تبیان، دستیار زندگی

جلد هـشتم - صفحه 514 -  آمال و شهوات انسان

صفحه : 514

شركت دارد؛ و از آنجا راهش جلوتر مي رود. حيوانات با انسان شركت دارند در همين امور مادي ، همان خوردن و خوابيدن و توليد مثل كردن ، همه حيوانات همين اند، انسان هم اگر همين باشد، حيواني است مثل ساير حيوانات ولو اينكه خوراكش با او فرق داشته باشد، حيوانات هم بعضيشان با بعضي خوراكشان فرق دارد؛ يكي گوشتخوار است ، يكي علفخوار است و انسان هم جز آنهاست كه علفخوار است منتها حالا گوشتخوار هم شده .اگر انسان تربيت و تعليم نداشته باشد - توام با هم - در همين حد حيوانيت باقي مي ماند. وانسان از ساير حيوانات ، اگر آن تربيت و تعليم نباشد، بدتر است .

آمال و شهوات انسان

حيوانات حدود شعاع فعاليتشان خيلي محدود است و حدود تجاوز و تعديشان هم محدود است ؛ يكي طعمه اي گير مي آورد و مي خورد و ديگر ذخيره نمي كند،الابعضيشان ، و همان وقتي كه سير شد مي رود سراغ كارش مي خوابد. انسان ، يعني اين حيواني كه حالا نرسيده به حد انسانيت ، اين حيوان ، اين قسم از حيوان كه ما اسمش را"انسان " مي گذاريم براي اينكه بعدها ممكن است انسان بشود، اين هيچ حدي ندارد. نه در شهوت حد دارد و نه در آمال و آرزوهايي كه بايد باشد، حد دارد. شما اگر فرض كنيدبراي يك انساني ، يكي از همينها، ابتدائا خودش خيال مي كند كه من اگر يك خانه خوبي داشتم بس بود، وقتي به خانه مي رسد، مي بيند بس نيست . خوب ، يك باغي هم پهلوي آن خانه بود بس بود، به باغ كه رسيد، مي بيند بس نيست . يك مزرعه اي داشتيم ، خوب ،بد نبود، به مزرعه مي رسد، يك دهكده خوب بود داشته باشيم ! به آن مي رسد، هر چه بالا مي رود زيادتر مي شود. ابتدائا يك چيز مختصري مي خواست ، هر چه بالاتر رفت ،زيادتر مي شود، طمعش زيادتر مي شود، آرزويش زيادتر مي شود. اينهايي كه يك مملكت دارند، مي بينيد كه مي روند دنبال يك مملكت ديگر؛ مملكت گيري مي كنند. اگرهمه ممالك دنيا را يك انساني بگيرد، آن وقت به فكر مي افتد برود كره ماه ، برود آنجا راهم بگيرد، بعد به فكر مي افتد برود كره مريخ ، آنجا را هم بگيرد؛ بعد مي رود سراغ