشگران کشور را مصمم کرد تا با اتکاء به توانمندی های داخلی سد انحصار طراحی و ساخت ماهواره ها را بشکنند و در ادامه این راه پروژه های هوافضا یکی پس از دیگری در دانشگاهها تعریف و اجرایی شد.

در این راستا ماهواره دانشجویی «یا مهدی» به عنوان یک ماهواره دانشجویی به دست دانشجویان و اساتید دانشگاه های کشور طراحی و ساخته شد. این ماهواره دانشجویی که مقدمه ای برای حضور پررنگ تر دانشجویان در عرصه فناوری فضایی خواهد بود در روز 14 بهمن ماه که روز ملی فضا نامگذاری شده است رونمایی می شود.

دکتر رضا تقی پور وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات به جزئیات این ماهواره اشاره کرد و گفت: ماهواره «یا مهدی» یک ماهواره دانشجویی و تجربی است و شامل زیر محموله های مخابراتی و دوربین است که با کاربردی کردن آن درصدد تست زیرمجموعه آن هستیم.

وی اعلام جزئیات بیشتر در زمینه این ماهواره را به 14 بهمن ماه موکول کرد.

پیش از این نیز مسئولان دانشگاه امیرکبیر از ساخت ماهواره «آت ست» در این دانشگاه خبر داده بودند. در این زمینه شاهرخ مهدوی کارشناس امور قراردادهای دانشگاه امیرکبیر در این باره گفت: این پروژه با همکاری سازمان فضایی کشور اجرایی شده است.

این ماهواره که با همکاری تعداد زیادی از محققان دانشگاه امیرکبیر در حوزه های مختلف برق ، کامپیوتر ، هوا و فضا و پلیمر ساخته شد در حدود 70 تا 80 کیلوگرم وزن دارد.

ارزیابی سوانح طبیعی مانند زلزله ، خشکسالی و ارزیابی محصولات کشاورزی از ماموریت های این ماهواره است که با همکاری چهار دانشکده هوافضا ، ‌مکانیک ، برق ، کامپیوتر با حمایت سازمان فضایی ایران در دانشگاه صنعتی امیرکبیر ساخته ‌شد.

آغاز ساخت ریز ماهواره در دانشگاه

دکتر فتح الله امی عضو سازمان فضایی ایران نیز چندی پیش از ساخت ریز ماهواره ها در دانشگاههای کشور خبر داد و گفت: در این زمینه پروژه ای با همکاری دانشجویان و محققان همه دانشگاههای کشور تعریف شده است.

وی به جزئیات این ماهواره اشاره کرد و افزود: ماهواره Q sat با عنوان «دانشجو» در دستور کار قرار دارد که مراحل نهایی خود را سپری می کند. این ماهواره در اندازه های 10 در 10 در 10 سانتیمتر ساخته شده است.

امی به ماموریتهای این ماهواره اشاره کرد و توضیح داد: ماموریت این ماهواره ارسال سیگنال است که از طریق این سیگنالها می توان مسیر آن را رصد کرد. این ماهواره در مدارد لئو در ارتفاع 250  کیلومتر قرار می گیرد.

ارسال موجود زنده به فضا

ارسال موجود زنده به فضا گام دیگر پژوهشگران کشور در حوزه هوا فضا است که در این راستا دکتر محسن بهرامی رئیس پژوهشگاه هوا فضا از ساخت کپسول زیستی خبر داده و گفته است: این یک پروژه تحقیقاتی است که حاوی یک موجود زنده است که با استفاده از راکت به فضا ارسال می شود.
 
وی با اشاره به برنامه های این سازمان در زمینه ساخت راکت کاوشگر افزود: برنامه راکت کاوشگر یک برنامه مفصل است که به صورت بین سازمانی در حال اجرا است.

یدیوت آحارونوت در پایگاه اینترنتی خود آورده است که این خدمتکار چند ماه پیش از سارا نتانیاهو شکایت کرده بود اما ظاهراً به درخواست شاکی، دادگاه دستور توقف در رسیدگی به این پرونده را داده بود.

این دومین خدمتکاری است که از ابتدای سال جاری میلادی از همسر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی شکایت می‌کند.
پیش از "لیلیان" یک زن کارمند اسراییلی در شکایتی که به دادگاه تل‌آویو تسلیم کرده، اعلام نموده است که همسر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی اقدام به برده‌داری از وی می‌کرده است.

وی علت شکایت خود را بداخلاقی و رفتارهای تحقیرآمیز همسر نخست‌وزیر اعلام و در شکواییه خود تصریح کرده بود که سارا نتانیاهو وی را تحقیر می‌کرده که این تحقیر و برخورد با وی به مثابه یک برده، موجب تضعیف شرایط روحی و روانی وی شده است.

لیلیان با اشاره به اینکه خواستار 374 هزار و 359 شیکل غرامت شده،‌ اعلام کرد که 50 هزار شیکل از این مبلغ، مربوط به تحمل فشارهای ناشی از ضربه عاطفی از همسر نتانیاهوست.

افکار عمومی اسراییل همواره شاهد فساد اخلاقی و مالی سران صهیونیستی بوده است. موشه کاتساف رییس سابق رژیم صهیونیستی به جرم فساد اخلاقی مجبور به کناره‌گیری از سمت خود شده است که هم‌اکنون درگیر برگزاری دادگاه خود است. تزیپی لیونی وزیر امور خارجه سابق این رژیم نیز متهم به فساد مالی است؛ ضمن اینکه هیاهو در مورد روابط وی با کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه سابق آمریکا نیز مدتی در فلسطین اشغالی جنجال آفرید.