تبیان، دستیار زندگی

وَإِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِلَى بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِيثًا فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَأَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَأَعْرَضَ عَن بَعْضٍ فَلَمَّا نَبَّأَهَا بِهِ قَالَتْ مَنْ أَنبَأَكَ هَذَا قَالَ نَبَّأَنِيَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ

سوره : التحريم  آیه شماره : 3

ریشه کلمه : عرف

فعل : عُرف

معنی : درك، شناختن، تشخيص «عُرف» معروف، شناختن، يال و موهاى گردن اسب، پى در پى، متوالي، بلندي، تپه، جمع آن اعراف «معروف» شناخته شده، معمول، آنچه هماهنگ فطرت و وجدان است «تعارف» شناختن همديگر «اعتراف» اقرار.

توضیح : معرفت و عرفان درك و شناختن شى‏ء است با تفكّر و تدبر در اثر آن و آن از علم اخص است. (راغب)