تبیان، دستیار زندگی

جلد هـفتم - صفحه 137 -  همه با هم در راه سازندگي

صفحه : 137

مي دانند؛ اين رمز پيروزي است . آنها كه مادي هستند و ما ديگر، آنها هرگز شهادت رانمي خواهند ولي جوانان ما شهادت را سعادت خودشان مي دانند، اول راحت خودشان مي دانند. اين رمز پيروزي بود. آنها كه گمان كردند مي توانند در اين برهه از زمان بين جوانان من ، بين جوانان ما، بين عزيزان ما اختلاف بيندازند در اشتباهند. جوانان ما همه به اسلام متوجهند؛ همه با ايمان راسخ به پيش مي روند.

شما كه در مرزها هستيد، در گمركات هستيد، به حد خودتان بايد عمل كنيد و آنها كه در مراكز هستند به مقدار خودشان ؛ نه شما بايد انتظار داشته باشيد كه يك قشر - دولت -

همه با هم در راه سازندگي

ما قدمهاي بعدي خيلي داريم . بايد همه با هم - همه اقشار با هم - اين خرابه اي كه براي ما گذاشته اند آباد كنيم . اين بدبختها ايران را خراب كردند؛ به اسم "تمدن بزرگ " تمام آثار تمدن را از ايران كنار زدند؛ با اسم "اصلاحات ارضي " كشاورزي ما را از بين بردند؛فرهنگ ما را از بين بردند؛ ارتش ما را وابسته كردند؛ ملت ما را ضعيف كردند؛ تمام مخازن ما را بردند و در خارج براي خودشان پاركها درست كردند؛ و ان شاءالله از آنها پس مي گيريم .

اين خائنين ، يك مملكت آشفته ، يك مملكت خراب براي ما گذاشتند؛ مملكتي كه كارگرش فقير، كشاورزش فقير، كاسبش فقير؛ مملكتي كه در حومه تهران ، متصل به تهران ، خود تهران محله هاي "زاغه نشين " دارد، بدبخت دارد؛ اينها را براي ما گذاشتند.

كسي نمي تواند ايران را به تنهايي ، قشري نمي تواند به تنهايي ، اين خرابه را آباد كند.دولت نمي تواند، روحانيت نمي تواند، بازاري نمي تواند، دهقان نمي تواند، كارگر،كارمند نمي توانند لكن "همه " مي توانند؛ همه با هم : يدالله مع الجماعه (2)؛ جماعتها وقتي كه باهم شدند كارها انجام مي گيرد. ديديد كه با وحدت كلمه و اجتماع و اتكال به خدا اين سدبزرگ را شكستيد؛ الان هم با اتكال به خدا و وحدت كلمه اين خرابه را بايد آباد كنيد .