تبیان، دستیار زندگی

جلد هـفتم - صفحه 369 -  هشدار به جوانان

صفحه : 369

آن وقت كه [مردم ] مي ريختند توي خيابانها و فرياد مي كردند كه مرگ بر اين كذا،هيچ ابدا [كسي ] به فكر اين نبود كه من شب مي روم منزل ، شايد شام نداشته باشم . هيچ به فكر نبود. آن روحيه بود كه پيروزي آورد. آن روحيه را مي خواهند از ما بگيرند. حالا بازمتوجه به اينكه من خانه ام چطور است ، چي [ندارم ] خوب ، چي شد؟ حالا كه نشد، حالاكجاست خانه .

شگردهاي شيطاني

شما جوانها كه تا حالا مطلب را به اينجا رسانديد، ملت ما كه با همه اقشارش ، با جان وخون خودش ، مطلب را به اينجا رساند مبادا به اين حرفها گوش بكند و خون جوانان

ملت ، هر جا به هر كس كه برسيم بگوييم خوب ، تا حالا چه شد؟ هيچ چي كه نشده ! پس ناراضي درست كنيم . يك دسته كارگر را از كار باز بداريم ، يك دسته دهقان را ازكشاورزي باز بداريم ، مدارس را از اينكه مشغول كارشان باشد، دانشگاهها را از اينكه مشغول كارشان باشد، باز بداريم ؛ نگذاريم يك ساماني پيدا بكند اين مملكت . و از آن نهضتي كه اينها داشتند و هيچ كاري به اينكه حالا من چه دارم ، چه ندارم نبود.

الان مي خواهند خانه بسازند براي اينها، اينها باز نمي گذارند. اينها باز مي آيند مانع مي شوند. به هر اسمي به شما دارند "مستضعف " مي گويند؛ شما قبول نكنيد. آنهامي فهمند "مستضعف " يعني چه ، به اينها بد حالي مي كنند! ما همه جز مستضعفين هستيم ؛يعني ما كه اشخاصي بوديم كه ابرقدرتها ما را ضعيف مي شمردند، ما را هيچ مي دانستند؛ما مي خواهيم از اين جهت بيرون بياييم . مي افتند دنبال اينها كه اينها مي گويند، خانه مامي خواهيم براي "مستضعفين " بسازيم . مگر شما مستضعفيد؟! نخير، شما خيلي كذاهستيد! از اين راه - هر راهي كه بتوانند يك اخلالي بكنند - اخلال مي كنند؛ و همه نظراخلالگرها به اين است كه نگذارند ايران براي خودش يك ساماني پيدا بكند كه دست آنها تا ابد كوتاه بشود.

هشدار به جوانان