• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
تعداد مطالب : 8163
تعداد نظرات : 2195
زمان آخرین مطلب : 3411روز قبل
تاریخ
یکی از اقدامات مهمی که امام خمینی رحمه الله درباره احیای آرمان فلسطین در سطحی جهانی انجام دادند، طرح روز جهانی قدس و فرمان اجرای آن در بهترین شرایط زمانی، یعنی ماه مبارک رمضان بود. این کار تأثیرات مثبتی در داخل فلسطین اشغالی و در سطح دنیای اسلام و کشورهای مختلف جهان بر جای گذاشت. امروز این میراث گران قدر امام راحل، همچنان پرشکوه در میان امت اسلامی باقی است و هر سال بر شکوه و عظمت آن افزوده می شود.


نام فلسطین

سرزمین هایی که امروز به نام فلسطین معروف است، در قدیم سرزمین کنعان نام داشت. چون نخستین قومی که در این سرزمین مقدس و اطراف آن استقرار یافتند، کنعانیان بودند. کنعانیان از جزیرة العرب به این منطقه آمده بودند. از اواسط قرن چهارم میلادی، نام فلسطین به همه سرزمین های محدوده فلسطین امروزی گفته می شد. جغرافی دانان عرب نیز همگی از این سرزمین به نام فلسطین یاد کرده اند.


فلسطین در قرآن

اهمیت ویژه فلسطین درمیان مسلمانان، بیشتر به لحاظ وجود مکان های مقدس در آن سرزمین است. از آن جمله می توان به شهر ایلیا اشاره کرد که پس از فتح فلسطین به همت مسلمانان، بیت المقدس نام گذاری شده است. در قرآن مجید آیات متعددی درباره سرزمین فلسطین آمده و از آن با عناوین مختلف یاد شده است. در یکی از آیات، از آن به عنوان سرزمین مبارک یاد شده و آمده است: «پاک و منزه است خداوندی که بنده خود محمد صلی الله علیه و آله را شبانه از مسجدالحرام به مسجدالاقصی که پیرامونش را به قدم خاصان خود مبارک و پرنعمت کرد، سیر داد تا آیات و اسرار غیب خود را به او بنماید».

 

نیز در آیه دیگری، آن سرزمین را سرزمین مقدس خوانده و فرموده است: «ای قوم! وارد سرزمین مقدس شوید که خداوند برای شما مقرر گردانید».

بر اساس نظر بسیاری از مفسران، سرزمین مقدّس، همان بیت المقدّس و روستاهای اطراف آن است.

 


تقدس بیت المقدس

از سخنان پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله درباره بیت المقدس، چنین برمی آید که این سرزمین از ابعاد گوناگون مورد تأکید اسلام و پیامبر صلی الله علیه و آله بوده است. در مجموعه روایت هایی که از آن حضرت درباره قداست این سرزمین بزرگ نقل شده، آمده است که: یک رکعت نماز در بیت المقدس، به منزله هزار رکعت است و موجب آمرزش گناهان می شود. سکونت در آن هم مهم است. بیت المقدس سرزمینی است که با برپایی حشر و نشر و پل صراط و میزان ارتباط دارد. بیت المقدس، شهر بهشتی است و پیامبر صلی الله علیه و آله از همین شهر به معراج رفت.

 


اهمیت بیت المقدس

بیت المقدس از نظر تمامی ادیان اهمیت ویژه ای دارد؛ زیرا باب داوود، باب سلیمان، باب محمد صلی الله علیه و آله و باب التوبه در آنجا قرار دارد. باب سکینه نیز که محراب مریم دختر عمران بود، در آنجاست. همچنین محراب زکریا که فرشتگان تولد یحیی را به وی بشارت دادند و نیز مسجد و مقبره ابراهیم خلیل اللّه نیز در بیت المقدس است.

نوشته اند که حضرت عیسی علیه السلام در نزدیکی مسجد بیت المقدس به دنیا آمد. پیامبران بنی اسرائیل، وصیت کرده اند که در بیت المقدس دفن شوند. بر خاک این سرزمین مقدس، رسولان الهی از جمله ابراهیم، اسحاق و یعقوب علیهم السلام گام نهاده اند. همچنین حضرت موسی علیه السلام در آنجا دفن شده است. چهار هزار صحابه، فتح فلسطین حضور داشتند و بسیاری از آنها و تابعین، از جمله عبادة بن الصامت انصاری، شداد بن اوس، ابوعبیده جراح، معاذ بن جبل، عبداللّه بن زبیر و بعضی دیگر در فلسطین به خاک سپرده شدند.

 


موقعیت فلسطین

فلسطین، محل اتصال سه قاره بزرگ آسیا، اروپا و آفریقا به شمار می آید. صرف نظر از جایگاه تاریخی این کشور در ادیان بزرگ الهی، فلسطین و سرزمین های همسایه اش، در طول تاریخ صحنه رویارویی دو تمدن بزرگ شرق و غرب جهان بوده است. این رویارویی که گاه به صورت جدال نظامی جلوه گر می شد، آثار بلند مدتی را بر ساکنان منطقه می گذاشت.

 


روز قدس از منظر امام خمینی رحمه الله

یکی از مهم ترین اقدامات بنیان گذار انقلاب اسلامی ایران، نام گذاری آخرین جمعه ماه مبارک رمضان، به نام روز قدس است. ایشان درباره این روز می فرمایند: «روز قدس، یک روز جهانی است. روزی نیست که فقط اختصاص به قدس داشته باشد، روز مقابله مستضعفین با مستکبرین است. روز مقابله ملت هایی است که در زیر فشار ظلم آمریکا و غیرآمریکا بودند. روزی است که باید مستضعفین مجهّز بشوند در مقابل مستکبرین. روزی است که بین منافقین و متعهدین امتیاز خواهد شد. متعهدین، این روز را روز قدس می دانند و عمل می کنند به آنچه باید بکنند و منافقین، آنهایی که با ابرقدرت ها در زیر پرده آشنایی دارند و با اسرائیل دوستی، در این روز بی تفاوت هستند. روز قدس، روزی است که باید سرنوشت ملت های مستضعف معلوم شود. روز قدس، فقط روز فلسطین نیست، روز اسلام است، روز حکومت اسلامی است».

 


فلسطین در سایه سار کلام رهبر

مقام معظم رهبری، درباره مبارزات مردم فلسطین می فرماید: «راه صحیح مبارزه با حکومت غاصب اسرائیل، همان است که امروز خود فلسطینی ها آن را یافته و قدم استوار خود را در آن گذاشته اند و وظیفه همه مسلمانان است که آنان را در این مبارزه مقدس یاری کنند. امروزه هیچ عذری از دولت های مسلمان در بی تفاوتی نسبت به مسئله فلسطین پذیرفته نیست. دولت غاصب، وحشی گری و ددمنشی را به اعلی درجه رسانده و ثابت کرده است که در راه هدف های توسعه طلبانه و خطرناک خود، آماده دست زدن به هر جنایتی است. قیام اسلامی ملت فلسطین نیز حجت را بر همه تمام می کند و نشان می دهد که علی رغم فشارهای همه جانبه دشمن و عذر و خیانت مدعیان دوستی، نهال مقاومت نخشکیده، بلکه ریشه دار و پربار نیز شده است».

 


فلسطین در کلام شهید مطهری رحمه الله

استاد شهید مرتضی مطهری رحمه الله معتقد است که فقط اندوهگین شدن و تسلیت گفتن، رنج جانکاه مردم فلسطین را التیام نمی بخشد و گفتن و نوشتن و سرودن هم تکلیف را ساقط نمی کند؛ هم افشاگری و بیان مظلومیت ها لازم است و هم تعاون و همدردیِ عملی.

 

نطق تاریخی استاد بر ضد صهیونیسم در عاشورای سال 1348 در حسینیه ارشاد که به دستگیری ایشان انجامید، فراموش ناشدنی است. در بخشی از این سخنرانی آمده است: «اگر حسین بن علی علیه السلام امروز بود، می گفت اگر می خواهید برای من عزاداری کنید، باید شعار شما فلسطین باشد. شمرِ امروز شما موشه دایان است. ... به دروغ به مغز ما کرده اند که این یک مسئله داخلی است و مربوط به عرب و اسرائیل است».

 


ویژگی قوم یهود

یهود، قومی است که با وجود کم بودن تعداد پیروان، بر کل جهان سیطره دارد و نبض اقتصاد، سیاست و فرهنگ عالم در دست یهودیان است. قومی که تاریخ پر فراز و نشیبی داشته است و پس از نافرمانی حضرت موسی علیه السلام ، چهل سال در صحراها و بیابان ها سرگردان بودند و به دلیل خصلت های ناپسندی همچون سنگدلی و بیرحمی، کشتن پیامبران الهی، دروغ و تهمت، حیله و نیرنگ، پیمان شکنی و فساد اخلاقی، از سوی اقوام و ملت های دیگر مورد تحقیر و هجوم قرار می گرفتند.

 


یهودی! برو بیرون

در سال 1290 میلادی، یهودیان ساکن لندن، به اندازه ای مردم انگلستان را آزردند که «ادوارد» فرمان داد آنها را از انگلستان بیرون کنند و اعلام کرد کسی که تا تاریخ معیّن خارج نشود، او را اعدام و جسدش را چهار قسمت می کنیم. پس از این تاریخ، حدود چهارصد سال ورود یهودیان به انگلستان ممنوع بود.

در فرانسه نیز یهودیان از این کشور بیرون رانده شدند. در کشور آلمان نیز این قوم چندین بار از این کشور اخراج شدند که آخرین آنها به دست هیتلر انجام گرفت و یهودیان مدت دوازده سال شکنجه های بسیار وحشتناک و سختی را از طرف نازی ها تحمل کردند.

یهودیانی که درکشورهای شوروی، لهستان، روم، بلغارستان، سوئیس و مجارستان ساکن بودند نیز چندین مرتبه از این کشورها رانده شدند.

 


واکنش عقده ها

یهودیان برای جبران سختی هایی که در طول قرن ها متحمل شده بودند و برای انتقام از سخت گیری و فشار ملت ها، در صدد برآمدند محفل ها و حزب های گوناگون تشکیل دهند تا بدین وسیله بتوانند در مقابل ملت های ضعیف وناتوان صف آرایی کنند.

نخستین واکنش یهود، تشکیل محفلی به نام ماسونی بود که افتخارها و پیروزی های فراوانی برای یهود به ارمغان آورد. یهودی ها در اعلامیه هایی، هدف از تشکیل محفل ماسونی را چنین بیان کردند: «محافظت از صهیونیسم در جهان، نابود کردن ادیان مختلف در جهان و منتشر کردن روحیه بی دینی میان ملت ها».

 

دومین واکنش یهود، تشکیل سازمانی از مهاجران یهودی بود که در شعله ور نمودن آتش جنگ جهانی اول و دوم سهم ویژه ای داشت. سومین واکنش یهود، جنبش ارتجاعی و نژادی صهیونیسم با هدف بازگرداندن حکومت خیالی بنی اسرائیل و بنا کردن هیکل حضرت سلیمان علیه السلام بر خرابه های مسجدالاقصی بود.

 


تشکیل دولت یهود

پیشینه تشکیل دولت یهود به انتشار کتاب دولت یهود نوشته تئودور هرتزل باز می گردد. حضور هرتزل در دنیای سیاست، او را چنان مجذوب ساخت که مصمم شد تا با بهره گیری از جریان های سیاسی موجود در اروپا، خود را منجی قوم یهود معرفی کند.

او این فرصت را در سال 1894 به دست آورد. در این سال، یک مأمور ضد اطلاعات وزارت جنگ فرانسه، در میان نامه های باطله وابسته نظامی آلمان و پاریس، به نامه ای بدون امضا برخورد که خبر از ارسال اطلاعاتی طبقه بندی شده در خصوص توپخانه فرانسه می داد. مقامات امنیتی فرانسه بر پایه برخی قرائن، یک سروان یهودی را عامل این جاسوسی متهم کردند.

 

ماجرای این سروان به صورت افتضاحی سیاسی در اروپا جلوه گر و در حقیقت وسیله ای برای نشان دادن احساسات ضد یهودی شد. این عمل که ناخواسته موجب هم بستگی اقلیت های یهودی مقیم اروپاگردید، فکر ایجاد یک کشور یهودی را در هرتزل به وجود آورد.

 


اندیشه صهیونیسم

تا پیش از عصر تجدد، در فلسفه و الهیات یهودی، این اندیشه وجود نداشت که دین و ملت یهود حکومتی دینی بر پا کنند. در آن زمان یهودیان در هر جای دنیا اقلیتی به شمار می آمدند که رابطه شان با حکومت و دولت سیاسی حاکم، به گونه ای بود که فقط در پی حفظ هویت دینی خویش بودند. یهودیت قرون وسطی می کوشید تا ثابت کند که در آیین یهود، ارزش هایی بسیار قوی حاکم است.

اندیشه صهیونیسم از قرن نوزدهم در اروپا شکل گرفت. این فکر واکنشی بود در برابر فشارهایی که به ویژه در اروپا بر یهودیان اعمال می شد. جنبشی کاملاً سکولار از یهودیان بر آن بود که یهودی بودن، نه تنها دین، بلکه یک ملت است و به کشوری مستقل نیاز دارد.

 


مفهوم صهیونیسم

صهیون، نام کوهی در بیت المقدس، و صهیونیست در لغت به معنای دلباخته ی کوه صهیون است .در طول تاریخ واژه صهیونیسم در دو عرصه مذهبی و سیاسی کاربرد داشته است. در تعالیم مذهبی یهود، کوه صهیون و سرزمین بیت المقدس، به دلیل آنکه محل نزول وحی و میعادگاه پیامبران الهی بوده محترم شمرده می شود. تا پیش از دوره رنسانس، صهیونیست به کسی اطلاق می شد که به دلیل دل بستگی به کوه صهیون و سرزمین بیت المقدس، تارک دنیا شده و به عبادت در آنجا مشغول می شد. پس از رنسانس در قرون هفده و هجده میلادی، به مرور زمان صهیونیسم سیاسی شکل گرفت و به گسترش نگرش های نژادپرستانه مبتنی بر برتری قوم یهود بر دیگر اقوام پرداخت. این تبلیغات سبب شد که در اواخر قرن نوزدهم، واژه صهیونیست به کسانی اطلاق شود که یهودیان را نژاد اصیل و قوم برتر می دانستند و معتقد بودند که خداوند بنی اسرائیل را بر دیگر اقوام برتری داده و حاکمیت بر کره زمین را به آنان واگذار کرده است.

 


ماهیت اندیشه های صهیونیسم

صهیونیسم، مکتب و ایدئولوژی خاصی است که از جنبه نظری حول محور نگرش های نژادی و مبانی فکری مبتنی بر تورات تحریف شده بنا گردیده است. پیروان آن هم ضمن تظاهر به اعتقادات خشک مذهبی و پایبندی به اصول اعتقادی تورات، اهداف و برنامه های ویژه ای را برای تسلط و حاکمیت بر کشورها و ملت های غیریهود دنبال می کنند. از اواسط قرن هجده تا اواخر قرن نوزدهم، صهیونیست ها در تشکل های های مخفی خود که از نظر ساختار شباهت زیادی به سازمان های فراماسونری داشت، به تدوین افکار ومبانی نظری خود پرداختند، و اندیشه هایشان را حول محور چگونگی دست یابی به سرزمین، ایجاد ملت و تشکیل دولت تنظیم کردند. افزون بر این، استراتژی های ویژه ای را با هدف برنامه ریزی برای تثبیت حاکمیت و تحکیم سلطه صهیونیسم جهانی بر ملت ها و کشورهای غیریهود تدارک دیدند.

 


محور پروتکل های صهیونیسم

استراتژی های سازمان جهانی صهیونیسم در قالب پروتکل های 24 گانه بیان شده است.

در بخشی از پروتکل اول آمده است: هدف نهایی ما (صهیونیسم جهانی)، حاکمیت بر جهان است. این هدف جز با خشونت و زور به دست نمی آید؛ زیرا در ناموس طبیعت، حق با زور است، برابری، قانون، آزادی، حقوق بشر و لیبرالیسم الفاظی هستند که واقعیت خارجی ندارند. اینها ایده هایی بیش نیستند. از این مفاهیم باید به عنوان طعمه برای جذب نیروها و نابودی مخالفان خود استفاده کنیم.

در پروتکل دوم نیز آمده است: ما باید افکار عمومی و روند حرکت بین المللی را به سمتی ببریم که رقابت اقتصادی، محور اصلی تمام فعالیت ها گردد. اینجاست که کشورها و ملت ها، به کمک های مالی و پولی ما وابسته و نیازمند خواهند شد و از این راه امکان حاکمیت ما بر کشورها و ملت های غیر یهود فراهم می آید.

 


پروتکل های یهود

پروتکل های یهود، برنامه ای است که سرمایه داران، اقتصاددانان، اندیشمندان و علمای یهود برای ویران کردن بنای اسلام و مسیحیت آن را تنظیم کرده اند. یهودیان صهیونیست معتقدند که بعد از این ویرانی که طی صد سال انجام خواهد شد، آنان بر جهان برتری خواهند یافت.

متن پروتکل ها در سال 1897 میلادی به منظور قرائت در چند جلسه کنفرانس و بحث و تأیید نهایی آماده شده بود که پلیس مخفی تزار روسیه به کنفرانس مزبور هجوم آورد و اوراق آنها را به تاراج برد. متن پروتکل ها بسیار مفصل بوده و در 24 بخش تنظیم شده است. در یکی از این پروتکل ها می خوانیم: «اعلامیه حقوق بشر ازتراوشات ذهنی یهود است. اسرار این اعلامیه برای ما بسیار روشن است؛ زیرا ما آن را تنظیم و از راه آن مردم را بیچاره و بدبخت کردیم».

 

 


انتقال یهودیان به فلسطین

انتقال یهودیان جهان به فلسطین و اسکان آنها در مناطق اشغالی فلسطین، از جمله سیاست های این رژیم در راستای یهودی کردن فلسطین است. این سیاست از آغاز حاکمیت صهیونیسم و تأسیس اسرائیل در این سرزمین، همواره به موازات سیاست تجاوزکارانه آن، مدنظر رژیم صهیونیستی بوده و در حفظ امنیت، تقویت و تحکیم مسلط صهیونیسم بر سرزمین های اشغالی، و در نهایت یهودی کردن فلسطین، تأثیر به سزایی داشته است.

 

یکی از تاریخ نگاران یهودی، تاریخ رسمی انتقال یهودیان به فلسطین را سال 1881 و سال کوچ تعدادی از جوانان یهودی روسیه به فلسطین عنوان کرده و بیان می کند که قبل از این زمان، انتقال یهودیان، به سبب امتناع آنها از مشارکت عملی در اسکان و همکاری در طرح های مستعمره نشین سابق، وجود نداشته است.

 

 

 


تجزیه کشورهای اسلامی

اندیشه تجزیه کشورهای اسلامی، همواره ذهن رژیم صهیونیستی را به خود مشغول کرده است. این سیاست در تحقق استراتژی صهیونیسم، مبنی بر برپایی دولتی صهیونیستی و سلطه آن بر سراسرجهان بوده و برنامه آن، دور کردن کشورهای عربی از یکدیگر و نابودی شخصیت آنان و در نتیجه بردگی مردم است. نخستین گام برای برپایی و تحکیم سلطه دولت صهیونیستی، چیرگی آن بر خاورمیانه، با تمام ثروت ها و موقعیت استراتژیک آن می باشد.

 

 


دنیا تحت سلطه یهود

سردمداران صهیونیسم افزون بر تسلط بر بسیاری از سازمان های جهانی و شرکت های بین المللی از بسیاری از مراکز فرهنگی، خبری و هنری مهم دنیا برای برتری خود بر ملّت ها، استفاده می کنند.

خبرگزاری هایی چون رویتر، آسوشیتیدپرس، یونایتد پرس، انترنشنال، نیوز، هافاس و.... زیر سلطه صهیونیسم هستند. مطبوعات جهانی و از جمله روزنامه تایمز، دیلی اکسپرس، نیویورک تایمز، واشنگتن پست، شیکاگو، لایف، الشرق الاوسط، الاهرام، الحیات و... و نیز شبکه های خبری سی بی اس، ای بی سی، ام بی سی، سی ان ان، فاکس نیوز، بی بی سی و... تحت نظارت مستقیم یهود اداره می شوند.

برخی از هنرمندان مطرح جهانی نیز در گروه صهیونیسم ها جای دارند؛ همچون وودی آلن، جری لوئیس، جک لمون، کرک داگلاس، و... .

 


انزجار یهود از صهیونیسم

روند حرکت صهیونیسم و رژیم اسرائیل به گونه ای است که طی دو دهه گذشته، در میان یهودیان دنیا جنبش ها و نهضت هایی ایجاد گردیده که تمام تلاش خود را برای اثبات دوری خود از اسرائیل و اعلام بیزاری از صهیونیسم به کار گرفته اند. روند جدا شدن اقلیت های یهودی سراسر جهان از قلمرو صهیونیسم رو به افزایش است. به عبارت دیگر، جنبش صهیونیسم که در اوایل قرن بیستم سخنگوی تمام یهودیان بود، اینک پایگاه خود را از دست داده و یهودیان بسیاری از سراسر دنیا، به شیوه های گوناگون بیزاری خود را از صهیونیسم بیان می کنند.

 


مفهوم انتفاضه

انتفاضه یا انقلاب سنگ، جنبش جوان و نوین ضد صهیونیستی است که با بهره گیری از کمترین امکانات در پی نیل به هدفی بزرگ، یعنی آزاد سازی فلسطین است. این حرکت، محصول تأثیرپذیری از انقلاب اسلامی در احیای اسلام، پاسخی به اعمال فشار و اقدامات سرکوب گرانه رژیم اشغالگر قدس، واکنش در برابر یأس، ناامیدی، ضعف و سستی دولت های عرب در رویارویی با اسرائیل و سرانجام، عکس العمل در برابر ناتوانی و ناکامی گروه های نظامی و سیاسی فلسطینی در نجات آن کشور است. مردم و سازمان های هوادار انتفاضه، با تکیه بر ایمان انقلابی در درون مرزهای اشغالی، به مبارزه ای بی امان بر ضد اسرائیل دست زده اند، به گونه ای که سازش ناپذیری آنان، اسرائیل، آمریکا و سازمان آزادی بخش فلسطین (ساف) را در حل بحران خاورمیانه، با دشواری های بسیاری رو به رو کرده است.

 


چیستی انتفاضه

انتفاضه، در لغت به معنای جنبش، لرزش، غبارروبی، انقلاب، قیام، مرحله قبل از انقلاب، قیام بر ضد رخوت و رکود و حرکت همراه با نیرو و شتاب است. در اصطلاح هم به مفهوم جنبش ضد صهیونیستی مردم فلسطین گفته می شود که با بهره گیری از امکانات کم و ایمانی قوی، در صدد رسیدن به آزادی فلسطین هستند. در واقع، انتفاضه نامی است که برای خیزش خودجوش، مردمی، مستقل، مستمر، همگانی و اسلامی مردم فلسطین بر ضد اشغالگران صهیونیست به کار می رود.

 


بسترهای زایش انتفاضه

انتفاضه مردم فلسطین، معلول عوامل پرشماری است که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

انقلاب اسلامی ایران: انقلاب اسلامی ایران، موجب احیای اسلام و بیداری مسلمانان شد. این انقلاب، خودباوری را در فلسطینی ها تقویت کرد و آنان را به برخورداری از توانایی لازم برای گرفتن حق خویش آگاه ساخت.

ناتوانی گروه های نظامی و سیاسی در نجات فلسطین: از اواخر دهه هفتاد میلادی، گروه های نظامی به ناتوانی خود برای رهایی فلسطین پی برده، در نتیجه رو به سستی نهادند و مبارزه سیاسی را جای گزین مبارزه نظامی کردند. البته این شیوه نیز با شکست رو به رو شد و مردم را بر آن داشت تا با حرکت های خودجوش، در اندیشه نجات فلسطین باشند.

 

 

 


انقلاب سنگ

انتفاضه جدید مردم فلسطین را انقلاب سنگ هم می نامند؛ زیرا آنها به جای سلاح گرم، از سنگ برای دفاع از خود و تهاجم بر ضد دشمن استفاده می کنند. استفاده از سنگ، نگرانی عمیقی در اسرائیلی ها ایجاد کرده است؛ چون ممکن است فلسطینی ها نیز همانند حضرت داوود، پیامبر بزرگ بنی اسرائیل که با سنگ بر جالوت ستمگر پیروز شد، بر اسرائیل پیروز شوند.

سه شنبه 31/4/1393 - 12:8
سخنان ماندگار
دوشنبه 30/4/1393 - 11:55
رمضان

 

نزول قرآن کریم


در شب بیست و سوم رمضان کتاب آسمانی مسلمانان، قرآن مجید نازل گردید. برخی چنین می‌گویند که در این شب حقیقت قرآن به صورت دفعی و یک مرتبه بر قلب نازنین رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و اله) و سپس در طول ۲۳ سال به صورت تدریجی، در زمانها و مکانهای مختلف، آیات نورانی آن نازل گردیده است.

دوشنبه 30/4/1393 - 9:44
خانواده
چسب زخم



چه کودکانه به دنیایی آمدیم که میگفتند مثل دعواست!
انسانیت هایمان وسط معرکه تیزی خورد و زخم_معده گرفت!
باشد، این نیز بگذرد اما،
بد نیست روز حساب هم به جای پول خورد،چسب_زخم بدهند!
چهارشنبه 25/4/1393 - 8:25
تاریخ

خدایا به بزرگیت قسم
هیچ پدری را شرمنده همسر وفرزندش نکن
درد بزرگیست خودت خوب میدانی!!!!!!!!!
یاد داریم از دبستان از کتاب / درس اول صحبت از نان بود و آب
آنچه در خرد سالی خوانده ایم / همچنان در جستجویش مانده ایم
چهارشنبه 25/4/1393 - 8:22
قرآن
چهارشنبه 25/4/1393 - 8:17
سخنان ماندگار
چهارشنبه 25/4/1393 - 8:12
رمضان

ghadr[20patogh (4) عکس هایی با موضوع شبهای قدر , شهادت امام علی (ع)

أن هنگام که خدا را از پشت حلقه های موج های چشمانتان بهتر شناختید
کسانی که دستشان از دعاهای خالص کوتاه است یاد کنید باشد مرواریدی از موجهایش گنجی برای دیگران باشد
از دهان غیر کی کردی گناه
التماس دعا

بسم الله الرحمن الرحیم
شب قدری دیگر از ره رسید و در آستانه امتحانی دیگر برای اعمال و نفسهای خویشیم. و ناظران این امتحان که ملائکه و روح اند در هر هنگام بر اعمال این بندگان که آنرا با دستان خویش می نگاریم نظاره گرند.... در لحظه لحظه خواب و بیداری...بر سخن راندن و اعمال و باورهایمان و ....

شب قدر شبی است عظیم... برتر از هزار ماه .... و ماه رمضان ....ماه عبادت و روزه و شب زنده داری ها و ماه خداست که در آن شبی است که اعمال و عمرهای (زندگی) ما در آن رقم می خورد ....شب مناجات با خالق کائنات تا تلالو سپیده و طلب بخشش و مغفرت ورحمت وبندگی....زیرا که خود به بیداری دعوتمان کرد ....برای هبوط فرشتگان و روشنی راهمان و تعیین سرنوشت تا سالی دیگر و زندگی و رحیلمان به خانه ابدی .... برای توبه و توجه به خویش انسانی مان تا راهی نیکو قبل از رحیل برگزیده و قلمی زیبا بر حیاتمان نگاریم .... و در دام ظلمتی تیره که بر خود تنیده ایم و غفلت از اشارات ربوبیتش اسیر نگردیم ....

و این همان ماه پرفضیلت خالق یکتا،رمضان المبارک است برای پاک نمودن قلبها و قالبهایمان و آماده کردن آنها تا برای شب قدری دیگر برخیزیم با دوری گزیدن از هر آنچه معصیت را حاصل است و نگاهبانی خویش سرکش، از سحر تا غروب و نشستن بر سر و مائده ربانی اش و رهیدن از نفس دون صفت و اوج تا وصول به جایگاه و فطرتی که خدا ما را بر آن سرشته و بر زمین اش خلیفه خویش قرارمان داده که او مدبر کارها و گشاینده سختیها و دانا بر نادیده هاست....او مونس است ذاکران را .... و اصرار خواهندگان او را خسته (بیزار) نگرداند ....و پیوسته ندایش کنیم :

بار پروردگارا جز تو خدایی برما نیست ..... و معبودی جز تو نشناسیم ....ای سرور همه امیدواران.... و راهنمای ره گم کرده گان و کفایت کننده همه چیز.... و ای پوشاننده عیوب ....ای پناه هر گریخته ..... ای روشنا بخش قلوب و راهنمای متحیران و....

از آتش وجودمان که خود برافروخته ایم و از هر کبری رهایمان ساز تا فقط ترا بنده باشیم و از بندگان شکر گذار و صالحت قرارمان ده
یا مجیب دعوة المضطرین

چهارشنبه 25/4/1393 - 8:8
رمضان

 

 

ضربت خوردن امیرمؤمنان حضرت علی (علیه السلام) در محراب مسجد کوفه


در نوزدهم ماه مبارک رمضان سال ۴۰ هـ .ق. فرق مبارک مولای متقیان امیرمؤمنان حضرت علی(علیه السلام) در هنگام نماز صبح در محراب مسجد کوفه با شمشیر آغشته به زهر ابن ملجم مرادی شکافته شد.
گفته اند: گروهی از فراریان جنگ خوارج، در مکه در مذاکره محرمانه خود به این نتیجه رسیدند که برای اصلاح امور مسلمانان، سه تن را باید به قتل برسانند: حضرت علی(علیه السلام)، معاویه و عمروعاص. سه نفر از خوارج خود را برای اجرای این کار آماده ساختند: ابن ملجم داوطلب برای کشتن حضرت علی(علیه السلام) شد. او بی آنکه نیت خود را برای کسی بگوید وارد کوفه شد و در آن شهر با هم مسلکان خود، محرمانه تماس گرفت.
سرانجام زنی به نام قُطام و دو تن دیگر به نام‌های وَردان و شبیب با او همدست شدند و تصمیم گرفتند تا در سحرگاه شب نوزدهم رمضان در مسجد کوفه به حضرت علی(علیه السلام) حمله ور شوند. قُطام شمشیرهایی را که از قبل زهرآلود کرده بود به دست آنها داد. آنها جریان را به اشعث بن قیس نیز گفته بودند. او نیز با آنها هم رأی شده و برای کمک آنها به مسجد آمده بود.
مولای متقیان حضرت علی(علیه السلام) طبق معمول، سحرگاه به سوی مسجد کوفه آمدند و بالای بام رفتند و هنگام سپیده سحر اذان گفتند. سپس به محراب مسجد رفتند و مشغول نماز نافل? صبح شدند. وقتی در رکعت اول سر از سجده برداشتند. شبیب به طرف آن حضرت حمله ور شد، ولی شمشیرش به خطا رفت؛ بلافاصله ابن ملجم مرادی حمله کرد و شمشیر او بر فرق مبارک حضرت علی(علیه السلام) فرود آمد و فرق ایشان را تا نزدیک پیشانیشان شکافت و محاسن شریفشان را غرقِ خون کرد. در این هنگام حضرت فرمودند: « بسم الله و بالله و علی مله رسول الله فُزتُ و رب الکعبه ؛ به نام خدا و برای خدا و بر دین رسول خدا. به خدای کعبه سوگند که رستگار شدم!» سپس مقداری از خاک محراب را برداشت و روی زخم سرش پاشیدند و این آیه را تلاوت فرمودند: «مِنها خَلَقناکُُم وَ فیها نُعیدُکُُم وَ مِنها نُخرِجُکُُم تارَهً اُخری؛ ما شما را از خاک آفریدیم و در آن باز می گردانیم و از آن نیز بار دیگر شما را بیرون می آوریم» .
سپس اصحاب، یاران و آن حضرت را به خانه بردند و در بستر شهادت قرار دادند.
گفته اند: هنگامی که ضربت ابن ملجم بر فرق مبارک مولای متقیان علی(علیه السلام) فرود آمد، زمین لرزید و دریاها طوفانی و آسمانها متزلزل گشت و درهای مسجد به هم خورد و خروش از ملایکه آسمانها بلند شد و باد سیاهی به سختی وزید که جهان را تاریک ساخت. جبرئیل در میان آسمان و زمین ندا داد، به طوری که مردم هم شنیدند و گفت: «به خدا سوگند که ارکان هدایت در هم شکست و ستاره‌های علم نبوت خاموش شد؛ نشانه‌های پرهیزکاری از بین رفت و ریسمان محکم الهی پاره شد؛ پسر عموی حضرت مصطفی و سید اوصیا، علی مرتضی، شهید شد و بدبخت‌ترین اشقیا او را شهید کرد».

چهارشنبه 25/4/1393 - 7:51
شهدا و دفاع مقدس
در هراسم از شهر بی خاطره ...

کجایند مردان بی ادعا ..

سه شنبه 24/4/1393 - 9:6
مورد توجه ترین های هفته اخیر
فعالترین ها در ماه گذشته
(0)فعالان 24 ساعت گذشته