تبیان، دستیار زندگی

وَإِذَا مَسَّ الإِنسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَآئِمًا فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَن لَّمْ يَدْعُنَا إِلَى ضُرٍّ مَّسَّهُ كَذَلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ

سوره : يونس  آیه شماره : 12

ریشه کلمه : ضرر

فعل : ضرر

معنی : «ضُرّ» بد حالى، مصيبت، گرفتاري، سختي «ضَرّ» زيان، آسيب، ضرر «ضَرَر» بدحالى، نقصان، آسيب، بيماري جمع آن اضرار «اضطرار» مجبور کردن، وادار کردن، گرفتار کردن، ناچار کردن «مضطرّ» درمانده، ناچار «ضرار» ضرر زدن، ضرر رساندن، آسيب رساندن «مضارّة» زيان زدن، مخالفت «ضرّاء» زمينگيرى، سختى، قحطي، بيچارگي، بيماري، نقص اموال و انفس، گرفتارى

توضیح : در قرآن مجيد ضرّ به فتح و ضم (ض) هر دو آمده است. ولى ضرّ به فتح (ض) پيوسته مقابل نفع آمده، [مائده:76]، [حج:13]. بر خلاف ضرّ به ضمّ (ض) كه هيچ وقت با نفع يك جا نيامده است مثل [يوسف:88] بلى در بعضى آيات مقابل رحمت آمده مثل [روم:33]. و در بعضى مقابل خير به كار رفته مثل [انعام:17]. «ضُرّ» بد حالى است اعمّ از آنچه در نفس باشد مثل نقص عضو، يا در حال مثل كمى مال و جاه.