YÂ ZEYNEP

Sen doğduğun zaman doğdu âdeta

Hüzünler, Belâlar, fâni dünyâda

Sabır, rızâ senin ikiz kardeşin

Yiğitlikte olmaz yiğitler eşin

İlmin bir deryâdır, üstâdın Zehrâ

Senden aldı ziynet baban Murtezâ

Övünür adınla senin her kadın

Zâlimler titretir mukaddes adın

İzzet nâmın ile eder iftihâr

İffet senin ile buldu itibâr

Sabrın mesajların ile yâ Zeynep!

Yaşayacak ilelebed bu mektep

Hutbelerin sarstı Kufe"yi, Şâm"ı

Esaretin tekmil etti kıyâmı

Acıklı feryadın titretti herkesi

Boğazından çıkan Murtezâ sesi

Sesin kulaklarda hâla çınlıyor

Feryadından yerler gökler inliyor

Sen esîr oldun ki kurtulsun esîr

Zincire vuruldun, kırılsın zincir

Keşke yığsa âlem kuvvetini hep

Verse ümmete bir daha bir Zeynep

Musa Aydın