• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
عضویت در خبرنامه
برای مشاهده معانی و تفاسیر هر آیه بر روی متن آیه کلیک نمایید.
سوره : البقرة  آیه شماره : 23
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : البقرة  آیه شماره : 31
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : البقرة  آیه شماره : 94
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : البقرة  آیه شماره : 111
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 93
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 168
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 183
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : الانعام  آیه شماره : 40
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : الانعام  آیه شماره : 143
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : الاعراف  آیه شماره : 194
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : يونس  آیه شماره : 38
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : يونس  آیه شماره : 48
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : هود  آیه شماره : 13
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : يوسف  آیه شماره : 17
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : الانبياء  آیه شماره : 38
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : النمل  آیه شماره : 64
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : النمل  آیه شماره : 71
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : القصص  آیه شماره : 49
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : السجدة  آیه شماره : 28
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : سبأ  آیه شماره : 29
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : يس  آیه شماره : 48
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : الصافات  آیه شماره : 157
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : الدخان  آیه شماره : 36
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : الجاثية  آیه شماره : 25
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : الاحقاف  آیه شماره : 4
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : الحجرات  آیه شماره : 17
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : الطور  آیه شماره : 34
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : الواقعة  آیه شماره : 87
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : الجمعة  آیه شماره : 6
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : الملك  آیه شماره : 25
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.
سوره : القلم  آیه شماره : 41
ریشه کلمه : صدق
فعل : صدق
معنی : «صدق» راست، راست گفتن، راستى، خبر راست، راستين، درستکار بودن، «تصديق» باور داشتن، قبول کردن، اذعان، اعتقاد، راست دانستن مطلب و سخن «صدقه» احسان، چيزى که انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. جمع آن صدقات «تصدّق» صدقه دادن، بخشيدن، انفاق «صَدُقه» مهريّه، کابين. جمع آن صداق «صديق» رفيق، دوست راستين «صدّيق» پيوسته راستگو ، راست کردار «صادقين» راستگويان
توضیح : «صدقه» چيزى است كه انسان از مال خود قربة الى اللّه مى‏دهد. و آن اعمّ از زكات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته مى‏شود ولى زكات فقط اسم واجب است (مجمع) در علت اين نامگذاري گفته شده كه بنده به وسيله آن صدق عبوديّت خويش را اظهار مى‏كند. «صَدُقَة» به فتح (ص) و ضم (د) مهريّه زن است جمع آن در قرآن صدقات آمده [نساء:4]. شايد علت اين تسميه آن باشد كه شخص با دادن مهر صدق احترام و حق زن يا دستور خدا را ظاهر مى‏كند. «صدّيق» بسيار راستگو و راغب در مفردات سه قول درباره آن نقل كرده است: 1- كسى كه اصلاً دروغ نمى‏گويد. 2- آن كه دروغ از او سر نمى‏زند كه به صدق عادت دارد. 3- آن كه در قول و عقيده راست، و راستى خويش را به کار و فعلش اثبات كند.