تبیان، دستیار زندگی

جلد هـفتم - صفحه 436 -  جرمهاي بخشودني و نابخشودني

صفحه : 436

جرمهاي بخشودني و نابخشودني

اينها چيزي نيستند. اينهايي كه حالا دارند آشوب مي كنند الان چيزي نيستند، لكن اگر ماغفلت كنيم ممكن است اين [ها] چيزي بشوند. من حالا الان از اينها هيچ خوفي ندارم ؛براي اينكه يك ملتي همه اقشارش با هم بودند و همه يك مطلب را خواستند همان طوركه ديديد كه همه ملت كه با هم بودند، نتوانستند قدرتهاي خارجي اين ملت را از آن كاري كه دارد منحرف كنند، ما هيچ خوفي نداريم كه اين چند تا فاسدي كه مانده است اينها يك چيزي باشند. لكن دشمن هر چه باشد نبايد ما او را كم بشماريم . اين كم ممكن است كم كم زياد بشود؛ و زياد دارودسته پيدا بكند. ما بايد بيدار باشيم . با بيداري ، باتوجه ؛ يك نفر هم كه ديديم [كه ] مخالف است برويم سراغش جلويش را بگيريم . نبايدما فرض كنيم كه خوب ، بياورند چهار تا تفنگ از خارج ؛ ما الحمدلله خودمان چه داريم .نخير، بايد ما با تمام قدرت و قوه هر چه مي توانيم ، اگر سرحدات را ديديم كه اسلحه واردمي شود، همه قوا رو هم بروند جلويش را بگيرند نگذارند وارد بشود. اين اوقات غيرعادي كارها غير عادي نبايد واقع بشود. نبايد روي آن ترتيبي كه پيشتر بوده است واقع بشود. من آقايان كه اينجا بودند، آقايان روساي ژاندارمري و رئيس ستاد، به آنها راجع به اين سرحدات سفارش كردم . ما مي خواهيم خيلي بهتر بشود. من آن وقتي كه مي بينيم كه در ارتش گاهي وقتها يك مسائلي واقع مي شود كه مورد اشكال است ، مثلا متن دستورانتقال زندانيهاي نظامي از زندان قصر - اين را مطلعيد - ما وقتي كه ببينيم كه زندانيان نظامي را مي خواهند اينها يكجا بگذارند، و تو ذهن ملت ما بيايد كه اين يك توطئه اي است - من نمي گويم هست ؛ . . . احتمال دادند كه اينها را مي خواهند فرار بدهند، اينهامي خواهند توطئه كنند؛ من مي دانم كه اينها نمي توانند ديگر توطئه كنند، اين را مي دانم ؛لكن وقتي واقع شد يك همچو مسئله اي ، براي ما سوظن پيدا مي شود براي ملت سوظن پيدا مي شود؛ چرا بايد اينطور باشد؟ اينها بايد يك قدري سر و صورت پيدا كنند.

من هر وقت صحبت شده است - چون شما يكي اش را ديديد - من در هر اجتماعي