جلد هـشتم - صفحه 311 - اختلاف افكني ميان حوزه و دانشگاه و ديگر توده ها
صفحه : 311
براي خودشان خطر مي دانستند، حمله شان به اين دو جبهه بود. منتها فرم حمله شان فرق داشت . در زمان رضاخان كه من يادم است ، و اكثر شما يادتان نيست ، در آن زمان باسرنيزه حمله مي كردند اين جبهه را بشكنند. و لهذا حمله مي كردند مدارس را، افراد رامي گرفتند مي بردند، عمامه ها را بر مي داشتند، لباسها را مي كندند، مدرسه ها را مي بستند،مساجد را تعطيل مي كردند. مجالس وعظ و روضه و اينها را بكلي از بين بردند. به خيال اينكه با اين فرم مي شود از بين برد. منتها در دانشگاه چون انعكاس خارجي اش رامي ترسيدند، به اين فرم وارد نمي شدند؛ به فرم ديگر وارد مي شدند كه نگذارنددانشجويان رشد كنند. بعد فهميدند كه اين طرز نتيجه ندارد. فشار هرچه زيادتر باشد بدترخواهد شد. براي اينها بدتر خواهد شد. در زمان محمدرضا حمله به روحانيت را تغييردادند شروع كردند به تبليغات كردن كه مردم را از روحانيت جدا كنند.
اختلاف افكني ميان حوزه و دانشگاه و ديگر توده ها
چون اين دو قوه اسلام ، قوه روحانيت و قوه دانشگاه ، مي توانست در مقابل اينهابايستد. آن ترتيبي كه با فشار بخواهند روحانيت را از بين ببرند، اين ترتيب نشد، تغييردادند وضع را. شروع كردند تبليغات به ضد روحانيت كه جدا كنند روحانيت را ازدانشگاه ، و همه را از مردم . بين مردم ، هم دانشگاهي و هم روحاني را، هم روحانيين را،مي خواستند - در بين مردم - يك طوري قلمداد كنند كه اينها ديانت صحيح ندارند؛ اينهاهم درباري و انگليسي و - نمي دانم - امريكايي و اينها هستند. نقشه اين بود كه ملت جدابشود از اين دو قشري كه از آنها كار مي آيد. بين خود اين دو تا هم جدايي انداختند، به طوري كه روحانيين ، بدبين بودند به دانشگاهيها؛ دانشگاهيها بدبين بودند به روحانيين ، واين نقشه اي بود براي اينكه اين قشرهاي موثر را از هم جدا بكنند، و همه را از ملت جدابكنند، تا نتوانند اينها كاري انجام بدهند، و آنها بهره برداري خودشان را از اين كشوربكنند.
از دستاوردهاي انقلاب
در اين نهضت ، يكي از بركات اين نهضت اين بود كه اين قشرها را به [هم ] نزديك
