تبیان، دستیار زندگی

فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيهِ وَقُلْنَا اهْبِطُواْ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَلَكُمْ فِي الأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَى حِينٍ

سوره : البقرة  آیه شماره : 36

ریشه کلمه : كون

فعل : كَوْن

معنی : بود، هست، واقع شد، بودن، گرديدن، به حالتي درآمدن، تحقق يافتن، «مکان» جا، محلّ، موقعيت، در برابر، به جايِ «مكانة» موضع، منزلت، محلّ، موقعيّت، حالت، وضع، قدرت، طاقت

توضیح : كان در بسيارى از اوصاف خدا معنى ازليّت مى‏دهد.

مَّا الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ وَأُمُّهُ صِدِّيقَةٌ كَانَا يَأْكُلاَنِ الطَّعَامَ انظُرْ كَيْفَ نُبَيِّنُ لَهُمُ الآيَاتِ ثُمَّ انظُرْ أَنَّى يُؤْفَكُونَ

سوره : المائدة  آیه شماره : 75

ریشه کلمه : كون

فعل : كَوْن

معنی : بود، هست، واقع شد، بودن، گرديدن، به حالتي درآمدن، تحقق يافتن، «مکان» جا، محلّ، موقعيت، در برابر، به جايِ «مكانة» موضع، منزلت، محلّ، موقعيّت، حالت، وضع، قدرت، طاقت

توضیح : كان در بسيارى از اوصاف خدا معنى ازليّت مى‏دهد.