روایت ساخت قطعه «نینوا» از زبان «حسین علیزاده»
خالق قطعه مشهور «نینوا» می‌گوید كه زاده روز عاشوراست و همیشه نامش را كه مادرش به همین مناسبت بر او نهاده دوست می‌دارد و خلق این قطعه به سالهای كودكی‌اش باز می‌گردد.
محبوبیت قطعه «نینوا» در زمان انتشارش فروش بالایی را برای آن رقم زد، كه برای یك آلبوم موسیقی در ایران بعد از انقلاب تا آن زمان بی سابقه بود. برخی كارشناسان میزان محبوبیت این قطعه را با قطعه «ای ایران» روح الله خالقی برابر دانسته‌اند.حسین علیزاده، آهنگساز و نوازنده چیره دست تار در گفت‌وگو با خبرنگار موسیقی فارس دریادآوری چگونگی ساخت قطعه مشهور «نینوا» گفت: من بچه خیابان خیام هستم و یكی از سرگرمی ما بچه‌ها در آن موقع راه‌اندازی دسته بود. من نمی‌خواهم تبلیغ وابستگی مذهبی كنم ولی همیشه اسمم را دوست داشتم و از آنجایی كه من در روز عاشورا متولد شده‌ام، مادرم اسمم را حسین گذاشته و «علیزاده» هم هستم! .
وی ادامه داد: من از موضع یك متخصص موسیقی می‌گویم كه با نینوا بیشتر بعد از انقلاب و اول انقلاب آشنا شدم و برایم اسم بسیار زیبایی بود.خیلی‌ها تفاسیر مختلف راجع به نینوا كردند و این قطعه را برای خودشان دانستند.
وی افزود: نینوا آن واژه‌ای است كه ما همه حس‌ها را می‌توانیم درباره آن داشته باشیم. اگر می‌خواهند موضوع و حس مبارزه امام حسین(ع) را به آن اطلاق كنند، من افتخار می‌كنم.
این آهنگساز در خصوص اینكه برخی این قطعه را به جای نینوا، نینوا اطلاق می‌كنند، اظهار داشت: «نینوا» اسم زیبایی است كه یك معنای چند بعدی می‌توان به آن داد. هم«نینوا» است هم «نوای نی» است و هم قطعه‌ای كه این نی می‌نوازد در دستگاه نواست. به همین جهت نینوا یك قطعه ملی شد و هر كس با هر عقیده‌ای با این قطعه ارتباط برقرار كرد.
وی ادامه داد: من دوستان بسیار زیادی با عقاید مختلف با این قطعه پیدا كردم و خودم مدیون قطعه نینوا هستم كه در یك زمانی در ذهن من اتفاق افتاد. زمانی كه من شاهد آن بودم كه جنگ شروع شده بود و همه داشتند در زمینه موسیقی برداشت خودشان را می‌كردند. در آن زمان مسئولان موسیقی از من خواستند كه بیایید در مورد اتفاقاتی كه در جنگ افتاده قطعه بسازید. من گفتم اولاً نمی‌توانم كار سفارشی بسازم چرا كه باید با حس خودم بوجود بیاید و ضمن اینكه هر كسی جنگ را یك جور می‌بیند .
این نوازنده تار بیان داشت: نمی‌گویم كه این قطعه را برای جنگ ساختم ولی در شرایطی بود كه در جنگ زندگی می‌كردیم . یادم هست یكبار یك نفر از من پرسید كه نینوا چه رنگی است؟ گفتم یك افق تیره‌ای است كه رنگ قرمزش غالب است چرا كه ساخت این قطعه در نگاهم به افق در یك غروب اتفاق افتاد. البته اولین جلد نینوا با طرحی از رضا درخشانی به همین رنگ چاپ شد.
وی در خصوص مدت زمان ساخت این قطعه گفت: نوشتنش چیزی حدود 2 سال طول كشید و اما ایده‌اش 5-4 ماه ولی ایده كلی‌تر آن به سال 56 برمی‌گردد. من در آن سال یك طرح اولیه از دستگاه نوا داشتم كه در حافظیه اجرا شد و چیدمان و فانتزی این جریان به سالهای 56-55 برمی‌گردد كه كم كم این ایده را برایم آورد. تمام هنرمندان یك اثر می‌سازند و دائم این را با روایتهای دیگر بیان می‌كنند. من هم دائم با شكل‌ها و شیوهای مختلف در تكنوازی‌هایم و كارهای گروهی‌ام این ایده را داشتم .
علیزاده ادامه داد: نینوا هم نتیجه و فكرهای اولیه‌اش از سالهای 23-24 سالگی شكل گرفت و من در 32 سالگی آن را نوشتم.
خالق نینوا با بیان اینكه تمام این ایده‌ها به زمان كودكی برمی‌گردد،اظهار داشت:من بچه‌ای بودم كه در جنوب شهر تهران در یك خانواده زیر متوسط از نظر اقتصادی اما پر از عشق زندگی می‌كردم.
منبع : خبرگزاری فارس
