تبیان، دستیار زندگی

جلد شانزدهم - صفحه 446 -  آسيب پذيري نظام در جدايي مسئولان از مردم

صفحه : 446

نظير آنها هستند، اينها به درد دل مردم مي توانند برسند. من اينكه عرض مي كنم نمي خواهم از شما تعريف كنم ، براي اينكه مي ترسم تعريف كنم . اين براي اين است كه تنبه بدهم ؛ تنبه بدهم به اينكه تا وضع اين طوري است حكومت بر قرار است ، حكومت اسلامي بر قرار است . تا وضع دولت ، مجلس - نمي دانم - ارتش ، روساي ارتش ،فرماندهان ؛ همه جا اين وضع است كه مي بينيم الان و مشاهده مي كنيم ، شما خوف ازاينكه يك آسيبي اين جمهوري اسلامي به آن برسد، از اين خوف نداشته باشيد.

آسيب پذيري نظام در جدايي مسئولان از مردم

شما هر چه خوف داريد، از خودتان بترسيد. از اينكه مبادا - خداي نخواسته - مسير،يك مسير ديگر بشود و راه ، يك راه ديگري باشد و توجه به اين چيزي كه الان هست ، ازدست برود و مردمي بودن از دستتان برود. از اين بترسيد كه اگر - خداي نخواسته - يك وقت اين قضيه پيش آمد و شما از آن مردمي بودن بيرون رفتيد و يك وضع ديگري پيداكرديد و خيال كرديد حالايي كه من نخست وزيرم ، حالايي كه من رئيس جمهورم ،حالايي كه من وزير كذا هستم ، بايد چه و چه و چه باشم ، آن وقت بدانيد كه آسيب مي بينيد؛ يعني ، آن وقت است كه خارجيها به شما طمع مي كنند.

آنها مي دانند كه از چه راه بايد يك كشوري را به تباهي بكشانند. آنها مي دانند كه بايداز راه خود حكومت ، از راه خود دولت ، از راه خود مجلس ، از راه خود اينها، اين كارهارا انجام بدهند. آنها مي دانند كه ريختن در يك كشور يا - نمي دانم - چه كردن ، با وضعي كه اين جور كشورها دارند، اين نمي شود. اينها تجربه اش را در افغانستان كردند. درافغانستان با اينكه دولتش با آنهاست (4) و حزبها و خيلي از حزبها شايد با آنها باشند، لكن چون يك توده اي دارد آنجا، توده اي كه مسلمان اند، متوجه اند و مخالف با قدرتهاهستند، چون اين هست در آن ، موفق نشدند به اينكه آن كاري كه مي خواستند، بكنند؛ هرروز هم رو به شكست است . اينها تجربه ها را دارند، مي دانند قضيه چه جور است ،

4- اتحاد جماهير شوروي "سابق ".