جلد هـفتم - صفحه 498 - صورت اعمال در ماوراي طبيعت
صفحه : 498
لكن يك جاي ديگري هم هست كه در آنجا شكنجه هايي است كه ما نمي توانيم بفهميم . و آن از خود اعمال است . اينطور نيست كه نظير اينجا يك فراشي از خارج بيايدو شكنجه كند. خود عمل انسان چنانچه صالح باشد، خود آن عمل در آنجا به انسان مي رسد. و چنانچه "عمل " ناصالح باشد، همان به او مي رسد؛ و من يعمل مثقال ذره شرا يره . ازآن طرف هم : فمن يعمل مثقال ذره خيرا يره . (1) خودش را مي بيند. هر ذره اي كه انسان عمل مي كند يك صورت ماورا طبيعت دارد. اينجا زبانش را آدم دراز مي كند، زبان درازي مي كند، يك مسلماني را، يك مومني را فحش مي دهد، غيبت مي كند؛ آن مومن فرض
بعضي از كارها هست كه جزاي آن در اين دنيا نمي شود؛ امكان ندارد. هر "جاني "يك نفر آدم است ، مثل ساير مردم است ، يك جان دارد و يك حيات دارد؛ اين جاني اگر چنانچه ده هزار نفر را كشته باشد [و] ما بخواهيم براي ده هزار نفر اين را مجازات كنيم ، چطور مجازات كنيم ؟ يك جاني كه صد نفر را، به آن طرزي كه مي دانيد درشكنجه قرار داده ، يعني آن طرزي كه شنيديد در شكنجه قرار داده ، حالا ما بخواهيم اين را مجازات كنيم ، چطور مجازات كنيم ؟ نمي شود، يك جان دارد؛ ما غايت امر اين است كه او را بكشيم ؛ غايت امر اين است كه نه ، او را فرض كنيد با شكنجه بكشيم . اما او كه يك [نفر را] شكنجه نكرده ، يك نفر را نكشته كه در مقابل يك كشتن يك كشتن ، و در مقابل يك شكنجه يك شكنجه . شكنجه گرهايي كه از خارج هم تعليم بر مي داشتند، اينها فوج فوج مردم را شكنجه كرده اند! اينهايي كه جوانهاي ما را كشته اند - بعضي از آنها عددبسياري از جوانهاي ما را كشتند و از بين بردند - اينها آنقدري كه ماها مي توانيم شكنجه شان كنيم و ماها مي توانيم جزا به آنها بدهيم يك امر ناچيزي است .
ناچيز بودن جزاي دنيوي شاه جنايتكار
صورت اعمال در ماوراي طبيعت
