جلد نـهـم - صفحه 297 - آزادي در چهار چوب قانون و اسلام
صفحه : 297
باشد.
ما مي خواستيم و آقايان مي خواستند كه بعد از انقلاب هم خيلي با ملايمت رفتاركنند، آزاد كردند، مرزها را باز گذاشتند، آزاد كردند همه را، قلمها را آزاد كردند،گفتارها را آزاد كردند، احزاب را آزاد كردند، به خيال اينكه اينها يك مردمي هستند كه لااقل اگر مسلمان نيستند؛ آدم هستند. براي يك مملكتي كه براي خود اينها ملت زحمت كشيده است ، لااقل اين قدر ادراك دارند كه اگر دوباره اوضاع برگردد، براي همه بداست . لكن معلوم شد خير، قضيه اين حرفها نيست و اينها عمال خارجيها هستند حالا ياعمال امريكا هستند، يا عمال جاهاي ديگر هستند، حالا براي ملت ماهيت اينها، ماهيت اين نويسنده ها، ماهيت اين احزاب ، ماهيت اين الفاظ فريبنده بيمعنا، براي ملت حالاروشن شد.
ما بايد از دولت و از وزير كشور هم گلايه كنيم كه در آن روزي كه اينها سيصد نفر را- آن طور كه گفتند - زخمي كردند، از طرف دولت جز يك اظهار تاسف ، ما چيزي نديديم ؛ از راديو هم نديديم چيزي . اگر بنا بود اينها با يك اظهار تاسفي ، با يك مثلانصيحتي ، از كارهاي خلاف خودشان دست برمي داشتند، حالا چند ماه است كه نصيحت شده است ، توصيه شده است ، التماس شده است ؛ همه چيز با اينها رفتار شده
سوءاستفاده گروهكها از آزادي
آزادي در چهار چوب قانون و اسلام
اگر ما الان ديگر انقلابي رفتار كنيم ، نمي توانند بگويند كه شما آزادي نداديد. ماآزادي داديم ، سوءاستفاده شد و ديگر آزادي نخواهيم داد. آزادي به آن معنا كه اينهابخواهند، خرابكاري بكنند اين آزادي نخواهد داده شد. آزادي در حدودي كه قوانين اقتضا مي كرد؛ در حدودي كه اسلام به ما اجازه مي دهد. اسلام اجازه نمي دهد كه ما آزادبگذاريم كه هركس هر غلطي بخواهد بكند؛ هر توطئه اي مي خواهد بكند؛ هر كاري مي خواهد بكند كه بكشد به خاك و خون .
