تبیان، دستیار زندگی

جلد بیست و یکم - صفحه 209 -  اهدانامه به آقاي علي خميني "اهداي كتاب صحيفه سجاديه "

اهدانامه

زمان : 22 آذر 1367 / 3 جمادي الاول 1409

مكان : تهران ، جماران

موضوع : اهداي كتاب صحيفه سجاديه

مخاطب : خميني ، علي (1)

صفحه : 209

بسمه تعالي

"هديه النمله "

فارغ از هر دو جهانم به گل روي علي از خم دوست جوانم به خم موي علي

طي كنم عرصه ملك و ملكوت از پي دوست ياد آرم به خرابات چو ابروي علي

صحيفه كامله سجاديه ، نمونه كامل قرآن صاعد است و از بزرگترين مناجات عرفاني در خلوتگاه انس است كه دست ما كوتاه از نيل به بركات آن است ؛ آن كتابي است الهي كه از سرچشمه نورالله نشات گرفته و طريقه سلوك اولياي بزرگ و اوصياي عظيم الشان را به اصحاب خلوتگاه الهي مي آموزد. كتاب شريفي است كه سبك بيان معارف الهيه اصحاب معرفت را چون سبك قرآن كريم بدون تكلف الفاظ در شيوه دعا و مناجات براي تشنگان معارف الهيه بيان مي كند. اين كتاب مقدس چون قرآن كريم سفره الهي است كه در آن ، همه گونه نعمت موجود است و هركس به مقدار اشتهاي معنوي خود ازآن استفاده مي كند. اين كتاب همچون قرآن الهي ادق (2) معارف غيبي كه از تجليات الهي در ملك و ملكوت و جبروت و لاهوت و مافوق آن حاصل مي شود در ذهن من و تونيايد و دست طلبكاران از حقايق آن كوتاه است ، به شيوه خاص خود قطراتي كه از

1- نوه حضرت امام .

2- دقيقترين .

صفحه : 210

درياي بيكران عرفان خود مي چشاند و آنان را محو و نابود مي كند:

پس عدم گردم عدم چون ارغنون گويدم انا اليه راجعون

پس تو اي نويسنده محروم از همه معارف و بيخبر از كون و مكان ، قلم را بشكن وصحيفه را ببند و از حد خود كه هواهاي نفساني چون تار عنكبوت بر سراسر وجودت پيچيده و هر روز و شب افزون مي گردد به فضل لايزال الهي پناه ببر "انه ذو رحمه واسعه "

و من اين كتاب بزرگ را به فرزند عزيزم كه در جبهه او نور و نور علي نور مي بينم وآن عزيز كه يادگار احمد(3) و از سلاله پاك ائمه اطهار - عليهم سلام الله - و پرورده دامن پاك مادر عزيزش كه سلاله پاك ائمه اطهار و از طباطبايي ها كه افتخار فرزندي حسنين رادارند اهدا كردم و اميدوارم او از علماي برجسته و فقهاي متعهد و از عرفاي مجاهد في سبيل الله در دو جبهه ظاهر و باطن شود و از اين كتاب مقدس به طور شايسته بهره مندگردد و پدر پير خود، خميني را كه عمري با هواي نفس و عصيان و ناسپاسي گذرانده واكنون با روي سياه و كوله باري از معصيت بدون هيچ اميد - مگر به فضل خداي رحمان -از اين دار و ديار به دار و ديار ديگر مي رود از طلب رحمت و دعايي و بخشش گناهان براو منت نهد.

خداوندا، اين عائله را به تو سپردم و از هيچ كس اميدي ندارم ؛ تو خود با عنايات خويش آنان را تحت تربيت خويش قرار ده .

به تاريخ شب سه شنبه 22 آذرماه 1367 / سوم جمادي الاولي 1409

بنده عاصي خدا

روح الله الموسوي الخميني

3- آقاي سيد احمد خميني .