سوره :
الفاتحة
آیه شماره :
2
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
البقرة
آیه شماره :
126
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
البقرة
آیه شماره :
260
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
آل عمران
آیه شماره :
35
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
آل عمران
آیه شماره :
36
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
آل عمران
آیه شماره :
38
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
آل عمران
آیه شماره :
40
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
آل عمران
آیه شماره :
41
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
آل عمران
آیه شماره :
47
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
المائدة
آیه شماره :
25
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الانعام
آیه شماره :
45
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الانعام
آیه شماره :
162
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الاعراف
آیه شماره :
122
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الاعراف
آیه شماره :
143
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الاعراف
آیه شماره :
151
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الاعراف
آیه شماره :
155
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
يونس
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
هود
آیه شماره :
45
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
هود
آیه شماره :
47
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
يوسف
آیه شماره :
33
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
يوسف
آیه شماره :
101
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
ابراهيم
آیه شماره :
35
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
ابراهيم
آیه شماره :
36
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
ابراهيم
آیه شماره :
40
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الحجر
آیه شماره :
36
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الحجر
آیه شماره :
39
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
مريم
آیه شماره :
4
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
مريم
آیه شماره :
4
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
مريم
آیه شماره :
6
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
مريم
آیه شماره :
8
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
مريم
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
طه
آیه شماره :
25
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
طه
آیه شماره :
84
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
طه
آیه شماره :
125
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الانبياء
آیه شماره :
22
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الانبياء
آیه شماره :
89
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الانبياء
آیه شماره :
112
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
المؤمنون
آیه شماره :
26
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
المؤمنون
آیه شماره :
39
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
المؤمنون
آیه شماره :
94
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
المؤمنون
آیه شماره :
98
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
المؤمنون
آیه شماره :
99
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الفرقان
آیه شماره :
30
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الشعراء
آیه شماره :
12
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الشعراء
آیه شماره :
16
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الشعراء
آیه شماره :
48
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الشعراء
آیه شماره :
83
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الشعراء
آیه شماره :
109
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الشعراء
آیه شماره :
117
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الشعراء
آیه شماره :
127
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الشعراء
آیه شماره :
145
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الشعراء
آیه شماره :
164
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الشعراء
آیه شماره :
169
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الشعراء
آیه شماره :
180
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الشعراء
آیه شماره :
192
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
النمل
آیه شماره :
8
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
النمل
آیه شماره :
19
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
النمل
آیه شماره :
44
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
النمل
آیه شماره :
44
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
القصص
آیه شماره :
16
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
القصص
آیه شماره :
17
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
القصص
آیه شماره :
21
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
القصص
آیه شماره :
24
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
القصص
آیه شماره :
33
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
العنكبوت
آیه شماره :
30
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الصافات
آیه شماره :
100
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الصافات
آیه شماره :
180
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الصافات
آیه شماره :
182
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
ص
آیه شماره :
35
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
ص
آیه شماره :
79
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الزمر
آیه شماره :
75
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
65
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الزخرف
آیه شماره :
46
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الزخرف
آیه شماره :
82
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الزخرف
آیه شماره :
82
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الدخان
آیه شماره :
7
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الجاثية
آیه شماره :
36
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الجاثية
آیه شماره :
36
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الجاثية
آیه شماره :
36
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الاحقاف
آیه شماره :
15
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
المنافقون
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
التحريم
آیه شماره :
11
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
نوح
آیه شماره :
5
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
نوح
آیه شماره :
28
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
النبأ
آیه شماره :
37
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.