تبیان، دستیار زندگی

اتَّخَذُواْ أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللّهِ وَالْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَمَا أُمِرُواْ إِلاَّ لِيَعْبُدُواْ إِلَـهًا وَاحِدًا لاَّ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ

سوره : التوبة  آیه شماره : 31

ریشه کلمه : حبر

فعل : حبر

معنی : عالم، اثر پسنديده، جمع آن «احبار» «تُحْبَرُونَ» نعمت دادن، شاد و مسرور شدن، سروري كه اثر آن از چهره پيداست .

توضیح : عالم را از آن جهت «حبر» (به فتح اوّل) گويند كه در اثر علم و عملش جاودان مى‏ماند. « أحبار» كه چهار بار در قرآن آمده مراد علماي يهود است.