تبیان، دستیار زندگی

چه کنم ؟چاره کجاست؟

سهم من دردل این ویرانی یک سبد بی تابی است

غم من تا به گل لاله سرخ دوشقایق باقیست

دیده ام بارانی است

کاش آنجا که دل از عشق سخن ها میگفت

قلب ها سنگ نبود

کاش دراین دل تنگ مهر دربند نبود

Abuolfazlshahbazi

یه روز یه باغبونی یه مرد آسمونی

نهالی کاشت میون باغچه ی مهربونی

می گفت سفر که رفتم یه روز و روزگاری

این بوته ی یاس من می مونه یادگاری

هر روز غروب عطر یاس تو کوچه ها می پیچید

میون کوچه باغا بوی خدا می پیچید

اونایی که نداشتن از خوبیا نشونه

دیدن که خوبیه یاس باعث زشتی شونه

عابرای بی احساس پا گذاشتن روی یاس

ساقه هاشو شکستن آدمای ناسپاس

یاس جوون برگمون تکیه زدش به دیوار

خواست بزنه جوونه اما سر اومد بهار

یه باغبون دیگه شبونه یاس و برداشت

پنهون ز نامحرما تو باغ دیگه ای کاشت

هزار ساله کوچه ها پر می شه از عطر یاس

اما مکان اون گل مونده هنوز ناشناس...

Abuolfazlshahbazi

دویدیم و دویدیم

هیچ جا رامون ندادن

گفتن که توی جاده

دونده ها زیادن

دویدیم و دویدیم

فایده نداشت دویدن

به همه چی رسیدیم

به جز خود رسیدن

دویدیم و دویدیم

اسفندی دود نکردن

گفتن فقط زیر لب

کاش دیگه بر نگردن

دویدیم و دویدیم

سیب ها رسیده بودن

سه فصل آزار بود

همه دویده بودن

دویدیم و دویدیم

تا رسیدیم به دیوار

اونور دیوار هم باز

خوردیم به خط تکرار

دویدیم و دویدیم

قصه ی زندگی بود

دکه واسه اون دویدن

فقط دیوونگی بود

ما زنده به عشقیم ولی عشق تب دوست

ما طالب مرگیم ولی در طلب دوست

ما تشنه دردیم ولی از غم هجرانیم

درویش نگاهیم ولی با لب خندان

                          

زندگی زیباست

زشتی‌های آن تقصیر ماست

در مسیرش هرچه نازیباست

آن تدبیر ماست

زندگی آب روانی است

روان می گذرد

آنچه تقدیر من و توست

همان می گذرد

                          

رفیق من سنگ صبور غمهام

به دیدنم بیا که خیلی تنهام

هیشکی نمی فهمه چه حالی دارم

چه دنیای رو به زوالی دارم

مجنونم و دل زده از لیلیا

خیلی دلم گرفته از خیلیا

نمونده از جوونیام نشونی

پیر شده ام پیرتو ای جوونی

تنهای بی سنگ صبور

خونه ی سرد و سوت و کور

توی شبات ستاره نیست

امید و راه چاره نیست

اگر چه هیچکس نیومد

سری به تنهاییت نزد

اما تو کوه درد باش

طاقت بیار و مرد باش

اگر بیای همونجوری که بودی

کم میارن حسودا از حسودی

صدای سازم همه جا پر شده

هر کی شنیده از خودش بی خوده

اما خودم پر شدم از گلایه

هیچی ازم نمونده جز یه سایه

سایه ای که خالیه از عشق و امید

همیشه محتاجه به نور خورشید

تنهای بی سنگ صبور

خونه ی سرد و سوت و کور

توی شبات ستاره نیست

امیدو راه چاره نیست

اگرچه هیچکس نیومد

سری به تنهاییت نزد

اما تو کوه درد باش

طاقت بیارو مرد باش

.........................

..... 

........................

 ایران

5

________

5

ایتالیا

.....     .....

******************* 

دلاور مردان ایران

شما برای ما قهرمان هستید

همه تون رو دوست داریم

ان شاءالله تو جام های بعدی قوی تر از همیشه ظاهر بشین 

Abuolfazlshahbazi

بوی گندم مال من هرچی که دارم مال تو

یه وجب خاک مال من هرچی می کارم مال تو

اهل طاعونیه این قبیله ی مشرقیم

تویی اون مسافر شهر فرنگ

پوستم از جنس شبه پوست تو از مخمل سرخ

رختم از تاول تن پوش تو از پوست پلنگ

بوی گندم مال من هرچی که دارم مال تو

یه وجب خاک مال من هرچی می کارم مال

نباید مرثیه گو باشم واسه خاک تنم

تو آخه مسافری خون رگ اینجا منم

تو به فکر جنگل آهن و آسمون خراش

من به فکر یه اتاقم اندازه ی تو واسه خواب

تن من خاک منه ساقه ی گندم تن تو

تن ما تشنه ترین تشنه ی یه قطره ی آب

Abuolfazlshahbazi 

گناهی ندارم ولی قسمت اینه

که چشمای کورم به راهت بشینه

برای دل من واسه جسم خستم

منی که غرورو تو چشمات شکستم

سر از کار چشمات کسی در نیاورد

که هر کی تورو خواست یه روزی بد آورد

برای دل من واسه جسم خستم

منی که غرورو تو چشمات شکستم

واسه من که برعکس کار زمونه

کسی نیست که قدر دلم رو بدونه

گناهی ندارم ولی قسمت اینه

که چشمای کورم به راهت بشینه

هنوزم زمستون به یادت بهاره

تو قلبم کسی جز تو جایی نداره

صدای دلم ساز ناسازگاره

سکوتم به جز تو صدایی نداره

تو خواب و خیالم همش فکر اینم

که دستاتو بازم تو دستام ببینم

ولی حیف از این خواب پریدم که بازم

با چشمای کورم به راهت بشینم

سر از کار چشمات کسی در نیاورد

که هر کی تورو خواست یه روزی بد آورد

برای دل من واسه جسم خستم