جلد بیستم - صفحه 361 - قيام انبيا براي ايجاد حكومت عدل
صفحه : 361
ادراك كنيم . ما جز اينكه همين چيزهايي [را] كه مربوط به همين عالم است ، همه اش طبيعي است ، حتي عرفان هم طبيعي است [نمي توانيم درك كنيم . ] حتي حكمت هم طبيعي است و حتي فلسفه هم طبيعي است ؛ همه اينها يك امور طبيعي است . ما در همين حدود [درك مي كنيم . ] آني كه غايت آمال عارفين بوده همين بوده است ؛ عارفين علمي ، اين غير آني است كه آنها ادراك مي كردند. ما درباره او چه مي توانيم بگوييم ؟
البته وقتي رجوع به كثرت هم مي كردند، مصيبتهايي كه برشان و بر مسلمين واردمي شده است ، آن هم كمرشكن بوده . آنها همه مصايب را داشته اند؛ منتها مصايب معنويشان غلبه داشته است بر همه چيزها. رجوعشان از عالم صعق ، صحو، (3) از عالم محو(4) به عالم صحو، اين رجوع برايشان مشكل بوده است ، دردناك بوده . اما وقتي رجوع كردند، آنها چون مظهر رحمت خدا هستند، مي خواهند همه مردم سعادتمندباشند. وقتي مي بينند كه مردم اين طور هستند، مردم دارند دسته دسته به جهنم مي روند،دسته به دسته براي خودشان جهنم تهيه مي كنند، آنها از اين رنج مي برند، حتي . . . براي اينكه كفار هم به جهنم مي روند، آنها رنج ببرند. آنها رحمت هستند. يا وقتي ملاحظه مي كند كه حكومت عدل مي خواهد تشكيل بدهد، آن وقت براي حكومت عدل ، آن قدر رنج مي برد و آن قدر سيلي مي خورد! اين هم رنج دارد، نه از باب اينكه براي خودش ؛ براي اينكه مي خواهد مردم را به عدالت برساند و مردم زير بار نمي روند. اين چيزي است كه از صدر عالم تا آخر هست .
قيام انبيا براي ايجاد حكومت عدل
هر كس قيام كرد براي اقامه عدل ، سيلي خورد. ابراهيم خليل الله چون قيام كرد براي عدالت ، سيلي خورد و او را به آتش انداختند. از صدر عالم تا حالا تاوان اين چيزهايي كه براي عدالت ، براي حكومت عدل بوده است ، اين تاوان را پرداخته اند و بايد هم
3- بيداري .
4- فنا شدن .
