تبیان، دستیار زندگی

جلد پنجم - صفحه 279 -  نغمه شوم "اسلام منهاي روحانيت "

صفحه : 279

باهم مجتمع بشويد؟ يك قدر كنار بگذاريد اين هواهاي نفسانيه را. اين يك تاسف است كه من از شما جوانهاي خارج دارم بدون اينكه نظر به شخص معيني باشد - از همه .

نغمه شوم "اسلام منهاي روحانيت "

يك تاسفي هم از داخل دارم . ما چندين سال است كه زحمت كشيديم و دانشگاه رابه ملاها، به مدارس علوم قديمه ، به طلاب علوم قديمه نزديك كرديم ؛ بازار را به اين هردو؛ بازار با آنها نزديك بود با آن جهت ، با دانشگاه نزديك كرديم ؛ اين جبهه هاي مختلف را با هم نزديك كرديم و هميشه سفارش كرديم به اينكه بايد وحدت كلمه داشته باشيد تا بتوانيد يك كاري انجام بدهيد؛ اگر هر كدام يك جناح خاصي باشد، يك طرف خاصي بكشد و او طرف ديگري بكشد، اين اول استفاده اش مال اجانب است . آنها الان كه ديدند يك وحدتي در ايران پيدا شده و رو به وحدت دارد مي رود و ممكن است تمام جناحها با هم يك بشوند، و آن روزي كه تمام جناحها با هم يك شدند فاتحه هم شوروي خوانده مي شود و هم امريكا خوانده مي شود و هم هر كشوري بخواهد دخالت كند در امور شما و هم اين بساط ظلم و تعدي از بين مي رود، وقتي كه ديدند اينطور شده است ، باز افتاده اند توي كار براي اينكه جناحها را از هم جدا كنند، جبهه ها را از هم جداكنند. باز فعاليت شروع شده از جانب دستگاه و از جانب اجانب و از جانب عمال آنها به اينكه آخوند را بگويند كه نه ، ما مثلا فلان فرد را قبول داريم ؛ اين استثنائي است ! (3) لكن علماي ديگر را قبول نداريم . اين يك نغمه اي است كه گاهي مي كنند. من اين را از اول گفتم كه آقا اگر شما آخوند را استثناء كنيد از جمعيت خودتان ، هيچ كاري نمي توانيد انجام بدهيد؛ براي اينكه توده ها با اينها هستند؛ اينها مظهر اسلامند، اينها مبين قرآنند، اينهامظهر نبي اكرمند. مردم اينها را اين جور شناخته اند؛ مردم علاقه دارند به دين خودشان ،علاقه دارند به اسلام خودشان . آن علاقه اي كه به اسلام دارند، علاقه اي به علماي