تبیان، دستیار زندگی

يَعْمَلُونَ لَهُ مَا يَشَاء مِن مَّحَارِيبَ وَتَمَاثِيلَ وَجِفَانٍ كَالْجَوَابِ وَقُدُورٍ رَّاسِيَاتٍ اعْمَلُوا آلَ دَاوُودَ شُكْرًا وَقَلِيلٌ مِّنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ

سوره : سبأ  آیه شماره : 13

ریشه کلمه : شكر

فعل : شكر

معنی : سپاسگزاري، ثنا گوئى در مقابل نعمت، اعتراف به نعمت همراه با نوعى تعظيم، يادآورى و اظهار

توضیح : شكر بر سه نوع است: 1- شكر قلب و آن يادآورى نعمت است. 2- شكر زبان و آن ثناگوئى در مقابل نعمت است. 3- شكر اعضا و جارح و آن مكافات نعمت به قدر قدرت است. شكر خدا ياد آورى نعمت هاى او و ثناگوئى در مقابل آنها است و شكر از خدا مجازات عمل صالح بنده است و خداوند از اين عمل شاكر و شكور است. شكر سبب مزيد نعمت است. [ابراهيم:7].