تبیان، دستیار زندگی

جلد هـفتم - صفحه 198 -  معماي لاينحل

صفحه : 198

و اما راجع به آقاي صدر؛ (3) ما از آن وقت كه نجف بوديم و اين قضيه واقع شد تاوقتي كه پاريس رفتيم و بعد هم به ايران آمديم ، دنبال اين قضيه بوديم . آقاي صدر در

اسلامي شركت بكنند و آن معنايي كه در ايران تحقق پيدا كرد - كه آن حقيقت فداكاري در راه اسلام و وحدت همه اقشار ملت براي پيشرفت مقاصد اسلام است - اين در همه ملتها ان شاءالله حاصل بشود. و اگر همچو وحدت كلمه اي با يك همچو مقصد بزرگي كه اقامه عدل است در اين كشورها، در كشورهاي پهناور اسلام پيدا بشود قدرت عظيمي است كه هيچ قدرت و ابرقدرتي در مقابل آن ايستادگي نمي تواند بكند.

[مترجم : راجع به اينكه شما از دولت فلسطين تاييد كرده ايد و خواهان حق آنها هستيد. ]

معماي لاينحل

و اما راجع به تاييد ما از فلسطين و انزجار ما از اسرائيل ؛ اين تازگي ندارد. ما ازقريب بيست سال پيش از اين تا حال ، راجع به اين مسائل بحث و گفتگو كرديم ودولتهاي عربي را و ساير مسلمين را در اين راه نصيحت كرديم كه راجع به اين مسائل با هم تشريك مساعي بكنند؛ اگر . . . دول عربي - كه جمعيتهاي زياد و گروههاي زيادي دارند - اينها با هم اتفاق داشتند اين مصيبتها براي فلسطين و براي قدس پيش نمي آمد. لكن مع الاسف دولتهاي عربي به نصايح ما گوش نكردند و بااختلافاتي كه بين خودشان دستهاي اجانب ايجاد كردند توجه نكردند؛ و اين اختلاف الان هم موجود است و روزافزون مي شود. من جمله اين اختلافي كه به واسطه قراردادي كه بين مصر و اسرائيل پيدا شد به دست اجانب ، (2) اين اختلافات بين مسلمين و بين دول اسلام دامن زد، از باب اينكه رشد سياسي بين اينها نيست ، نتوانستندحل مسائل را بكنند و تن در دادند به يك همچو امر بزرگي . يك همچو خيانتي كه دنبال آن اختلاف بين مسلمين و اختلاف بين دول اسلامي بيشتر شد، و موجب تاسف شديدماست .