"صراط" – مراسم افتتاحیه فیلم «پذیرایی ساده» به کارگردانی «مانی حقیقی»، جمعه شب در حالی در محل سینما فرهنگ برگزار شد که حضور چهره ای حاشیه ساز در میان حاضرین، جلب توجه می نمود.

به گزارش سرویس سیاسی صراط؛ فرد حاضر در این مراسم کسی نبود بجز «جعفر پناهی» که چند ماهی است نام وی در کنار نام "نسرین ستوده"، به لقلقه زبان رسانه های معاند و اپوزیسیون و ایضاً اهرم فشار نهادهایی بین المللی همچون اتحادیه اروپا، تبدیل شده بود!


برنده جایزه "ساخاروف برای آزادی بیان" از سوی اتحادیه اروپا که اخیراً فیلم مستند گونه اش از سوی "کمیته داوری اسکار" بعنوان نامزد این جشنواره نیز برگزیده شده است؛ با آرامش خاطر و طمأنینه ای مثال زدنی(!)، در این مراسم حاضر شد و با سایر هم قطارانش به گفتگو و خوش و بش پرداخت!


جالب تر آنکه حضور این کارگردان حامی فتنه 88 در حالی در اینگونه مراسم ها صورت می پذیرد که وی براساس حکم صادره از سوی دادگاه در 27 آذرماه 1389 به 6 سال حبس تعزیری، 20 سال ممانعت از هرگونه فعالیت های فرهنگی و هنری و ایضاً ممنوع الخروجی از کشور محکوم شده است!

جعفر پناهی از كارگردان های حامی فتنه سبز كه با ساختن فیلمهایی سیاه نما و تبلیغاتی علیه جمهوری اسلامی به یكی از چهره های محبوب ضد انقلاب و جشنواره های غربی تبدیل شد، پیشتر در حین ساخت فیلمی بر اساس سناریوی ساختگی یکی از نامزدهای شکست خورده انتخابات دهم، مبنی بر ادعای کذب وقوع تجاوز در زندانهای كشور، به منظور تهیه خوراك تبلیغاتی علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی دستگیر و بعد از طی مراحل دادرسی به 6 سال زندان محكوم شد.

 
وی از جمله كارگردانانی است كه طی چند سال اخیر سعی داشته تصویری سیاه از ایران و ایرانی، نزد غربیان ارائه دهد و با این بهانه در چند جشنواره غربی مورد تشویق و تقدیر قرار گیرد. 

جوایزی چون دوربین طلایی جشنواره فیلم كن (برای فیلم «بادكنك سفید» در سال 1995)، شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز (برای فیلم «دایره» در سال 2000) و خرس نقره‌ای جشنواره بین المللی فیلم برلین (برای «آفساید» در سال 2006) تنها نمونه‌ای از این آثار است كه مورد توجه مخالفان نظام اسلامی قرار گرفت. گفتنی است پناهی در تیرماه سال 85 در جمع اعضای سازمان ادوار تحکیم حضور پیدا کرده و به ادعای آنها در دفاع از زندانیان سیاسی دست به اعتصاب غذای 3 روزه زده است! 

نکته شایان توجه در این رابطه آن است که طی روزهای اخیر و پس از ظاهر شدن جعفر پناهی در میان انظار عمومی، شبکه های غربی و رسانه های ضد انقلاب که تا پیش از این، در نقش حامیان دوآتیشه و دایه های دلسوزتر از مادر پناهی و ستوده ظاهر می شدند و سنگ ایشان را بر سینه می زدند، نه تنها هیچ واکنش از خود بروز نداند، بلکه موضع سکوت و بایکوت خبری را در پیش گرفتند!

چگونه است که تا چند ماه گذشته، آب خوردن نسرین ستوده و عطسه کردن جعفر پناهی، پیش از وقوع آن(!) توسط این دست رسانه ها مخابره می شد، اما پس از شکست اعتصاب غذای خشک(!) ستوده و حضور پناهی در میان سینماگران، کک اینگونه رسانه های سخن چین، حتی گزیده هم نمی شود؟!

با اینگونه تفاسیر، مواضع منفعت طلبانه و ابزاری رسانه های اجنبی از بازیچگان سیاسی، بیش از پیش هویدا می شود. 
این دست رسانه ها تا جایی که منافع شومشان ایجاب می کند در راستای جریان سازی و دفاع از شخصیت مدنظر از هیچ کوششی دریغ نمی کنند، اما به محض اتمام تاریخ مصرف گزینه مذکور، آن را همچون ملعبه ای مستعمل و از کار افتاده، دور می اندازند!

فلذا شایسته است که با هوشیاری تمام و با منطق و عقلانیت و بدور از احساسات و هیجانات کاذب، با این قبیل موارد مواجه شویم و منافع و مصالح ملی را بر هر امر دیگری ارجح بدانیم.

 

 

 

منبع: پرداد/ پریسا دهقان