تبیان، دستیار زندگی

قُل لاَّ أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَآئِنُ اللّهِ وَلا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ مَا يُوحَى إِلَيَّ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الأَعْمَى وَالْبَصِيرُ أَفَلاَ تَتَفَكَّرُونَ

سوره : الانعام  آیه شماره : 50

ریشه کلمه : عند

فعل : عند

معنی : نزد، پيش، قرب (مکاني، زماني، معنوي)، طرف، جانب، نزديكى، حرف ظرف و دائم الاضافه است

توضیح : در قرآن مجيد در معانى زير به كار رفته است: 1- ظرف مكان. 2- حكم. 3- بقاء يا حتمى بودن. 4- تقرب.

قُلْ إِنِّي عَلَى بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَكَذَّبْتُم بِهِ مَا عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ إِنِ الْحُكْمُ إِلاَّ لِلّهِ يَقُصُّ الْحَقَّ وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِينَ

سوره : الانعام  آیه شماره : 57

ریشه کلمه : عند

فعل : عند

معنی : نزد، پيش، قرب (مکاني، زماني، معنوي)، طرف، جانب، نزديكى، حرف ظرف و دائم الاضافه است

توضیح : در قرآن مجيد در معانى زير به كار رفته است: 1- ظرف مكان. 2- حكم. 3- بقاء يا حتمى بودن. 4- تقرب.

قُل لَّوْ أَنَّ عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِيَ الأَمْرُ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمِينَ

سوره : الانعام  آیه شماره : 58

ریشه کلمه : عند

فعل : عند

معنی : نزد، پيش، قرب (مکاني، زماني، معنوي)، طرف، جانب، نزديكى، حرف ظرف و دائم الاضافه است

توضیح : در قرآن مجيد در معانى زير به كار رفته است: 1- ظرف مكان. 2- حكم. 3- بقاء يا حتمى بودن. 4- تقرب.

وَلاَ أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَآئِنُ اللّهِ وَلاَ أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلاَ أَقُولُ إِنِّي مَلَكٌ وَلاَ أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزْدَرِي أَعْيُنُكُمْ لَن يُؤْتِيَهُمُ اللّهُ خَيْرًا اللّهُ أَعْلَمُ بِمَا فِي أَنفُسِهِمْ إِنِّي إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِينَ

سوره : هود  آیه شماره : 31

ریشه کلمه : عند

فعل : عند

معنی : نزد، پيش، قرب (مکاني، زماني، معنوي)، طرف، جانب، نزديكى، حرف ظرف و دائم الاضافه است

توضیح : در قرآن مجيد در معانى زير به كار رفته است: 1- ظرف مكان. 2- حكم. 3- بقاء يا حتمى بودن. 4- تقرب.

فَإِن لَّمْ تَأْتُونِي بِهِ فَلاَ كَيْلَ لَكُمْ عِندِي وَلاَ تَقْرَبُونِ

سوره : يوسف  آیه شماره : 60

ریشه کلمه : عند

فعل : عند

معنی : نزد، پيش، قرب (مکاني، زماني، معنوي)، طرف، جانب، نزديكى، حرف ظرف و دائم الاضافه است

توضیح : در قرآن مجيد در معانى زير به كار رفته است: 1- ظرف مكان. 2- حكم. 3- بقاء يا حتمى بودن. 4- تقرب.

قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَى عِلْمٍ عِندِي أَوَلَمْ يَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَهْلَكَ مِن قَبْلِهِ مِنَ القُرُونِ مَنْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُ قُوَّةً وَأَكْثَرُ جَمْعًا وَلَا يُسْأَلُ عَن ذُنُوبِهِمُ الْمُجْرِمُونَ

سوره : القصص  آیه شماره : 78

ریشه کلمه : عند

فعل : عند

معنی : نزد، پيش، قرب (مکاني، زماني، معنوي)، طرف، جانب، نزديكى، حرف ظرف و دائم الاضافه است

توضیح : در قرآن مجيد در معانى زير به كار رفته است: 1- ظرف مكان. 2- حكم. 3- بقاء يا حتمى بودن. 4- تقرب.