تبیان، دستیار زندگی

جلد هـفتم - صفحه 366 -  همت ، كار، شكيبايي

صفحه : 366

داشتند و از ساير چيزها غفلت كرده بودند؛ آن يك توجه اينكه بايد اين سلسله برود، كه خائن است ، و بايد يك حكومت اسلامي پيدا بشود. همان طور كه قبل از اينكه ما اين سدبزرگ را بشكنيم - در حالي كه توجه داشتيم به شكستن اين سد - از كارها و از حالات خودمان غافل بوديم ، كه مثلا من فلان حاجت را دارم ، غافل بوديم ؛ و اين غفلت و توجه به مقصد پيشبرد كرد. همين طور حالا هم بايد اين چيزها [رعايت بشود]؛ چون ما بين راه هستيم ، [هنوز] نرسيديم به مقصد، ما راه داريم ، طولاني است راه .

همت ، كار، شكيبايي

خيليها مي آيند - مثلا يك جمعيتهايي - كه در ناحيه ما فقر است و - نمي دانم - هيچ يك از آثار تمدن نيست و مريضخانه نداريم و اسفالت نداريم و آب نداريم ؛ و از اين مسائل . من گفتم به بعضيها، كه خوب ، اين حالا پيدا شده است ، يا از اول بوده است ؟معلوم است كه اين هميشه بوده ، اين قبلا بوده . چيزي كه از اول بوده است ، به مجرد اينكه آنهايي كه خراب كردند، يا عمل نكردند رفتند، يكدفعه بايد درست بشود؟ اينكه امكان ندارد. خوب ، حالا ما يك كاري كرديم كه اينها رفتند؛ فرض كنيد كه ما ديگر عرضه اينكه كار ديگر انجام بدهيم نداريم ؛ حالا دست خودتان است ، خودتان درست كنيد.

مقدرات كشور در دست مردم

بايد باز ملت اين حال آماده باش را كه داشته است ، و حال تحركي كه داشته است - اين را - حفظش بكند؛ و از اين چيزهايي كه دستهاي اجانب و ناپاك بين مردم منتشرمي كنند اعتنا نكند به اينها. و اينهايي كه مي آيند و نمي گذارند كارها انجام بگيرد، از ايشان جلوگيري بشود؛ تا اينكه اين نهضت به آخر برسد. نهضت بين راهي - اين - مثمر ثمرنيست ؛ نهضت به آخر برسد، يك دولت مستقر پيدا بشود، يك مجلس شوراي ملي - نه به آن معنايي كه در زمانهاي سابق پيدا مي شد كه مردم بي اطلاع بودند - يك مجلسي كه به نظر خود مردم باشد، مردم خودشان نظر داشته باشند، مقدرات دست خود مردم باشد،اينها تحقق پيدا بكند؛ آن وقت مردم بروند سراغ اينكه ما فقير هستيم .