تبیان، دستیار زندگی

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ وَالَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنكُمْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ مِن قَبْلِ صَلَاةِ الْفَجْرِ وَحِينَ تَضَعُونَ ثِيَابَكُم مِّنَ الظَّهِيرَةِ وَمِن بَعْدِ صَلَاةِ الْعِشَاء ثَلَاثُ عَوْرَاتٍ لَّكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ وَلَا عَلَيْهِمْ جُنَاحٌ بَعْدَهُنَّ طَوَّافُونَ عَلَيْكُم بَعْضُكُمْ عَلَى بَعْضٍ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ

سوره : النور  آیه شماره : 58

ریشه کلمه : ثوب

فعل : ثوب

معنی : بازگشتن، اجتماع، جمع شن، «ثَوب» لباس، و «ثياب» جمع آن «اثابة» پاداش، جزاي خير، جزا دادن،

توضیح : لباس را بدان جهت «ثوب» گويند كه بافته شده و به حالتي كه در نظر بود رجوع كرده است زيرا در ابتدا از بافتن پارچه، لباس در نظر بود. «مثابّه» محل كسب ثواب، محلى كه مردم به آن رجوع مى‏كنند مى‏روند و بر ميگردند.