تبیان، دستیار زندگی

قَالُواْ أَجِئْتَنَا لِنَعْبُدَ اللّهَ وَحْدَهُ وَنَذَرَ مَا كَانَ يَعْبُدُ آبَاؤُنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ

سوره : الاعراف  آیه شماره : 70

ریشه کلمه : وحد

فعل : وحد

معنی : «وحد» انفراد، تنهايى، تنها «وحده» تنها، به تنهايي، فقط «واحد» و «واحده» يک، يگانه، يکتا «وحيد» واحد

توضیح : واحد در اصل چيزى است كه مطلقا جزيى ندارد، سپس آن در هر موجود بكار مى‏رود.

وَجَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِذَا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِي الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْاْ عَلَى أَدْبَارِهِمْ نُفُورًا

سوره : الاسراء  آیه شماره : 46

ریشه کلمه : وحد

فعل : وحد

معنی : «وحد» انفراد، تنهايى، تنها «وحده» تنها، به تنهايي، فقط «واحد» و «واحده» يک، يگانه، يکتا «وحيد» واحد

توضیح : واحد در اصل چيزى است كه مطلقا جزيى ندارد، سپس آن در هر موجود بكار مى‏رود.

وَإِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَإِذَا ذُكِرَ الَّذِينَ مِن دُونِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ

سوره : الزمر  آیه شماره : 45

ریشه کلمه : وحد

فعل : وحد

معنی : «وحد» انفراد، تنهايى، تنها «وحده» تنها، به تنهايي، فقط «واحد» و «واحده» يک، يگانه، يکتا «وحيد» واحد

توضیح : واحد در اصل چيزى است كه مطلقا جزيى ندارد، سپس آن در هر موجود بكار مى‏رود.

ذَلِكُم بِأَنَّهُ إِذَا دُعِيَ اللَّهُ وَحْدَهُ كَفَرْتُمْ وَإِن يُشْرَكْ بِهِ تُؤْمِنُوا فَالْحُكْمُ لِلَّهِ الْعَلِيِّ الْكَبِيرِ

سوره : غافر  آیه شماره : 12

ریشه کلمه : وحد

فعل : وحد

معنی : «وحد» انفراد، تنهايى، تنها «وحده» تنها، به تنهايي، فقط «واحد» و «واحده» يک، يگانه، يکتا «وحيد» واحد

توضیح : واحد در اصل چيزى است كه مطلقا جزيى ندارد، سپس آن در هر موجود بكار مى‏رود.

فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا قَالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَكَفَرْنَا بِمَا كُنَّا بِهِ مُشْرِكِينَ

سوره : غافر  آیه شماره : 84

ریشه کلمه : وحد

فعل : وحد

معنی : «وحد» انفراد، تنهايى، تنها «وحده» تنها، به تنهايي، فقط «واحد» و «واحده» يک، يگانه، يکتا «وحيد» واحد

توضیح : واحد در اصل چيزى است كه مطلقا جزيى ندارد، سپس آن در هر موجود بكار مى‏رود.

قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَاء مِنكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ كَفَرْنَا بِكُمْ وَبَدَا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَاء أَبَدًا حَتَّى تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ إِلَّا قَوْلَ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَكَ وَمَا أَمْلِكُ لَكَ مِنَ اللَّهِ مِن شَيْءٍ رَّبَّنَا عَلَيْكَ تَوَكَّلْنَا وَإِلَيْكَ أَنَبْنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ

سوره : الممتحنة  آیه شماره : 4

ریشه کلمه : وحد

فعل : وحد

معنی : «وحد» انفراد، تنهايى، تنها «وحده» تنها، به تنهايي، فقط «واحد» و «واحده» يک، يگانه، يکتا «وحيد» واحد

توضیح : واحد در اصل چيزى است كه مطلقا جزيى ندارد، سپس آن در هر موجود بكار مى‏رود.