تبیان، دستیار زندگی

جلد هـشتم - صفحه 487 -  وظيفه امر به معروف و نهي از منكر

صفحه : 487

اعمال ما دفنش كنند. فكري براي اين بايد كرد.

شروع اصلاح جامعه از اصلاح خويشتن

تا ما خودمان را اصلاح نكنيم نمي توانيم بگوييم كه ما يك اشخاصي هستيم كه براي خدا داريم كار مي كنيم ؛ مي خواهيم اصلاح كنيم مردم را. تا آقا خودشان صالح نباشندنمي توانند دعوت به صلاح بكنند. كسي كه خودش خداي نخواسته پايش را كج مي گذارد اگر به مردم بگويد پايت را راست بگذار مسخره اش مي كنند مي گويند اگر پاراست گذاشتن صحيح بود خودت بگذار! اگر شما، كه پاسداريد و مدعي هستيد كه مابراي پاسداري خدمت مي كنيم به اسلام مي خواهيم خدمت كنيم ، اگر خداي نخواسته همان طور كه در رژيم سابق گاهي مي ريختند منزل يك كسي و اثاثش را مي بردند، زن وبچه اش را به زحمت مي انداختند، اگر حالا هم از يكي از شما خداي نخواسته يك همچو چيزي صادر بشود، و ديگران جلويش را نگيرند و تربيتش نكنند، نهيش نكنند،اين حربه را دست دشمن ما مي دهد و مي گويد پاسدارها اين جوري اند. نمي گويد آن يك [چنين ] آدمي بود؛ نمي گويند اين يك روحاني ملبس به اين لباس اينطوري است ؛مي گويند آخوندها اينطورند و پاسدارها! اين خطر را چه جور بايد رفع كرد؟ ما الان مواجهيم با اين .

وظيفه امر به معروف و نهي از منكر

الان مكلفيم ما، مسئوليم همه مان ، همه مان مسئوليم ، نه مسئول براي كار خودمان ؛مسئول كارهاي ديگران هم هستيم "كلكم راع و كلكم مسوول عن رعيته "(1) همه بايد نسبت به همه رعايت بكنند. همه بايد نسبت به ديگران . مسئوليت من هم گردن شماست ؛ شما هم گردن من است . اگر من پايم را كج گذاشتم ، شما مسئوليد اگر نگوييد چرا پايت را كج گذاشتي ؟ بايد هجوم كنيد، نهي كنيد كه چرا؟ اگر خداي نخواسته يك معمم در يك جا