تبیان، دستیار زندگی

اقبال لاهوری می گوید

پدرم یک جمله به من گفت که این جمله روح من را دگرگون کرد. روزی من در اتاقم داشتم قرآن می خواندم، پدرم آمد از جلو اتاق رد بشود، به من گفت: محمد! قرآن را آنچنان بخوان که گویی بر تو نازل شده است.  این جمله خیلی در من اثر گذاشت.

منبع : تبیان

عبرت ها چه فراوانند و عبرت پذیرها چه اندک.

اگه برهنگی نشونه ی اصالته

پس حیوانات اصیل ترین موجود روی زمین اند

وَاعْبُدُواْ اللّهَ وَلاَ تُشْرِكُواْ بِهِ شَیْئًا وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا وَبِذِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاكِینِ وَالْجَارِ ذِی الْقُرْبَى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالجَنبِ وَابْنِ السَّبِیلِ وَمَا مَلَكَتْ أَیْمَانُكُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ یُحِبُّ مَن كَانَ مُخْتَالاً فَخُورًا- و خدا را بپرستید!

و هیچ‏چیز را همتاى او قرار ندهید! و به پدر و مادر، نیکى کنید؛ همچنین به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان، و همسایه نزدیک، و همسایه دور، و دوست و همنشین، و واماندگان در سفر، و بردگانى که مالک آنها هستید؛ زیرا خداوند، کسى را که متکبر و فخر فروش است، (و از اداى حقوق دیگران سرباز مى‏زند،) دوست نمى‏دارد."

سوره نساء آیه 36

رسول خدا(ص) می فرمود:

شما هرگز نمی توانید با مال و ثروت مردم را به سوی خود جلب کنید، بلکه با  گشاده رویی و حسن خلق آنان را مجذوب خود گردانید.

منبع : تبیان

گفت: عجیب است، نه؟
سر تكان دادم.
گفت: اینكه آدم در چهل سالگی دوباره متولد شود، عجیب است. نه؟!
گفتم: ببخشید، نمی دانم چه بگویم.
سرش را انداخت پایین. سرم را برگرداندم تا اشكهای یك مرد چهل ساله را با موهای جو گندمی نبینم. رو به رویم نشسته بود و شانه هایش می لرزید. از روی صندلی بلند شدم. چرخی زدم اطراف رواق دارالرحمة، خواستم حواسم را پرت زائران عرب زبان بكنم. زنانی با چادرهای براق مشكی و یا دختر چینی كه كوله اش را روی چادر سفید با گلهای قرمز انداخته بود. اما نمی شد، تصویر اشكهایش و صدای خفیف ناله اش در گوشم می پیچید. دوباره برگشتم. سرش را بلند كرد. به پهنای صورت، اشك ریخته بود.
گفتم: آقای دیوید! خیلی فرق كرده اید. برای من جای تعجب است، شما با دیوید هشت روز پیش كاملاً متفاوتید؟ توی حرم چه اتفاقی برای شما افتاد.
با آرامش نفس كشید و توی چشمانم زل زد. گفت: شاید برای یك محقق مذهبی مسیحی كه هیچ گاه به اماكن مذهبی مسلمانان نیامده و اطلاعات ناقصی از دین اسلام دارد، آمدن به حرم امام رضا(ع) جذاب باشد؟ اولش به خاطر معماری این بنای قدیمی به این سرزمین آمدم.
نگاهش را از چشمانم دزدید و به گلهای قرمز قالی خیره شد. گفت: می فهمی عشق چیست؟ من یك فرد مذهبی هستم و خوب احساسم را می فهمم. من حس كردم توی مسجد گوهرشاد، یك اتفاقی افتاد. حس كردم كنار سقاخانه، جایی كه بالای سرت كبوترهای سفید در آسمان اوج می گیرند. اتفاقی در قلبم افتاد. من یك مسیحی مذهبی بودم می فهمی؟! من صدای ناله و شیون كسانی را می شنیدم كه به پنجره فولاد توسل كرده بودند. . . می فهمی؟!
سرم را به علامت تأیید تكان دادم. چشمانم می سوخت و نوك بینی ام هم. آرام تر شده بود انگار. گفتم: آقای دیوید، حضرت عیسی مسیح مردگان را زنده می كرد. من باور دارم كه حضرت رضا(ع) ما (و اكنون شما) هم دلهای مرده را زنده می كند.
سرش را بلند كرد. سرش را چند بار به علامت تأیید تكان داد. دستش راستش را سمت چپ سینه اش گذاشت.
گفتم: ببخشید. قلبتان درد می كند؟!
گفت: نه! می خواهم صدای تپشهای قلب جدیدم را حس كنم

منبع :سایت روزنامه قدس

فلسفه ی نقاره زدن در حرم امام رضا علیه السلام

نقاره در ایام معمولی 2 نوبت نواخته می شود. 20 دقیقه مانده به اذان صبح و 20 دقیقه مانده به غروب آفتاب و در اعیاد 2 ساعت بعد از غروب آفتاب،

وسایل نقاره زنی در نقاره خانه حضرت، شامل كرنا و طبل است. 

به شخصى كه روزه نمى‏گرفت ، گفته شد كه چرا روزه نمى‏گیرى؟

اوگفت:

به دلیل خود قرآن كه فرموده: اگر مسافر بودید، روزه نگیرید و من هم در دنیا مسافر هستم و نمى‏توانم براى همیشه بمانم

مردی عرب به نماز جماعت ایستاده بود ولی بسیار عجله داشت و می‌خواست نماز هر چه زودتر تمام شود و او به کارش بپردازد.
پیشنماز بعد از خواندن سوره فاتحه سوره نوح را شروع کرد و گفت: "ما فرستادیم نوح را..." (سوره نوح )
اما دنباله آیه را فراموش کرده بود و مدتی نمازگزاران را منتظر گذاشت.
مرد عرب که نمی‌توانست صبر کند با صدای بلندی گفت: ‌

ای شیخ ! اگر نوح نمی‌رود کس دیگری را بفرست و ما را بیش از این در انتظار مگذار.

فقر و بی چیزی بزرگترین ثروتی بود که خدای بزرگ به من ارزانی داشت. همت و اراده مرا آن قدر بلند کرد که زمین و آسمان ها نیز در نظرم ناچیز شدند."