تبیان، دستیار زندگی

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أُوْلَئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ

سوره : البينة  آیه شماره : 6

ریشه کلمه : شرر

فعل : شرّ

معنی : بد، ضرر، ضرر قبيح ، تبه کار «شرير» مضرّ، مفسد، ظالم. جمع آن «اشرار» و «شرار» «شَرَر»، «شِرار» جرقه، شراره و جرقه آتش

توضیح : شر آن است كه همه از آن اعراض مى‏كنند چنانكه خير آن است كه همه به آن مايل مى‏شوند. (مفردات) و گفته اند: شرّ اسمى است جامع تمام رذائل و خطايا.