سوره :
الرحمن
آیه شماره :
13
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
16
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
18
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
21
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
23
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
25
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
28
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
30
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
32
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
34
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
36
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
38
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
40
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
42
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
45
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
47
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
49
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
51
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
53
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
55
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
57
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
59
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
61
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
63
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
65
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
67
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
69
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
71
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
73
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
75
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
77
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
